Οι βασικοί πολιτικοί εκφραστές του αστικού μπλοκ εξουσίας (ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., ΛΑΟΣ και ΔΗΣΥ) συνέπραξαν για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρόνια για την ψήφιση του πιο αντιδραστικού νόμου της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η συναίνεση τους βασίστηκε σε δύο στόχους: Στην πλήρη παράδοση του πανεπιστημίου στις δυνάμεις της καπιταλιστικής αγοράς και στο χτύπημα του πανεπιστημιακού, κυρίως του φοιτητικού, κινήματος και την αποτροπή της σύνδεσης του με τις ευρύτερες ταξικές αντιστάσεις. Ειδικότερα για τα σημεία της συναίνεσης:
1. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση θέλουν να παραδοθεί ολοκληρωτικά στις δυνάμεις της καπιταλιστικής αγοράς και του κεφαλαίου. Βασικό χαρακτηριστικό του νέου νόμου είναι η συνολική μετατροπή του πανεπιστημίου σε ίδρυμα παροχής υπηρεσιών που θα συνδέεται άμεσα με την επιχειρηματική δραστηριότητα και θα λειτουργεί με κριτήρια ανταγωνιστικότητας και ανταποδοτικότητας.
Παράλληλα, μέσα από την αξιολόγηση και πιστοποίηση προγραμμάτων σπουδών, εμπεδώνεται πλήρως η κυριαρχία της αγοράς, καταργείται η κριτική σκέψη και η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών. Πρόκειται για την ολοκληρωτική χειραγώγηση της επιστημονικής σκέψης.
Οι όροι της «Μπολόνια», υπό την πίεση του κινήματος παιδείας που αναπτύχθηκε το 2006-07, δεν εφαρμόστηκαν πλήρως. Με τον νέο νόμο επιβάλλονται θεσμικά και μάλιστα στην πιο ακραία τους
εκδοχή, προσαρμοσμένοι στο Μνημόνιο και στο Μεσοπρόθεσμο. Οι περιορισμένης έκτασης αντιδράσεις στη γενικότερη αντεργατική επίθεση και η βίαιη καταστολή των μεγάλων διαδηλώσεων στο Σύνταγμα, σε συνδυασμό με την περιορισμένη δράση του φοιτητικού κινήματος τον τελευταίο χρόνο, έδωσαν την ευκαιρία στην αστική τάξη να περάσει σε κοινοβουλευτικό επίπεδο τα σχέδια της για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, όπως έκανε με το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο.
2. Ο φόβος για επερχόμενες συγκρούσεις, ανάπτυξη κινημάτων και εξεγέρσεις από μεριάς της νεολαίας και του κόσμου της εργασίας, οδήγησε στην απόλυτη συμφωνία των κομμάτων
εξουσίας για κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Η Ν.Δ., ως πολιτικός εκφραστής των αστικών δυνάμεων, έπρεπε να μην αφήσει κανένα περιθώριο για ανάπτυξη φοιτητικού κινήματος το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, που θα μπορούσε να πυροδοτήσει γενικότερες ταξικές αντιστάσεις. Η συναίνεση της Ν.Δ. στην πολιτική ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ ισχυροποιεί το αστικό μπλοκ εξουσίας μέσα στα πανεπιστήμια και κυρίως στην κοινωνία, απέναντι στα κινήματα και τους αγώνες που μπορεί να ξεσπάσουν.
Αυτός ο νόμος πρέπει να ανατραπεί!
Το φοιτητικό κίνημα έχει την εμπειρία των αγώνων ενάντια στον ψηφισμένο νόμο 815. Το κίνημα παιδείας έχει την εμπειρία των πρόσφατων νικηφόρων αγώνων ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, ενάντια στην ψήφιση του νόμου Γιαννάκου και την ουσιαστική ακύρωση του. Ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος ανατροπής του νόμου είναι ο κοινός αγώνας πανεπιστημιακών, φοιτητών και εργαζομένων στα πανεπιστήμια, με απεργίες, με την ανάπτυξη του φοιτητικού κινήματος, με τη συμπόρευση πανεπιστημιακού και φοιτητικού κινήματος με το κίνημα παιδείας και τη σύνδεση του γενικότερα με τον αγώνα του κόσμου της εργασίας.
Επόμενα ραντεβού οι γενικές συνελεύσεις των συλλόγων πανεπιστημιακών, φοιτητών, εργαζομένων για αποφάσεις συντονισμένου αγώνα ενάντια στην αντιδραστική αναδιάρθρωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, στις 8 Σεπτεμβρίου στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο ενάντια στα σχέδια πλήρους κατεδάφισης της δημόσιας και δωρεάν παιδείας και φυσικά το ραντεβού στις 10 Σεπτεμβρίου στη Διεθνή Έκθεση θεσσαλονίκης, όπου ο κόσμος της παιδείας θα συμπορευτεί με τον κόσμο της εργασίας για την ανατροπή της κυβέρνησης του κεφαλαίου και της πολιτικής της.
*Η Τίνα Ζορμπαλά είναι γραμματέας του Συλλόγου ΔΕΠ Πανεπιστημίου Αιγαίου και το κείμενο της δημοσιεύτηκε στις 27/8 στην εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου