Έχουν απλώσει τα πλοκάμια τους παντού και κατέχουν μέσα σ’ ένα καθεστώς πλήρους αναξιοκρατίας και κόντρα σε κάθε λογική που θα μπορούσε να υπηρετήσει ένα όραμα, όλες τις καίριες θέσεις. Λες και είμαστε κομπάρσοι σε μια θεατρική παράσταση του παραλόγου, που μόνο στόχο έχει να υπηρετήσει μια εικόνα αποδοχής και συναίνεσης στις εγκληματικές θανατοπολιτικές τους.
Δεν τους βγήκε, δεν τους βγαίνει…
Τα παιδάκια, με πρωτοβουλία κάποιου κομματικού (μικρο)παράγοντα, που ελπίζει να γλύψει ένα μεγαλύτερο κόκαλο, τα έστειλαν να κάνουν φιέστα με κάλαντα και χριστουγεννιάτικα τραγούδια, λεζάντα στον υπουργό αρρώστιας άδωνη. Τα παιδάκια του Μουσικού σχολείου Αμύνταιου.
Είθισται, αυτές τις μέρες, να υποχρεώνουν χορωδίες σχολείων και μπάντες από μουσικά σχολεία να λένε τα κάλαντα σε διάφορους αξιωματούχους του καθεστώτος.
Οι αγρότες γονείς των παιδιών όμως,ακριβώς απέξω, συγκρούονταν με τις . .
αστυνομικές δυνάμεις, επειδή προσπαθούσαν να προσεγγίσουν το Κ.Υ. για να διαμαρτυρηθούν για τις πολιτικές που στόχο έχουν να τους εξαφανίσουν, καθώς και να εξαφανίσουν τον πρωτογενή τομέα απ’ τη χώρα μας.
Εδώ αξίζει να ειπωθεί, ότι σ’ αυτή την “κυβέρνηση”δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για την τέχνη και ειδικά για τα μουσικά και καλλιτεχνικά σχολεία, τα οποία επιχειρείται να τα κλείσουν πολύ καιρό τώρα, γιατί κοστίζουν.
Τα σχολεία, ως γνωστόν, δεν πρέπει να κοστίζουν.
Πρέπει να λειτουργούν χωρίς έξοδα. Εκτός αν κάποια τράπεζα π.χ. αποφασίσει να χρηματοδοτήσει μια ανακαίνιση κάποιου σχολείου, αλλά σ’ αυτή την περίπτωση θα πρέπει να μπει μια ταμπέλα φαρδιά πλατιά που θα υπενθυμίζει και θα ενημερώνει κάθε κοινό θνητό, ποιος είναι ο ευεργέτης τους. (Ξέρετε, από αυτές τις ταμπέλες που γκρέμιζε ο Πελετίδης, γιατί οι τράπεζες μας χρωστάνε, δεν τους χρωστάμε). Προετοιμάζοντας έτσι και το επόμενο βήμα. Όλοι αυτοί οι “ευεργέτες” να καθορίζουν και τα προγράμματα σπουδών.
Και τα παιδιά έκαναν αυτό που έπρεπε. Αποχώρησαν. Με το κεφάλι ψηλά.
Η πράξη αυτή είχε μια ιδιαίτερη αξία. Γι’ αυτό σαν είδηση αναπαράγεται και κυκλοφορεί σαν ζεστό ψωμάκι.
Ο λαός θα πρέπει να υπάρχει αδιαμαρτύρητα όποτε του ζητείται και όποτε εξυπηρετεί το καθεστωτικό αφήγημα. Αλλιώς, όλοι και ο καθένας ξεχωριστά, στις τρύπες τους.
Το καθεστώς τώρα, συνεχίζει ακάθεκτο, καταπατώντας νόμους και σύνταγμα, χωρίς να έχει πλέον καμιά νομιμοποίηση, χωρίς να ενημερώνει το λαό, τα κόμματα της βουλής, τι υπογράφει και σε τι συναινεί. Τα κόμματα βέβαια δεν διαμαρτύρονται. Αλοίμονο!
Όλο το χρήμα που θα μπορούσε να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής, τις υποδομές, τους μισθούς, φαγώθηκε. Είτε απ’ το ταμείο ανάκαμψης-που το μοιράστηκαν καμιά 40ριά ντόπιες ακρίδες, απ’ αυτές που μισούν ό,τι δημόσιο, αλλά λατρεύουν το δημόσιο χρήμα, είτε απ’ τους ΟΠΕΚΕΠΕδες, είτε απ’ τις απευθείας αναθέσεις. Πάπαλα. Και θα πληρώσουμε και τα πρόστιμα εννοείται, γιατί αυτό δεν προβλέπεται απ’ την άλλη μεγάλη συμμορία της Ε.Ε. που ροκανίζει κι αυτή ανελέητα.
Και το χειρότερο όλων, ο μητσοτάκης υπέγραψε για το δάνειο 90 δις, που συνάπτει η Ε.Ε. για το δανεισμό της Ουκρανίας, κάτι τρελά ποσά για εγγυήσεις, τα οποία θα κάλυπταν όλα τα αιτήματα των αγροτών, θα πλήρωναν 13ους και 14ους μισθούς και συντάξεις, θα βελτίωναν τις συγκοινωνίες και γενικά, θα έλυναν ένα σωρό προβλήματα. Και το κερασάκι στην τούρτα, σε μια χώρα εξαθλιωμένη, διαλυμένη από μνημόνια, ντόπια πλουτοκρατία- κλεπτοκρατία και προδοτικές κυβερνήσεις, έχουμε χρεωθεί άπαντες τουλάχιστον ως το 2034 ένα σημαντικό κονδύλι. Αυτό περιλαμβάνεται στο άρθρο 19 του φετινού προϋπολογισμού. Ακούσατε κάτι; Μπααααα!
Τα παιδάκια, λοιπόν, αποχώρησαν απ’ το σόου για τον γελοίο και ο λαός έχει καταρχήν πάρει, θεωρώ, μια ψυχική απόσταση απ’ αυτά που συμβαίνουν και μάλιστα με καταιγιστικούς ρυθμούς, γιατί είναι αδύνατον ακόμα και να το παρακολουθήσει όλο αυτό.
Αυτό ζούμε. Μια δυστοπία, ένα εφιαλτικό σενάριο, με σποραδικές αντιδράσεις μεν, που ελπίζουμε να βρουν το δρόμο και να συναντηθούν σε μια μεγάλη, λυτρωτική εξέγερση, μαζί, γιατί όχι;, με τους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης, που βλέπουν τη ζωή τους να καταρρέει. Γιατί, αυτή την ώρα, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη κάνουν κουμάντο (με το αζημίωτο, φυσικά) τα ναζίδια, καθώς και οι ολιγάρχες, που μόνο μια ιδεολογία και μια πατρίδα έχουν. Το χρήμα. Και για να το τσεπώσουν όλο, θα πρέπει να συγκεντρώσουν όλες τις εξουσίες και να εγκαταστήσουν αυταρχικά καθεστώτα παντού. Ακόμα και πνίγοντας την Ευρώπη στο αίμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου