Που φτάσαμε… Οι ξένοι ηγέτες παρακαλούν …γονατιστοί τον Ερντογάν: Δημιούργησαν ένα δράκο…

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, Hellas Journal

Όλοι οι ξένοι θέλουν και πιέζουν για διάλογο, αλλά δεν είναι έντιμοι στην αντιμετώπιση της Ελλάδας. Υποστηρίζουν πως πρέπει να είναι δήθεν ανεξάρτητοι για να επιτύχει η μεσολάβηση τους. Και με τον τρόπο αυτό εξυπηρετούν τους ταραξίες της Τουρκίας.

Έτσι δεν χάθηκε το παιγνίδι του Κυπριακού; Δεχόταν το νησί την άνανδρη τουρκική επίθεση, και οι ξένοι εκβίαζαν τους Ελληνοκύπριους ηγέτες να υποχωρήσουν και να υπογράψουν τη θανατική τους ποινή…

Από ζήτημα εισβολής και κατοχής έχει μετατραπεί σε μη θέμα. Φτάσαμε να ισχυρίζονται και κάποιοι εταίροι μας ότι έχουν περισσότερες ευθύνες οι Ελληνοκύπριοι. Και αυτό το άθλιο ψέμα το ενστερνίζονται και οι ελίτ στην Αθήνα και τη Λευκωσία. Το θύμα το παρουσιάζουν ως θύτη και δεν ντρέπονται.

Ο τρόπος με τον οποίο δρα και αντιδρά η κατοχική δύναμη στο Αιγαίο και ειδικά στην περιοχή του Καστελόριζου, μου θυμίζει τα τετελεσμένα στην Κύπρο. Και επειδή πάθαμε αλλά δεν μάθαμε τόσα χρόνια, ας διδαχθούμε τώρα από τα λάθη μας. Όχι υποχωρήσεις. Η παραμικρή υποχώρηση στο Αιγαίο, θα έχει τεράστιες συνέπειες για τον Ελληνισμό. Με την Τουρκία δεν ισχύει «να δώσουμε το κατιτίς παραπάνω για να ησυχάσουμε»…

• Οι Αμερικάνοι, λοιπόν, οι Ευρωπαίοι, οι νατοϊκοί, όλοι τέλος πάντων, συστήνουν διάλογο. Και σίγουρα ο διάλογος δεν είναι κάτι κακό. Αντίθετα. Φτάνει να γνωρίζει αυτός που εμπλέκεται σε αυτόν, τα όρια του και να μην τα παραβιάζει. Την ειρήνη θέλουμε και υποστηρίζουμε. Αλλά δεν έχουμε γείτονα το …Λουξεμβούργο.

Ξεκίνησαν να προσπαθούν πρώτα οι Αμερικανοί, αλλά δεν πέτυχαν το παραμικρό. Πραγματοποιήθηκαν οι τηλεφωνικές συνομιλίες του Προέδρου Τραμπ με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και στον Ταγίπ Ερντογάν, αφού είχαν προηγηθεί οι συναντήσεις του υπουργού Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο με τους ομολόγους του της Ελλάδας και της Τουρκίας. Ο Τσαβούσογλου έφτασε μέχρι το Σάντο Ντομίνγκο για να τον συναντήσει και ο κ. Δένδιας ταξίδευσε μέχρι τη Βιέννη.

Αλλά είχαμε και την ισχυρή τοποθέτησή του κ. Πομπέο μόλις προχθές -ακόμα και δεν μας ικανοποίησε διότι επιμένει να «ποντιοπιλακίζει» που έδωσε το έναυσμα, ή αν θέλετε το σινιάλο, για να ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι.

Ήταν απόλυτος ο κ. Πομπέο. Τα έβαλε τα πράγματα με τη σειρά: Αποκλιμάκωση και μετά διάλογος, και οπωσδήποτε όχι πόλεμος. Ζήτησε να κάνουν όλοι ένα βήμα πίσω. Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Πάλι ο κ. Ερντογάν αγνόησε την αμερικανική έκκληση. Και τι έχουν πράξει οι Αμερικανοί για να ξεπλύνουν την ντροπή; Διότι μην μου πουν οι ψεκασμένοι οπαδοί του Αμερικανού προέδρου ότι δεν τον πρόσβαλε ο Ερντογάν…

Τι ακολούθησε;

Η Καγκελάριος Μέρκελ τηλεφώνησε στον Ταγίπ Ερντογάν την Πέμπτη, από τον οποίο φαίνεται να εισέπραξε άρνηση για την αποκλιμάκωση και το διάλογο. Θυμίζω ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας -στη συνομιλία του με τον κ. Τραμπ- φέρεται να αποδέχθηκε μεν το διάλογο, αλλά ταυτόχρονα απαίτησε να συνεχίσει τη δραστηριότητά του το ερευνητικό Oruc Reis. Παράλογες οι σκέψεις και οι προτάσεις του Ερντογάν, χωρίς αμφιβολία. Αλλά ποιος Έλληνας πρωθυπουργός μπορεί να τις αποδεχθεί; Κανένας.

• Αμέσως μετά την κ. Μέρκελ ακολούθησε ο ανεκδιήγητος γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, ο οποίος ανακοίνωσε τη δημιουργία των τεχνικών επιτροπών, υπονοώντας ότι ξεκίνησε ουσιαστικά ο ελληνοτουρκικός διάλογος. Ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών στο ατόπημα του νατοϊκού ηγέτη. δείχνει ότι δεν έχουν έτσι τα πράγματα. Κρατώντας μία επιφύλαξη, εύχομαι και ελπίζω να μην μας περιμένει κάποια έκπληξη.

Τι λείπει από την πρωτοβουλία του κ. Στόλντενμπεργκ; Το βασικότερο στοιχείο όλων: Η απόσυρση των ναυτικών δυνάμεων για να ξεκινήσει ο διάλογος.

Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ έδειξε να αγνοεί εντελώς τις ελληνικές θέσεις. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο υπουργός Εξωτερικών δήλωσαν πολλές φορές ότι του διαλόγου πρέπει να προηγηθεί η απόσυρση όλων των δυνάμεων και να τερματιστούν οι τουρκικές προκλήσεις.

Το συμπέρασμα είναι ότι άρχισε μία μαζική προσπάθεια με στόχο να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις. Και από αυτές τις κινήσεις, βλέπουμε ότι συμμετέχουν οι πιο ισχυροί παράγοντες. Μόνο που υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα. Όλοι αυτοί μαζί, η Αμερική, η Γερμανία και το ΝΑΤΟ -μέχρι της στιγμής τουλάχιστον- δεν δείχνουν να μπορούν να επηρεάσουν τον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας. Που φτάσαμε… Δημιούργησαν ένα δράκο και δεν μπορούν να τον ελέγξουν.

• Και θα φτάσουμε στη σύνοδο κορυφής των ηγετών των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα μας πουν -επειδή δήθεν γίνονται προσπάθειες για το διάλογο- ότι δεν πρέπει να επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία…

Ο καυγάς γίνεται για το …πάπλωμα, λένε οι “σοφοί” στα χωριά. Και το πάπλωμα στην περίπτωση του Καστελόριζου, είναι και τα τετελεσμένα στο πρότυπο της Κύπρου, αλλά και για να αποφύγει η Τουρκία τις κυρώσεις, που έπρεπε ήδη να είχαν επιβληθεί στην παραβατική κατοχική δύναμη.