H διαχείριση της πανδημίας θυμίζει, έντονα, σε πολλά σημεία, τις μέρες των μνημονίων, όταν από το πρωί μέχρι το βράδυ, οι ευαγγελιστές της αγοράς, ως «επιτροπές σοφών», «ειδικοί», τεχνοκράτες, οικονομολόγοι, νάρκωναν το μυαλό των ανθρώπων με θεραπευτικές αγωγές, εν είδη ιατρικών συνταγών, για να στρώσουν λωρίδες ταχείας κυκλοφορίας στα «μέτρα» των κυβερνήσεων που έγδερναν, σε χρόνο dt, εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα.
Κάτι παρόμοιο φαίνεται να ζούμε τους τελευταίους μήνες. Να «φρεσκάρουμε» λίγο την μνήμη. Στην αρχή ήταν η μάσκα που (όσο δεν υπήρχε στην αγορά) χαρακτηρίστηκε ακόμα και «επικίνδυνη», για να γίνει κατόπιν υποχρεωτική -και με την επιβολή προστίμου. Η ίδια επιτροπή, η οποία στην αρχή της πανδημίας επέλεξε να στερήσει εγγόνια από τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους, για να εμποδίσει την διασπορά του κορωνοϊού, αποφάσιζε έπειτα από περίπου ένα μήνα ότι τα παιδιά δύσκολα μπορούν να μεταδώσουν τον ιό και αποφάσισε το άνοιγμα των σχολείων το Μάιο και τον Ιούνιο.