Κατασταλτική δημοκρατία

Η κυβέρνηση, μέσω των αρμόδιων υπουργών της, αποσαφήνισε χθες τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό μερίδας εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.

Θα μπορούσε να πει κανείς -χωρίς τον κίνδυνο να κριθεί υπερβολικός- πως όλα αυτά είναι μόνο η αρχή και πλέον έχουμε εμβολιασμό με το μαστίγιο. Διαφορετικά, τι νόημα έχει το μέτρο της αναστολής από την εργασία ή αλλιώς της άδειας άνευ αποδοχών για όσους παραλείψουν να εμβολιαστούν;

Πρόκειται για ακραίο εξαναγκασμό που περιστέλλει και καταργεί βασικές συνταγματικές ελευθερίες, όπως το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του ατόμου και, φυσικά, το δικαίωμα στην εργασία.

Αν θέλαμε να περιγράψουμε με μια εικόνα αυτό που εξήγγειλε ο Κυρ. Μητσοτάκης και εξειδίκευσαν οι υπουργοί του, θα λέγαμε πως στο ένα χέρι κρατούν τη σύριγγα με το εμβόλιο και στο άλλο ένα πιάτο φαγητό, καλώντας τους πολίτες να διαλέξουν το πρώτο, για να έχουν το δεύτερο.

Δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι με τα μέτρα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός και ανέλυσαν οι υπουργοί του τίθεται σε κίνηση ένας κοινωνικός αυτοματισμός, ο οποίος θα έχει βαριές επιπτώσεις για τη χώρα. Οι εργοδότες στον ιδιωτικό τομέα ήδη πήραν το μήνυμα για το πώς θα κάνουν απολύσεις, ενώ καθιερώνεται σε όλα τα επίπεδα ο ρατσιστικός διαχωρισμός εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων.

Έχουμε εξηγήσει σε όλους τους τόνους την ανάγκη του εμβολιασμού και έχουμε υπογραμμίσει επανειλημμένα τις αιτίες καθυστέρησης και τα προβλήματα που δημιουργούνται. Ωστόσο, ποτέ δεν θα συμφωνήσουμε να εκβιάζονται οι πολίτες με τον μισθό τους, δηλαδή με το φαγητό των ιδίων και των οικογενειών τους για να εμβολιαστούν.

Το «δεν εμβολιάζεσαι, πέθανε στην πείνα» είναι φασισμός στο τετράγωνο και καμία σχέση δεν έχει με τη δημοκρατία και την προστασία του δημοσίου συμφέροντος. Η κυβέρνηση, από την αρχή της πανδημίας και επικαλούμενη πάντα τον κίνδυνο εξάπλωσης του ιού, έθεσε στο στόχαστρο τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες, διχάζοντας ταυτόχρονα την κοινωνία. Το ίδιο κάνει και τώρα.

Δεν την ενδιαφέρει η πειθώ και η κοινωνική συναίνεση στην περιοριστική πολιτική της. Την ενδιαφέρει μόνο ότι είναι περιοριστική. Οτι αφαιρεί δικαιώματα. Οτι νομιμοποιεί και μονιμοποιεί μια κατασταλτική δημοκρατία. Και αυτό είναι άκρως επικίνδυνο.

ΕΦ.ΣΥΝ.