Παρά τον αποκλεισμό του από το μεταπτυχιακό και παρότι είχε την υψηλότερη βαθμολογία στο τμήμα του, ο φοιτητής αποφάσισε να εκφωνήσει τον όρκο, τονίζοντας όμως στην αρχή του πως «πολλοί από τους καθηγητές μας δεν είναι «πεφιλιμένοι», ούτε και ζητάμε την «ευλογία» τους».
Την ίδια ώρα συνάδελφοί του μοίραζαν προκηρύξεις του Συλλόγου Φοιτητών, ενώ κάποιοι άλλοι ξεδίπλωσαν ένα πανό που έγραφε: «Ορκίζομαι να ζω στο μικρόκοσμό μου, να σκύβω το κεφάλι, να μη βγω ποτέ στο δρόμο, να δίνω το χέρι σε αυτούς που μου κόβουν τα φτερά. ΕΧΩ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟ ΗΘΟΣ».
Έκπληκτοι οι παρευρισκόμενοι συγγενείς των αποφοίτων πληροφορούνταν ότι ο φοιτητής, ήταν ένας από τους δύο που το καλοκαίρι είχαν αποκλειστεί από τα μεταπτυχιακά για ιδεολογικοπολιτικούς λόγους, καθώς και ότι ο άλλος αποκλεισθής ήταν ο αμέσως επόμενος σε βαθμολογία μεταξύ των αποφοίτων.
Διονύση, κλήθηκες να απαγγείλεις τον όρκο για λογαριασμό όλων των συμφοιτητών σου. Πώς αισθάνθηκες και τι ακριβώς συνέβη κατά την ορκωμοσία;
Διονύσης: Η πρώτη μας σκέψη ήταν να απουσιάσουμε από την ορκωμοσία σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Είμαστε οι δύο πρώτοι σε βαθμολογία μεταξύ των αποφοίτων και νιώθαμε πως ήταν πολύ μεγάλη ειρωνεία πρώτα να μας απορρίπτουν από το μεταπτυχιακό και στη συνέχεια να περιμένουν από εμένα να απαγγείλω τον όρκο. Ειδικά αφού θα έπρεπε στο τέλος να πω ότι ζητάμε την «ευλογία των καθηγητών και πεφιλιμένων διδασκάλων μας». Αν το έλεγα θα ήταν ψέμα.
Γιάννης: Αυτό βέβαια τους ίδιους δεν τους απασχολούσε. Αρκεί να μην τους χαλάγαμε τη γιορτή.
Διονύσης: Από την άλλη μεριά καταλαβαίναμε ότι το να απαγγείλω εγώ τον όρκο θα έκανε την ειρωνεία ακόμα πιο ξεκάθαρη στα μάτια όλων: από τη μια να μας κόβουν, κι από την άλλη να μας επιβραβεύουν... Έτσι αποφασίσαμε να πω τον όρκο, αλλά να διευκρινίσω ξεκινώντας ότι πολλοί από τους καθηγητές μας δεν είναι «πεφιλιμένοι», ούτε και ζητάμε την «ευλογία» τους. Κι αυτό τελικά έκανα.
Οι καθηγητές πώς αντέδρασαν;
Γιάννης: Αμήχανα. Προσπάθησαν να πείσουν τον εαυτό τους και τους άλλους παρευρισκόμενους συγγενείς και φίλους των αποφοίτων πως δεν συνέβη τίποτα. Αλλά δεν το κατάφεραν. Διότι δεν ήταν μόνο η δήλωση του Διονύση. Ήταν και πολλοί συνάδελφοί μας που μοίρασαν προκηρύξεις και ανάρτησαν κάποια πανό, ενώ εκπρόσωπος του Συλλόγου Φοιτητών μίλησε στο μικρόφωνο, περιγράφοντας τα προβλήματα που προκαλεί στους φοιτητές του Φυσικού η αυθαιρεσία των συγκεκριμένων καθηγητών. Είχαμε και τη στήριξη πολλών φοιτητών άλλων τμημάτων, μεταξύ των οποίων και επίσημα του Συλλόγου Φοιτητών του Βιολογικού.
Διονύσης: Πιστεύω ότι η υποκρισία τους έγινε σαφής σε όλους. Ειδικά όταν προσπάθησε να τα μπαλώσει με τις συνήθεις αοριστολογίες του ο πρόεδρος του Τμήματος, ο κ. Τσιρώνης. Κάθε φορά που μιλάει γι’ αυτό το θέμα το βλέπεις ότι αισθάνεται ένοχος.
Τελικά Διονύση και Γιάννη αποκλειστήκατε από τα μεταπτυχιακά αν και είστε οι δύο πρωτεύσαντες φοιτητές του έτους σας. Ποια είναι η δική σας ερμηνεία γι’ αυτό; Σάς δόθηκε κάποια εξήγηση, επίσημη ή ανεπίσημη;
Γιάννης: Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που οι συγκεκριμένοι καθηγητές του Φυσικού καταχρώνται την εξουσία τους. Υπήρξαν περιπτώσεις στο πρόσφατο παρελθόν που ματαίωσαν την εξεταστική περίοδο, σαν απάντηση στις φοιτητικές κινητοποιήσεις, την ίδια ώρα που σε όλα τα υπόλοιπα τμήματα πανελλαδικά οι εξετάσεις έγιναν κανονικά. Εξαιτίας αυτών των αποφάσεων, εμείς προσωπικά έχουμε χάσει δύο εξεταστικές. Πριν από εμάς είχαν χάσει ένα ολόκληρο εξάμηνο.
Για τη δική μας απόρριψη, αρχικά ενημερωθήκαμε με ένα τυπικό email από τον πρόεδρο της Επιτροπής Μεταπτυχιακών Σπουδών. Κατάπληκτοι, θελήσαμε να μάθουμε τους λόγους. Ζητήσαμε να μιλήσουμε με τα μέλη της Ε.Μ.Σ αλλά κανείς δεν μας ενημέρωνε ούτε καν για το ποια ήταν αυτά. Μερικοί καθηγητές, μάς είπαν ανεπίσημα ότι κριτήρια αποτέλεσαν στην περίπτωσή μας το ήθος και η συμμετοχή μας στο αυτοοργανωμένο στέκι που είχε πρόσφατα ανοίξει στο πανεπιστήμιο. Είναι ένας ανοιχτός χώρος κοινωνικής και πολιτικής έκφρασης που στεγάζεται σε μια μικρή αίθουσα του Τμήματος Βιολογίας, η οποία παρέμενε σχεδόν πάντα κλειστή τα τελευταία πέντε τουλάχιστον χρόνια, όσο δηλαδή ήμαστε εμείς φοιτητές.
Διονύσης: Για τη συμμετοχή μας στο στέκι δεχόμασταν καθημερινά επιθέσεις και προσωπικές απειλές από ορισμένους καθηγητές, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος του Τμήματος. Ιδιαίτερα στενοχωρήθηκα όταν ο καθηγητής, στον οποίο έκανα την πτυχιακή μου εργασία, και με τον οποίο είχα πολύ στενή σχέση από την αρχή των σπουδών μου, στην αρχή με προειδοποίησε ότι δεν θα μου έδινε συστατική επιστολή αν δεν φρόντιζα να κλείσει το στέκι. Λίγο καιρό αργότερα και εφόσον δεν συμμορφώθηκα με τις υποδείξεις του, διέκοψε την πτυχιακή μου εργασία στη μέση του εξαμήνου.
Γιάννης: Το οξύμωρο είναι ότι κανένας από του καθηγητές του Βιολογικού, στο οποίο ανήκει η αίθουσα, δεν έχει ασχοληθεί με το στέκι, ενώ οι δικοί μας σταμάτησαν την έρευνα για να ασχοληθούν με αυτό(!). Θεωρούν ότι η συμμετοχή στο στέκι, όπως και στις άλλες δραστηριότητες του Συλλόγου Φοιτητών του Φυσικού δεν συνάδει με το χαρακτήρα και το ακαδημαϊκό ήθος ενός επιστήμονα.
Διονύσης: Πάντως, κανείς δεν μας είπε επισήμως το λόγο που δεν γίναμε δεκτοί στο μεταπτυχιακό. Γνωρίζοντας ότι είναι δικαίωμά μας, κάναμε επίσημα αίτηση ώστε να μάθουμε ποια είναι τα μέλη της Ε.Μ.Σ. και ποια είναι τα κριτήρια με τα οποία αξιολογεί τους φοιτητές. Ζητήσαμε τα πρακτικά της Ε.Μ.Σ., στα οποία θα φαίνονταν καθαρά οι λόγοι της απόρριψής μας. Μετά από δυο μήνες – αφού δηλαδή εξαντλήσανε το χρονικό περιθώριο που προβλέπει ο νόμος – μάς έδωσαν κάποια έγγραφα, όχι όμως τα πρακτικά της Ε.Μ.Σ., τα οποία αμφιβάλουμε αν υπάρχουν. Αντ’ αυτού έχουμε τα πρακτικά μιας ειδικής Συνέλευσης του Τμήματος που επικυρώνει την απόφαση της Ε.Μ.Σ. Εκεί φαίνεται ότι οι αντιπρόσωποι των μεταπτυχιακών και μερικοί καθηγητές προσπάθησαν να κάνουν φανερό ότι οι λόγοι είναι αυτοί που ισχυριζόμαστε, αλλά οι απαντήσεις των υπολοίπων είναι αόριστες και αντιφατικές. Πουθενά δεν φαίνεται καθαρά ο λόγος για τον οποίο δε γίναμε δεκτοί!
Γιάννης: Επισήμως τα κριτήρια αξιολόγησης για τα μεταπτυχιακά στο Φυσικό της Κρήτης είναι η έγκαιρη ολοκλήρωση των σπουδών, ο βαθμός πτυχίου, οι βαθμοί σε μαθήματα που συνάδουν με το μεταπτυχιακό πρόγραμμα, οι βαθμοί σε βασικά μαθήματα προχωρημένης φυσικής και τα ακαδημαϊκά κίνητρα του υποψηφίου. Επίσης, πρέπει να υπάρχουν συστατικές επιστολές, ενώ προβλέπεται και η δυνατότητα προφορικής συνέντευξης. Εμείς πληρούμε όλα τα παραπάνω κριτήρια και γνωρίζουμε ότι οι συστατικές επιστολές που παραδώσαμε ήταν πολύ καλές, αφού με συστατικές των ιδίων καθηγητών γίναμε δεκτοί σε άλλα μεταπτυχιακά προγράμματα. Τώρα βέβαια ο κ. Τσιρώνης, πρόεδρος του Τμήματος και μέλος της Ε.Μ.Σ., έχει δηλώσει στον τύπο ότι υπάρχουν κι άλλα κριτήρια, ανεπίσημα, αλλά είναι ζήτημα αν κι ο ίδιος ξέρει τί εννοεί.
Διονύσης: Ο κ. Τσιρώνης ανέφερε ως κριτήριο και τις ξένες γλώσσες ή τη συνέντευξη των υποψηφίων. Αλλά και πτυχία ξένων γλωσσών έχουμε, και δυστυχώς για τον κ. Τσιρώνη, φέτος δεν πήραν συνεντεύξεις ώστε να έχει κάποια σκοτεινή γωνία για να κρυφτεί. Εν πάση περιπτώσει, δεν είναι ειρωνεία να βγαίνουμε πρώτος και δεύτερος στο ίδιο τμήμα που μας έκρινε ανίκανους να παρακολουθήσουμε το μεταπτυχιακό του;
Ποιος είναι ο στόχος σας τώρα; Διεκδικείτε να σας πάρουν στο μεταπτυχιακό, έστω και καθυστερημένα;
Διονύσης: Πλέον όχι, δεν έχουμε ανάγκη να μας πάρουν στο συγκεκριμένο μεταπτυχιακό. Πρώτον διότι ήδη, όπως σας είπαμε, συνεχίζουμε τις σπουδές μας σε άλλα μεταπτυχιακά. Κι έπειτα, δεν θα μπορούσαμε να δουλέψουμε αποδοτικά σε ένα τέτοιο περιβάλλον καθηγητών.
Γιάννης: Το πρόβλημα πλέον για μας δεν είναι προσωπικό. Αυτό που θα θέλαμε είναι να μη μείνει δεδικασμένο στο Φυσικό ότι όποιος δε συμμορφώνεται με τη θέληση, την ιδεολογία και την ηθική ενός καθηγητή απορρίπτεται ανεξαρτήτως των επιδόσεών του.
Διονύσης: Αυτός άλλωστε φαίνεται ότι ήταν και ο ουσιαστικός σκοπός της απόρριψής μας. Να παραδειγματιστούν οι υπόλοιποι και να σταματήσουν να χαλούν την εικόνα του Πανεπιστημίου τους.
Γιάννης: Να διευκρινίσουμε πάντως ότι υπάρχουν και καθηγητές που μας στήριξαν, παρά την πίεση που δέχονταν από τους υπολοίπους. Θέλουμε να τους ευχαριστήσουμε θερμά και λυπούμαστε ειλικρινά που χάσαμε την ευκαιρία να συνεργαστούμε μαζί τους.
Διονύσης: Το βασικότερο πράγμα που μας χωρίζει από τους καθηγητές που μας πολέμησαν είναι η ερμηνεία του όρου επιστήμονας. Αρνούμαστε να αποδεχθούμε το μοντέλο του ελιτιστή, κοινωνικά νεκρού επιστήμονα που συναναστρέφεται μόνο με όμοιούς του και διαφεντεύει τον μικρόκοσμο του στο πανεπιστήμιο, αποκομμένος από την κοινωνία γύρω του. Ακόμη και στον όρκο που μας δώσανε να πούμε αναφέρει πως σαν επιστήμονες έχουμε χρέος να προσφέρουμε για το καλό της κοινωνίας, και αυτό κατά τη γνώμη μας δεν καλύπτεται μόνο με τη πρόοδο που κάνει κάποιος στην επιστήμη του.
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου