Τρίτη 9/12, 13:30-19:00 , Εκλογές,
1ο Σάμου (Βαθύ) – 1ο Καρλοβάσου
Δυνάμωσε το Σύλλογο με τη συμμετοχή σου,
δυνάμωσε τη μαχητική, ακηδεμόνευτη, αγωνιστική, ενωτική φωνή της Ανεξάρτητης Επικοινωνίας
Εύη Αγόρου, αναπληρώτρια φυσικής αγωγής, 2ο -1ο Σάμου
Μαρία Δάλλη, δασκάλα, Δημ. Σχ. Λέκκας
Αντώνης Κακαγιάννης, δάσκαλος, διευθυντής Δημ. Σχ. Μυτιληνιών
Φώτης Μαντζώρος, αγγλικών, 1οΔημ. Σχ. Σάμου
Δέσποινα Παπαδήμου, νηπιαγωγός, 2ο Σάμου
Μαρία Πόθα, αγγλικών, ΔιΠΕ Σάμου (μισθοδοσία)
Για να είμαι ειλικρινής, δεν μπορώ να πω ότι περνάω και τόσο ωραία αυτόν τον καιρό. Οι μισοί συνάδελφοί μου είτε παίρνουν νωρίς σύνταξη είτε πηγαίνουν δύο φορές την εβδομάδα σε ειδικό για το στρες. Εκεί που σκοτωνόμαστε να..
εφαρμόσουμε μια νέα σειρά οδηγιών, η κυβέρνηση μας πετάει κάτι διαφορετικό. Αφιερώνουμε τόσο χρόνο για επιθεωρητές, να γράφουμε εκθέσεις ο ένας για τον άλλον, να καταρτίζουμε προϋπολογισμούς και να κλείνουμε λογιστικά βιβλία, που έχω σχεδόν ξεχάσει γιατί ήθελα να διδάξω στην αρχή.
Τζόναθαν Κόου, Το σπίτι του ύπνου
«Χωρίς ανάσα ρε φίλε, χωρίς ανάσα. Αισθάνομαι ασφυξία. Κούραση. Χάος. Ματαίωση. Είναι σχολείο αυτό; Πες μου! Είναι σχολείο; Χωρίς γέλιο; Χωρίς αγάπη για τα παιδιά; Χωρίς αγάπη για τους εκπαιδευτικούς;»
«Θέλω να φύγω από αυτό το σχολείο. Η διευθύντρια είναι ανυπόφορη, έχω ένα τμήμα με 24 παιδιά, τα 5 με διάγνωση, με μία παράλληλη μόνο. Θέλω να φύγω από αυτό το σχολείο!»
«Τη μισή μέρα είμαι παράλληλη στήριξη σε ένα παιδί. Την υπόλοιπη μισή, μοιράζομαι σε άλλα δύο, και το πρώτο παιδί με κυνηγάει παντού, δεν μπορεί χωρίς εμένα. Το μεσημέρι δεν έχω κουράγιο να γυρίσω σπίτι.»
«Παραιτήθηκα. Έφυγα από το νηπιαγωγείο κι έριξα μαύρη πέτρα πίσω μου. Η προϊσταμένη μού έκανε τη ζωή πατίνι. Έκλαιγα κάθε μέρα. Δυο χρόνια έξω από τους πίνακες προσλήψεων και διορισμών...»
«Από τη στιγμή που θα ανοίξω την πόρτα του νηπιαγωγείου μέχρι τη στιγμή που θα παραδώσω το τελευταίο παιδί δε σταματάω λεπτό. Ούτε τουαλέτα. Για μείωση ωραρίου ούτε λόγος. 25 χρόνια υπηρεσίας, 25 ώρες τη βδομάδα.»
«Πήρα μια πρώτη τάξη. Δυο μήνες έλιωσα στην κούραση για να λειτουργεί ως ομάδα, να κάνουν τα παιδάκια τα εντελώς στοιχειώδη. Έλιωσα στην κούραση. Τώρα, έρχεται η Διεύθυνση και μου λέει ότι θα φύγω από το σχολείο, έγιναν συμπτύξεις στις μεγάλες τάξεις... Τώρα ρε φίλε! αρχές Νοέμβρη! Το πιστεύεις; Κι εγώ είμαι λέει «η τελευταία τοποθετηθείσα»! Η ποια; λέω. Θα με μετακινήσουν από το σχολείο. Δεν έχω ιδέα που θα με στείλουν, δεν έχω ιδέα τι τάξη θα πάρω, τι σχολείο θα είναι εκεί. Δεν έχω ιδέα τι θα κάνω με το σπίτι που νοίκιασα. Δεν είναι η πρώτη χρονιά που μου συμβαίνει αυτό και δεν έχω ιδέα πόσες φορές θα μου συμβεί ακόμα.»
«Έχω άλλα τέσσερα χρόνια. Δεν έκανα αίτηση για αναγνώριση προϋπηρεσίας· που σημαίνει εξαγοράζω με 360 € τον μήνα. Στα 62 θα φύγω. Δεν μένω λεπτό παραπάνω. Ας μου πάρουν όλο το εφάπαξ. Δεν αντέχω άλλο. Σε άλλο σχολείο ξεκίνησα να δουλεύω εγώ. Πάει εκείνο το σχολείο. Αυτό δεν είναι σχολείο.»
«Η ύλη δεν βγαίνει. Από το 2006, με τα νέα βιβλία, έχουμε χάσει τον ύπνο μας. Η υπουργός λέει ότι θα μειώσει την ύλη. Πως θα διαλέγουμε ότι βιβλίο θέλουμε εμείς. Καλά, δουλευόμαστε; Αφού τα βιβλία θα γραφτούν με βάση τα αναλυτικά προγράμματα. Και στα νέα αναλυτικά προγράμματα η ύλη αυξάνεται. Τα παιδιά δεν μπορούν να ακολουθήσουν. Κάνω μάθημα με 6 παιδιά σε ένα τμήμα που έχει 23. Και πάλι καλά. Μορφολογική και πραγματολογική ανάλυση κειμένων προβλέπουν τα νέα αναλυτικά. Πότε τα δίδαξαν αυτά στα Παιδαγωγικά Τμήματα; Σε ποια παιδιά απευθύνονται όταν στην πρώτη ενότητα της Ιστορίας της ΣΤ΄ έχουμε έννοιες όπως "Αναγέννηση" (ενώ ποτέ δεν υπήρξε Μεσαίωνας στην ιστορία του Δημοτικού); Ουμανισμός, Θρησκευτική Μεταρρύθμιση, δεκάδες ονόματα, έννοιες, χρονολογίες. Μας κοροϊδεύουν.»
«Πόσες παγκόσμιες ημέρες έχει ο χρόνος; Κάθε δυο και τρεις μάς στέλνουν μια εγκύκλιο να κάνουμε κάτι για την τάδε ή την δείνα παγκόσμια ημέρα. Μάθημα πότε θα κάνουμε; Μήπως να φτιάξουν ένα αναλυτικό πρόγραμμα με παγκόσμιες ημέρες;»
«Πρώτα έβαλαν την Ευέλικτη Ζώνη. Μετά τον Ενεργό Πολίτη. Θα ακολουθήσει μάλλον ο Ευέλικτος Πολίτης. Σαν τον κοσμήτορα του Πολυτεχνείου, που κατέγραψε και κατέδωσε έναν φοιτητή του στην αστυνομία και μετά δήλωσε ότι του φάνηκαν πολλοί οι14 μήνες που έφαγε. Ευελιξία. Να τα έχεις καλά με όλους γίνεται;»
«Φέτος τρέχω σε πέντε σχολεία. Σε πέντε! Μία μέρα πηγαίνω σε δύο σχολεία, πρέπει σε ένα διάλειμμα να έχω διακτινιστεί μέχρι το άλλο. Στο παραδίπλα σχολείο πηγαίνουν 5 συναδέλφισσες των αγγλικών! Η Διεύθυνση έχει καταργήσει τις ομάδες σχολείων. Χάος!»
«Τι το ήθελα να γίνω γυμνασιάρχης; Έχεις ίντερνετ στο σπίτι; Ιούλιο μήνα, πάλι μας έστειλαν ερωτηματολόγιο να το συμπληρώσουμε λέει ως τις 9μ.μ. της ίδιας μέρας. Το πιστεύεις; Άκου ως τις 9! Πόσα σετ ρομποτικής έχουμε και πόσα χρησιμοποιήθηκαν, ρωτάνε. Κανένα δεν χρησιμοποιήθηκε. Τι να βάλω; Μηδέν; Ρώτησα και τους άλλους γυμνασιάρχες. Κι αυτοί τα ίδια. Κανένα. Αν βάλω κανένα, θα με τρέχουν και θα καρφώσω και τους συναδέλφους ότι κανένας δεν έκανε ρομποτική. Θα βάλω ότι χρησιμοποιήθηκε ένα. Όλοι θα βάλουμε ότι χρησιμοποιήθηκε ένα. Αυτό θα κάνω. Χρησιμοποιήθηκε ένα. Τι ώρα να περάσω;»
«Μας έχουν πρήξει με τα προγράμματα. Κοπτική-ραπτική λέει τώρα! Υπάρχουν προγράμματα που δηλώνονται και δεν γίνονται και προγράμματα που γίνονται αλλά δεν δηλώνονται. Εγώ κάνω τα δεύτερα. Δεν αντέχω την κοροϊδία.»
«Το όνειρό μου ήταν να γίνω δασκάλα. Όταν το πραγματοποίησα, ήμουν τόσο χαρούμενη! Τα παιδιά ήταν το οξυγόνο μου. Η αξιολόγηση μου το στέρησε. Φεύγω από αυτό το σχολείο. Δε θα ξαναγυρίσω, αν δεν αλλάξει.»
Τα περισσότερα από τα παραπάνω είναι πραγματικές κουβέντες συναδέλφων.
Σπαράγματα της ζωντανής εκπαίδευσης που ανασαίνει με καλάμι, μέσα σε συνθήκες ασφυξίας, συμπτύξεων, αυταρχισμού, διώξεων, πειθαρχικών, απίστευτων πιέσεων γραφειοκρατικών και πολιτικών.
Που προσπαθεί να σώσει οτιδήποτε κι αν σώζεται, τα παιδιά πρώτα απ’ όλα. Να σώσουμε τα παιδιά. Να κρατήσουμε το σχολείο όρθιο. Όταν καταρρέουν ακόμα και τα ταβάνια.
Σε μια παλιά ταινία, «Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά», ο Βουτσάς έκανε μάθημα και έπεφταν σοβάδες. Τώρα, φτάσαμε στο 2025 για να ξαναζήσουμε την ταινία. Στην πραγματικότητα αυτή τη φορά.
Στα κεφάλια μας καταρρέει κυριολεκτικά και μεταφορικά το σχολείο μας. Να μην το επιτρέψουμε! Να μη φύγουμε! Να σταθούμε και να πολεμήσουμε!
Είναι λάθος να πιστεύουμε πως εκεί στο Υπουργείο είναι ένα τσούρμο άχρηστοι. Καθόλου άχρηστοι δεν είναι! Ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Εκτελούν πρόγραμμα αποδόμησης του δημόσιου δωρεάν σχολείου σύμφωνα με κατευθύνσεις και προσανατολισμούς υπερεθνικών οργανισμών που έχουν εφαρμόσει ακριβώς τις ίδιες πολιτικές με πιο καταστροφικά αποτελέσματα σε άλλες χώρες.
Εμείς κρατάμε το σχολείο όρθιο. Από τα παιδιά παίρνουμε οξυγόνο. Από τη συλλογικότητα και τη συναδελφικότητα παίρνουμε δύναμη και αγωνιζόμαστε μέσα στις τάξεις αλλά κι έξω από αυτές: στις συνελεύσεις, τους δρόμους, τις απεργίες.
Έλα στη Γενική Συνέλευση, να τα πούμε. Να πούμε αλήθειες.
Δυνάμωσε το Σύλλογο με τη συμμετοχή σου,
δυνάμωσε τη μαχητική, ακηδεμόνευτη, αγωνιστική, ενωτική φωνή της Ανεξάρτητης Επικοινωνίας
Τι είναι και τι θέλει η Ανεξάρτητη Επικοινωνία
Οι συνδικαλιστικές παρατάξεις αποτελούν προέκταση του ενός ή του άλλου κόμματος, υπηρετούν την γενικότερη στρατηγική του και υποτάσσουν την συνδικαλιστική δράση των εκπαιδευτικών στους ευρύτερους κυβερνητικούς ή αντιπολιτευτικούς σχεδιασμούς. Η Ανεξάρτητη Επικοινωνία, όχι. Στην Ανεξάρτητη Επικοινωνία έχουμε άλλους τρόπους σκέψης και οργάνωσης.
Η Ανεξάρτητη Επικοινωνία είναι μια ανεξάρτητη ομάδα εκπαιδευτικών, ανοιχτή σε κάθε συναδέλφισσα ή συνάδελφο που δέχεται τις βασικές αρχές της και θέλει να συμμετάσχει ισότιμα στις διαδικασίες της. Όλες οι αποφάσεις παίρνονται από την ολομέλεια της ομάδας. Η Ανεξάρτητη Επικοινωνία συμμετέχει στο δίκτυο των Ανεξάρτητων Παρεμβάσεων-Συσπειρώσεων-Κινήσεων και αγωνίζεται για την ανάπτυξη του ανεξάρτητου ταξικού συνδικαλισμού. Όσες/οι συμμετέχουμε σε αυτήν, έχουμε ο καθένας-καθεμιά τις δικές του πολιτικές και ιδεολογικές αναζητήσεις και προβληματισμούς και μάλιστα με αγωνιστικό-ριζοσπαστικό πρόσημο. Μας ενώνει η προτεραιότητα να αγωνιστούμε για ένα σχολείο στο οποίο θα ζούμε και θα δουλεύουμε με αξιοπρέπεια, ένα σχολείο που θα χωράει και θα αγκαλιάζει όλα τα παιδιά χωρίς αποκλεισμούς, με ισότητα και σεβασμό στη διαφορετικότητα.
Για μας, η συμμετοχή των εκπαιδευτικών στις γενικές συνελεύσεις και τις συλλογικές διαδικασίες, στη λήψη των αποφάσεων και στο σχεδιασμό των κινητοποιήσεων, είναι καθοριστικής σημασίας. Όταν αυτό δεν συμβαίνει, όταν περιοριζόμαστε μόνο να ψηφίζουμε αυτόν ή τον άλλο «εκπρόσωπο»· εμείς, οι εκπαιδευτικοί, χάνουμε την αξιοπρέπειά μας, την αγωνιστική μας δυναμική, την ικανότητα να σκεφτόμαστε μόνοι μας, να είμαστε ανεξάρτητοι. Συνέπεια είναι η κυβέρνηση και οι κρατικοί και κομματικοί μηχανισμοί να μας κάνουν ό,τι θέλουν. Δεν μας ενδιαφέρει να μένουμε μόνο σε επίπεδο καταγγελιών και αναλύσεων, απλοί θεατές στην όλο και μεγαλύτερη επιδείνωση των συνθηκών ζωής και εργασίας μας. Επιδιώκουμε πραγματικούς αγώνες, που θα έρχονται σε αντιπαράθεση με την πολιτική της λιτότητας, της αξιολόγησης, της ελαστικής εργασίας, των διώξεων, του πειθαρχικού, του αυταρχισμού και των αντιεκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων και θα μπορούν να πετυχαίνουν μικρές και μεγάλες νίκες, από τα μικρά και καθημερινά μέχρι τα μεγάλα προβλήματα. Γι' αυτό και τα αιτήματα μας δεν καθορίζονται από τα στενά πλαίσια που βάζουν οι κυρίαρχες πολιτικές, αλλά στηρίζονται και εκφράζουν τις πραγματικές ανάγκες των εκπαιδευτικών και των μαθητών.
Στην Ανεξάρτητη Επικοινωνία θεωρούμε ότι οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να αναπτύξουν τη συλλογική τους δράση, τόσο για τον παιδαγωγικό τους ρόλο και τη στάση τους μέσα στις σχολικές τάξεις, όσο και για ευρύτερα πολιτικά και ιδεολογικά ζητήματα. Οφείλουν να έχουν άποψη για το σχολείο. Να έχουν πάντα στραμμένη την ματιά τους στον κόσμο του μόχθου και του μεροκάματου, στον κόσμο της εργασίας, που αγωνιά για το εκπαιδευτικό και εργασιακό μέλλον των παιδιών του και αγωνίζεται για ένα καλύτερο αύριο. Σήμερα υπάρχει ανάγκη για τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση αγωνιστών, την ενίσχυση των διαδικασιών του σχήματός μας ενάντια στη συνήθεια της ανάθεσης, στην παθητικότητα, στον ατομισμό. Απευθύνουμε ανοιχτό κάλεσμα ενότητας, αγωνιστικής δράσης και συσπείρωσης, σε όσους/ες δίνουμε μαζί τις μάχες της αξιολόγησης, της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης με αξιοπρεπείς συνθήκες, της σταθερής και μόνιμης εργασίας με μαζικούς διορισμούς, τον διορισμό όλων των αναπληρωτών. Τώρα είναι η ώρα να κορυφώσουμε τον αγώνα!
ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ – ΣΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: Ασφυξία
ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ Δ/Ν ΣΑΜΟΥ για ανάδειξη νέου Δ.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου