Όποιος τον αγώνα δε μοιράζεται, θα μοιραστεί την ήττα... (Μπ. Μπρεχτ)
Το τελευταίο διήμερο όμως (ως παραπομπή στη φράση του ποιητή) φάνηκε ξεκάθαρα ότι η οργή είναι ένα ποτήρι που έχει ήδη ξεχειλίσει, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι και νεολαία έχουν καταλάβει τον εμπαιγμό της κυβέρνησης, ΔΝΤ, Ε.Ε. και αντιδρούν πλέον σθεναρά στα μέτρα που θέλουν να περικόψουν βασικά μας δικαιώματα και να εξαθλιώσουν τη ζωή μας, ότι οι «θυσίες» δεν είχαν πρόσκαιρο αλλά μόνιμο και εσκεμμένο χαρακτήρα και ότι όλα γίνονται τελικά για να αυξηθεί ακόμη περισσότερο η κερδοφορία συγκεκριμένων παραγόντων του κεφαλαίου.
Τα ζητήματα της Παιδείας, που απασχόλησαν όσους παρευρέθηκαν στη συζήτηση που έγινε στο Δημαρχείο Καρλοβασίου την Τρίτη, 22 Φλεβάρη, μέρα Πανεκπαιδευτικής Απεργίας, ανέδειξαν τον προβληματισμό γύρω από τα θέματα των συγχωνεύσεων-καταργήσεων των σχολικών μονάδων, των πρόσφατων προβλημάτων στις μεταφορές των μαθητών, του Καλλικράτη στην εκπαίδευση, το τέλμα που προκαλεί η πρωτοφανής υποχρηματοδότηση των Πανεπιστημίων (ακόμη και η χρήση της γραφικής ύλης περικόπτεται) και γενικότερα τα ζητήματα του Νέου Σχολείου και τι σημαίνει αυτό για το μέλλον των μαθητών και την ουσιαστική τους μόρφωση και γνώση. Στο χώρο αυτό βρέθηκαν και συζήτησαν δάσκαλοι πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, γονείς, φοιτητές των σχολών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και μαθητές, που κατέθεσαν τις εμπειρίες τους και μοιράστηκαν τον προβληματισμό τους για το μέλλον της εκπαίδευσης μέσα στα πλαίσια που χαράζει η λογιστική και ισοπεδωτική πολιτική του Υπουργείου.
Ακολούθησε απεργιακή συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο Σάμου με πολύ μεγάλη συμμετοχή κόσμου, φοιτητών, μαθητών και κάθε είδους επαγγελματιών και στη συνέχεια αποφασίστηκε (παρά την καταρρακτώδη βροχή) πορεία προς τα γραφεία της Περιφέρειας και παράσταση στον αντιπεριφερειάρχη, Θ. Παπαθεοφάνους, για το θέμα της μεταφοράς των μαθητών, που έχει σταματήσει λόγω της μη αποπληρωμής των λεωφορειούχων από την περιφέρεια για το προηγούμενο έτος.
Στην παράσταση παρευρέθηκαν μέλη του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών και της ΕΛΜΕ Σάμου, που του έθεσαν τα ζητήματα: α) της αποπληρωμής των οφειλών της περιφέρειας, β) των αντίστοιχων προβλημάτων στην Ικαρία, γ) το θέμα των απουσιών των μαθητών (όχι μόνο στο πλαίσιο της δικαιολόγησής τους, αλλά στην ουσιαστική τους διάσταση των χαμένων μαθημάτων και των αδειανών τάξεων) και δ) το θέμα των καθηγητών που ακόμη δεν έχουν τοποθετηθεί στα σχολεία της επαγγελματικής εκπαίδευσης, με αποτέλεσμα κάποιοι μαθητές να κινδυνεύουν να χάσουν τη χρονιά τους. 
Ο αντιπεριφερειάρχης δήλωσε ότι είναι ενήμερος για τα θέματα, όμως ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι, ότι έχει ενημερώσει την Περιφέρεια και είναι πια θέμα Υπουργείου να εξασφαλίσει στο Δήμο τους πόρους που χρειάζεται για να καλυφθούν οι ελλείψεις. Είπε μάλιστα ότι μέχρι την Παρασκευή, 25/2, θα πρέπει να έχει δοθεί απάντηση από την Περιφέρεια και το Υπουργείο και θα υπάρξει ενημέρωση. Φάνηκε ξεκάθαρα ότι το νέο σύστημα του Καλλικράτη τελικά έχει αφήσει εκτεθειμένες τις τοπικές κοινωνίες λόγω της μη απόδοσης των απαραίτητων πόρων κι ότι δεν μπορεί να καλύψει ούτε καν τα αυτονόητα και πάγια έξοδα, όπως αυτά της μεταφοράς των μαθητών. Ακολούθησε δεύτερη παράσταση από αντιπροσώπους του Εργατικού Κέντρου Σάμου και η πορεία έληξε, αφού όμως επί αρκετή ώρα παρέμειναν οι διαδηλωτές στο χώρο των κτιρίων της Περιφέρειας.
Συμπυκνώνοντας πάντως τα συμπεράσματα από το απεργιακό αυτό διήμερο, καταλήγουμε από τη μία ότι τα προβλήματα που παράγονται από την πολιτική του Μνημονίου, της Κυβέρνησης, ΔΝΤ, ΕΕ, όχι μόνο δεν μειώνονται, αλλά μάλλον γιγαντώνονται και δεν έχουν εκτυλιχθεί ακόμη σε όλες τους τις διαστάσεις, ενώ ταυτόχρονα το κλίμα είναι πολύ δυναμικό όσον αφορά τη διάθεση του κόσμου για αντίδραση, συσπείρωση και συμμετοχή στα πρωτοβάθμια σωματεία και στις κινήσεις που άλλο σκοπό δεν έχουν από το να κρατήσουν όσο είναι δυνατό, το κύμα των βάρβαρων αντιλαϊκών ανακατατάξεων που στοχεύουν να επιβάλουν στη ζωή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου