Οι πληροφορίες και οι προθέσεις για την απαγόρευση των διαδηλώσεων δεν είναι πλέον ασκήσεις επί χάρτου. Όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα Έθνος για το περιεχόμενο του σχετικού νομοσχεδίου:
Ο «οργανωτής» της κάθε διαδήλωσης θα πρέπει να δηλώσει τα στοιχεία ταυτότητας και επικοινωνίας του, τον χρόνο έναρξης και λήξης της συνάθροισης, τον σκοπό, καθώς και την προτεινόμενη διαδρομή.
Τι θα συμβεί, όμως, εάν δεν υπάρχει κάποιος οργανωτής;
Το σχέδιο νόμου θα ορίζει ότι «αυθόρμητη συνάθροιση που δεν έχει γνωστοποιηθεί δύναται να επιτραπεί εφόσον δεν διαφαίνονται κίνδυνοι διασάλευσης της δημόσιας ασφάλειας ή σοβαρής διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής. Στην περίπτωση αυτή, η αρμόδια αστυνομική ή λιμενική Αρχή καλεί τους συμμετέχοντες να ορίσουν οργανωτή, εφόσον οι υφιστάμενες συνθήκες το επιτρέπουν, ενώ δύναται να επιβάλει περιορισμούς.
Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, η αστυνομική ή λιμενική Αρχή δύναται να προβεί στη διάλυση της ανωτέρω συνάθροισης».
Στις «υποχρεώσεις» του υπευθύνου για την πορεία αναφέρονται τα εξής: «Ο οργανωτής συνεργάζεται με την αρμόδια αστυνομική ή λιμενική Αρχή και ιδίως με τον αστυνομικό ή λιμενικό διαμεσολαβητή και θα συμμορφώνεται στις υποδείξεις τους παρέχοντας τη συνδρομή του στην προσπάθεια για την τήρηση της τάξης και την ομαλή πραγματοποίηση της συνάθροισης. Ενημερώνει τους μετέχοντες στη συνάθροιση για την υποχρέωσή τους να μη φέρουν και χρησιμοποιούν αντικείμενα πρόσφορα για την άσκηση βίας και ζητά την παρέμβαση της αρμόδιας αστυνομικής ή λιμενικής Αρχής για την απομάκρυνση ατόμων που φέρουν τέτοια αντικείμενα. Ορίζει επαρκή αριθμό ατόμων, τα οποία παρέχουν συνδρομή στην περιφρούρηση της συνάθροισης».
Στο νομοσχέδιο θα περιλαμβάνονται και προβλέψεις για περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης. Θα ορίζεται δηλαδή πότε μια πορεία που βρίσκεται σε εξέλιξη θα πρέπει να διαλυθεί από τις Αρχές. Αυτό θα συμβαίνει όταν πραγματοποιείται παρά την έκδοση απόφασης απαγόρευσης, όταν οι συμμετέχοντες δεν συμμορφώνονται
προς τους περιορισμούς που επιβλήθηκαν, όταν λαμβάνει χώρα χωρίς να έχει γνωστοποιηθεί και όταν ξεσπούν επεισόδια.
Για την τελευταία περίπτωση αναφέρεται ότι «η διάλυση δύναται να διαταχθεί όταν μετατρέπεται σε βίαιη με τη διάπραξη σοβαρών αξιόποινων πράξεων, όπως επιθέσεων κατά προσώπων, εμπρησμών, φθορών δημόσιας ή ιδιωτικής περιουσίας, βιαιοπραγιών κατά της αστυνομικής δύναμης και ιδίως σε περιπτώσεις που χρησιμοποιούνται αυτοσχέδιοι εκρηκτικοί και εμπρηστικοί μηχανισμοί, φωτοβολίδες, αιχμηρά αντικείμενα ή από τη συνέχισή της προκαλείται άμεσος κίνδυνος κατά της ζωής ή σωματικής βλάβης». Όλα τα παραπάνω για ξεκάρφωμα αφού το υπάρχον πλαίσιο αλλά και η υφιστάμενη πρακτική όχι μόνο είναι υπεραρκετά αλλά έχουν οδηγήσει σε απίστευτες αυθαιρεσίες και βιαιότητες εκ μέρους των δυνάμεων καταστολής…
Ο νόμος θα είναι ιδιαίτερα αυστηρός απέναντι στον οργανωτή, ο οποίος θα ευθύνεται για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας και της ιδιοκτησίας τους από τους συμμετέχοντες στη δημόσια συνάθροιση. «Από την ευθύνη αυτή απαλλάσσεται εάν είχε γνωστοποιήσει εγκαίρως τη διεξαγωγή της συνάθροισης και αποδεικνύει ότι είχε λάβει όλα τα αναγκαία και πρόσφορα μέτρα για την πρόληψη και αποτροπή της ζημιάς» διευκρινίζεται.
Έτσι θα καθιστούν ομήρους τους όποιους οργανωτές ακόμη και στις στημένες προβοκάτσιες του παρακράτους όπως και θα έχουν 
φακελωμένους όλους τους δραστήριους πολίτες που διαμαρτύρονται…
Σε κάθε πορεία θα ορίζεται αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας ή του Λιμενικού Σώματος ως «αστυνομικός διαμεσολαβητής» ή «λιμενικός διαμεσολαβητής», ο οποίος θα αποτελεί τον σύνδεσμο της αρμόδιας αστυνομικής ή λιμενικής Αρχής με τον οργανωτή της πορείας. Εάν κρίνεται ότι μια διαδήλωση μπορεί να «διαταράξει δυσανάλογα την κοινωνικοοικονομική ζωή της συγκεκριμένης περιοχής, λόγω των ειδικότερων κυκλοφοριακών και άλλων τοπικών συνθηκών, τότε μπορούν να επιβληθούν περιορισμοί». Στα κριτήρια που θα λαμβάνονται υπόψη για μια τέτοια απόφαση θα περιλαμβάνεται και ο αριθμός των συμμετεχόντων.
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι με τέτοια κριτήρια θα μπορεί να απαγορευτεί η κάθε διαδήλωση…
Για να βοηθήσει η ελληνική αστυνομία "για να καταλάβουμε το μέγεθος του προβλήματος" έδωσε τα εξής στοιχεία: Στο μεταξύ, τα στατιστικά στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας αποκαλύπτουν το πλήθος των διαδηλώσεων που γίνονται κάθε χρόνο. Κατά τη διάρκεια του 2019 πραγματοποιήθηκαν συνολικά 3.101 πορείες και συγκεντρώσεις πολιτών σε όλη τη χώρα, στις οποίες διατέθηκαν συνολικά 96.409 αστυνομικοί. Κατά μέσον όρο, δηλαδή, διεξάγονται οκτώ διαδηλώσεις καθημερινά. Το 2018 είχαν πραγματοποιηθεί 3.516 πορείες και συγκεντρώσεις, το 2017 ήταν 1.920, το 2016 ήταν 5.764 και το 2015 ήταν 5.267. Το ρεκόρ καταγράφηκε το 2010, όταν και μπήκε στη ζωή των πολιτών το μνημόνιο, χρονιά κατά την οποία έγιναν 11.391 διαδηλώσεις. Κατά μέσον όρο απασχολούνται περίπου 150-200 αστυνομικοί καθημερινά για την επιτήρηση-περιφρούρηση των πορειών.
Για τον κάθε καρεκλοκένταυρο που φυλάσσουν θα δώσουν καμιά φορά συνολικά στοιχεία;
Είναι φανερό από όλο τον βίο και την πολιτεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ότι προετοιμάζεται για να αντιμετωπίσει την οργή των λαϊκών μαζών για όλο το βάρβαρο για τον κόσμο της εργασίας αλλά εξυπηρετικό για το κεφάλαιο νομοθετικό της έργο και πρακτική.
Ο λαός, οι εργαζόμενοι, για μια ακόμη φορά καλούνται να υπερασπίσουν όχι μόνο τα συμφέροντα τους αλλά και τα θεμελιώδη δικαιώματα όλων των πολιτών αυτής της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου