Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2023

Τι φέρνει η συνύπαρξη δημόσιων και ιδιωτικών ιδρυμάτων; Αλήθειες και ψέματα

Μύθος ή αλήθεια: Η ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων και ο ανταγωνισμός που θα ενταθεί, θα αναβαθμίσουν τα δημόσια πανεπιστήμια...

Την πραγματικότητα από τη συνύπαρξη δημόσιου - ιδιωτικού τομέα στη χώρα μας και τα αποτελέσματα του ανταγωνισμού μπορεί να τα δει κανείς στο δημόσιο σύστημα Υγείας, στις δημόσιες συγκοινωνίες κ.α. Οι μύθοι καταρρέουν μπροστά στην υποβάθμιση, στην υποστελέχωση, στην «έκρηξη» της εμπορευματικής λειτουργίας των δημόσιων υπηρεσιών, της διαχείρισής τους με βάση τη λογική κόστους - οφέλους, που μεταξύ άλλων συμβάλλουν τα μέγιστα ώστε να «σπρώχνεται» η λαϊκή οικογένεια στα αντίστοιχα ιδιωτικά.

Και για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, το άνοιγμα της αγοράς πτυχίων, εφόσον προχωρήσουν τα σχέδια για ιδιωτικά - μη κρατικά πανεπιστήμια, θα έχει..

δεδομένα αποτελέσματα. Η ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ και ο ανταγωνισμός που πράγματι θα ενταθεί, θα φέρουν γενίκευση των υπαρκτών και σήμερα διδάκτρων (σε μεταπτυχιακά, ξενόγλωσσα προπτυχιακά, ταχύρρυθμα), συνολική αύξηση του κόστους σπουδών για όσους φοιτούν στα δημόσια πανεπιστήμια.

Αυτό επιβεβαιώνει η πείρα από τη συνύπαρξη δημόσιων - ιδιωτικών πανεπιστημίων, σε όλες τις χώρες που υπάρχουν. Ενα από τα πιο εμβληματικά είναι το παράδειγμα των ΗΠΑ.

Ολα τα στοιχεία που αναφέρουμε, προέρχονται από στατιστικές μελέτες του Εθνικού Κέντρου Εκπαιδευτικών Στατιστικών (NCES) των ΗΠΑ.

Μεταξύ 2000 και 2020, το κόστος για διαμονή και η διατροφή αυξήθηκαν κατά 50% περίπου, ενώ τα δίδακτρα αυξήθηκαν κατά 69%. Συνολικά, το μέσο κόστος σπουδών έχει υπερδιπλασιαστεί, με ετήσιο ρυθμό αύξησης 2% τα τελευταία 10 χρόνια. Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό ότι η μεγαλύτερη αύξηση στα μέσα δίδακτρα και τέλη, την ίδια περίοδο, είναι στα δημόσια τετραετή ιδρύματα, σημειώνοντας αύξηση κατά 78%.

Ο μέσος εσωτερικός φοιτητής που φοιτά σε δημόσιο 4ετές ίδρυμα δαπανά 26.027 δολάρια/ακαδημαϊκό έτος. Το κόστος αυτό περιλαμβάνει δίδακτρα και απαιτούμενα τέλη, που κατά μέσο όρο ανέρχονται σε 9.678 δολάρια ετησίως, κόστος για βιβλία και αναλώσιμα που κατά μέσο όρο είναι 1.216 δολάρια ετησίως, ενώ για το κόστος διαμονής και διατροφής οι φοιτητές που ζουν στην πανεπιστημιούπολη πληρώνουν κατά μέσο όρο 11.520 δολάρια ετησίως - οι φοιτητές που διαμένουν εκτός πανεπιστημιούπολης πληρώνουν 11.365 δολάρια. Μάλιστα, το τελευταίο στοιχείο δείχνει ότι το κόστος διαμονής και διατροφής στις εστίες του δημόσιου πανεπιστημίου είναι ελαφρώς μεγαλύτερο από το να νοικιάζεις!

Για να αντεπεξέλθουν στο τεράστιο κόστος σπουδών, κάθε χρόνο το 30,2% των φοιτητών παίρνουν φοιτητικά δάνεια. Το μέσο χρέος ανά φοιτητή ανέρχεται σε 37.787,38 δολάρια, ενώ κάθε χρόνο πληρώνουν κατά μέσο όρο 2.186 δολάρια μόνο σε τόκους (!). Μάλιστα, ο μέσος δανειολήπτης φοιτητής ξοδεύει περίπου 20 χρόνια για να αποπληρώσει τα δάνειά του.

Συμπέρασμα; Πολύ ακριβό «σπορ» οι σπουδές στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση στις ΗΠΑ, με τα δίδακτρα και το κόστος σπουδών να καταγράφουν τεράστια άνοδο τα τελευταία χρόνια στα δημόσια πανεπιστήμια. Εκεί οδηγούν ο ανταγωνισμός και η «ελευθερία» εμπορίου πτυχίων.

Μάλιστα, το τεράστιο κόστος σπουδών σε συνδυασμό με το ότι το πτυχίο δεν εξασφαλίζει εργασία στο αντικείμενο σπουδών, έχει οδηγήσει σε υποβάθμιση της «αίγλης» των πανεπιστημίων στο μυαλό των νέων στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα (2022) του Morning Consult, μόλις το 41% των νέων της γενιάς Ζ (όσοι γεννήθηκαν μεταξύ 1998 και 2015) «εμπιστεύεται τα κολέγια και τα πανεπιστήμια των ΗΠΑ», που είναι το χαμηλότερο ποσοστό από οποιαδήποτε γενιά.

Ένα επίσης σημαντικό ζήτημα που αφορά την ποιότητα των σπουδών. Σε ένα Δημόσιο πανεπιστήμιο ένας π.χ. φοιτητής της Νομικής πρέπει να κάνει 50 μαθήματα για να πάρει πτυχίο. Σε ένα ιδιωτικό για παράδειγμα στην Κύπρο 38 μαθήματα. Στο Δημόσιο κάθε μάθημα έχει 50 ώρες διδασκαλίας ενώ στο ιδιωτικό μόλις 30 με 35 ώρες διδασκαλίας. Ένας φοιτητής ενός δημόσιου πανεπιστημίου πρέπει να δώσει εξετάσεις να περάσει και να μοχθήσει περισσότερο για να αποκτήσει πτυχίο, ενώ ο φοιτητής του ιδιωτικού, χωρίς εξετάσεις, με λιγότερα μαθήματα, με λιγότερες ώρες θα πάρει πτυχίο μόνο και μόνο γιατί η τσέπη του μπαμπά του είναι γεμάτη.

Αυτή είναι η πολιτική της κυβέρνησης. Τα παιδιά των πλουσίων να σπουδάζουν και των φτωχών, να γίνουν υπάλληλοι των πλουσίων.

πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια: