Του Μανώλη Κυπραίου
Όλα φάνηκαν «ρόδινα» ή ήθελαν να μας φανούν «ρόδινα». Όμως από αυτή την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η Ελλάδα βγήκε χαμένη. Μπορεί να κέρδισε 6 δισεκατομμύρια ευρώ από τη μείωση του επιτοκίου, όμως, πρέπει τα επόμενα τρία χρόνια να έχει βρει επιπλέον 50 δισεκατομμύρια ευρώ, να πάρει σκληρότερα οικονομικά μέτρα, να πατάξει με δρακόντειους-και ενίοτε-άδικους νόμους τη φοροδιαφυγή και να πληρώσει, ο Θεός ξέρει, πόσα περισσότερα χρήματα σε τόκους λόγω της επιμήκυνσης του χρόνου.
Αν αυτό ονομάζεται νίκη υπέρ του ελληνικού λαού, τότε μιλάμε για νέα έννοια στον όρο τι σημαίνει νίκη και τι ήττα…
Αυτή που βγήκε πραγματική νικήτρια και γύρισε πίσω στην πατρίδα της ως η (πραγματικά) μεγάλη νικήτρια είναι η Γερμανία.
Η Αγκελα Μέρκελ, πήρε όχι μόνο ότι ήθελε, αλλά παράλληλα επιβεβαίωσε πως η Ευρωπαϊκή Ενωση μετατρέπεται σε μια «Βόρεια Λέσχη» αποικιοκρατικών δυνάμεων. Οσο περίεργο κι αν ......ακούγεται αυτή είναι η τραγική αλήθεια. Μέσω της Ε.Ε. ουσιαστικά έχουμε την αναβίωση της αποικιοκρατίας χωρίς τη χρήση φυσικά ενόπλων δυνάμεων αλλά «οικονομικών δυνάμεων».
Μαζί με την Γερμανία, Γαλλία και Ηνωμένο Βασίλειο, δύο επίσης κατεξοχήν αποικιοκρατικές δυνάμεις, τάχθηκαν αλληλέγγυες βλέποντας τα «χρυσά χρόνια» όπου οι χώρες του νότου της Ευρώπης ήταν υποπόδιά τους, να επιστρέφουν. Και βέβαια πακτωλός χρημάτων να ρέει προς τα κρατικά τους θησαυροφυλάκια.
Χωρίς να είμαστε «μάντεις κακών», τα επόμενα χρόνια θα είναι πολύ δυσκολότερα από αυτά που έχουν προβλεφθεί μέχρι τώρα για την Ελλάδα.
Το Βερολίνο, το Παρίσι και το Λονδίνο περιμένουν τώρα τους διαγωνισμούς πωλήσεων ή «ενοικίασης» για να μην υπάρχει συνταγματικό κώλυμα, των «φιλέτων» της κρατικής και δημόσιας περιουσίας. ΔΕΗ, ΟΣΕ, ΟΤΕ, ΟΔΙΕ, Ναυπηγεία, φυσικοί πόροι, εκτάσεις σε αστικές και νησιωτικές περιοχές προς εκμετάλλευση, είναι ένα μέρος μόνο από αυτά που θα δοθούν.
Και φυσικά αυτά είναι μόνο η μία πλευρά του νομίσματος. Παράλληλα οι Ελληνες πολίτες θα βιώσουν μια νέα σκληρότερη πολιτική σε ό,τι αφορά τα εισοδήματά τους. Πάγωμα μισθών, περικοπές, μείωση ασφαλιστικών καλύψεων και παροχών, ελεύθερες απολύσεις, αυξήσεις έμμεσων και άμεσων φόρων, ελεύθερες απολύσεις στο δημόσιο και… σύνταξη στα εβδομήντα! Ουσιαστικά ένα «μοντέρνο χαράτσι» από μια «σύγχρονη δημοκρατία» απέναντι σε «σύγχρονους δούλους».
Φυσικά, για ανάπτυξη ούτε λόγος. Όχι μόνο «λεφτά δεν υπάρχουν» αλλά και όσα βρεθούν θα σταλούν με «ταχυπληρωμή» προς τους κρατικούς και μη, «Σάιλοκ» της παγκόσμιας οικονομίας.
Ουσιαστικά η Ελλάδα μετατράπηκε-με έντεχνο τρόπο-σε ένα νέο «ανατολικό ζήτημα» με τις χώρες της Βόρειας Ευρώπης να «ξεθάβουν» από το χρονοντούλαπο το καθεστώς των διομολογήσεων, με τη διαφορά πως αυτό μας έρχεται με το σύγχρονο περιτύλιγμα της «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης». Όμως το αποτέλεσμα και ο σκοπός τους θα είναι ο ίδιος, όμοιος με αυτόν που έλαβε χώρα στην Ελλάδα και στη γειτονική Τουρκία από το τέλος του 19ου αιώνα μέχρι τα μέσα του 20ου. Και δυστυχώς σε αυτή τη χώρα ξεχνάμε εύκολα και όποιος ξεχνά την ιστορία του, με μαθηματική ακρίβεια υποθηκεύει την μελλοντική του ανεξαρτησία.
Και όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν πως η Ελλάδα βγήκε «νικήτρια» από αυτή την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής, το αποτέλεσμα και η ψυχρή λογική μας λέει το ακριβώς αντίθετο: «Δυστυχώς, ηττηθήκαμεν»…
Όλα φάνηκαν «ρόδινα» ή ήθελαν να μας φανούν «ρόδινα». Όμως από αυτή την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η Ελλάδα βγήκε χαμένη. Μπορεί να κέρδισε 6 δισεκατομμύρια ευρώ από τη μείωση του επιτοκίου, όμως, πρέπει τα επόμενα τρία χρόνια να έχει βρει επιπλέον 50 δισεκατομμύρια ευρώ, να πάρει σκληρότερα οικονομικά μέτρα, να πατάξει με δρακόντειους-και ενίοτε-άδικους νόμους τη φοροδιαφυγή και να πληρώσει, ο Θεός ξέρει, πόσα περισσότερα χρήματα σε τόκους λόγω της επιμήκυνσης του χρόνου.
Αν αυτό ονομάζεται νίκη υπέρ του ελληνικού λαού, τότε μιλάμε για νέα έννοια στον όρο τι σημαίνει νίκη και τι ήττα…
Αυτή που βγήκε πραγματική νικήτρια και γύρισε πίσω στην πατρίδα της ως η (πραγματικά) μεγάλη νικήτρια είναι η Γερμανία.
Η Αγκελα Μέρκελ, πήρε όχι μόνο ότι ήθελε, αλλά παράλληλα επιβεβαίωσε πως η Ευρωπαϊκή Ενωση μετατρέπεται σε μια «Βόρεια Λέσχη» αποικιοκρατικών δυνάμεων. Οσο περίεργο κι αν ......ακούγεται αυτή είναι η τραγική αλήθεια. Μέσω της Ε.Ε. ουσιαστικά έχουμε την αναβίωση της αποικιοκρατίας χωρίς τη χρήση φυσικά ενόπλων δυνάμεων αλλά «οικονομικών δυνάμεων».
Μαζί με την Γερμανία, Γαλλία και Ηνωμένο Βασίλειο, δύο επίσης κατεξοχήν αποικιοκρατικές δυνάμεις, τάχθηκαν αλληλέγγυες βλέποντας τα «χρυσά χρόνια» όπου οι χώρες του νότου της Ευρώπης ήταν υποπόδιά τους, να επιστρέφουν. Και βέβαια πακτωλός χρημάτων να ρέει προς τα κρατικά τους θησαυροφυλάκια.
Χωρίς να είμαστε «μάντεις κακών», τα επόμενα χρόνια θα είναι πολύ δυσκολότερα από αυτά που έχουν προβλεφθεί μέχρι τώρα για την Ελλάδα.
Το Βερολίνο, το Παρίσι και το Λονδίνο περιμένουν τώρα τους διαγωνισμούς πωλήσεων ή «ενοικίασης» για να μην υπάρχει συνταγματικό κώλυμα, των «φιλέτων» της κρατικής και δημόσιας περιουσίας. ΔΕΗ, ΟΣΕ, ΟΤΕ, ΟΔΙΕ, Ναυπηγεία, φυσικοί πόροι, εκτάσεις σε αστικές και νησιωτικές περιοχές προς εκμετάλλευση, είναι ένα μέρος μόνο από αυτά που θα δοθούν.
Και φυσικά αυτά είναι μόνο η μία πλευρά του νομίσματος. Παράλληλα οι Ελληνες πολίτες θα βιώσουν μια νέα σκληρότερη πολιτική σε ό,τι αφορά τα εισοδήματά τους. Πάγωμα μισθών, περικοπές, μείωση ασφαλιστικών καλύψεων και παροχών, ελεύθερες απολύσεις, αυξήσεις έμμεσων και άμεσων φόρων, ελεύθερες απολύσεις στο δημόσιο και… σύνταξη στα εβδομήντα! Ουσιαστικά ένα «μοντέρνο χαράτσι» από μια «σύγχρονη δημοκρατία» απέναντι σε «σύγχρονους δούλους».
Φυσικά, για ανάπτυξη ούτε λόγος. Όχι μόνο «λεφτά δεν υπάρχουν» αλλά και όσα βρεθούν θα σταλούν με «ταχυπληρωμή» προς τους κρατικούς και μη, «Σάιλοκ» της παγκόσμιας οικονομίας.
Ουσιαστικά η Ελλάδα μετατράπηκε-με έντεχνο τρόπο-σε ένα νέο «ανατολικό ζήτημα» με τις χώρες της Βόρειας Ευρώπης να «ξεθάβουν» από το χρονοντούλαπο το καθεστώς των διομολογήσεων, με τη διαφορά πως αυτό μας έρχεται με το σύγχρονο περιτύλιγμα της «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης». Όμως το αποτέλεσμα και ο σκοπός τους θα είναι ο ίδιος, όμοιος με αυτόν που έλαβε χώρα στην Ελλάδα και στη γειτονική Τουρκία από το τέλος του 19ου αιώνα μέχρι τα μέσα του 20ου. Και δυστυχώς σε αυτή τη χώρα ξεχνάμε εύκολα και όποιος ξεχνά την ιστορία του, με μαθηματική ακρίβεια υποθηκεύει την μελλοντική του ανεξαρτησία.
Και όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν πως η Ελλάδα βγήκε «νικήτρια» από αυτή την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής, το αποτέλεσμα και η ψυχρή λογική μας λέει το ακριβώς αντίθετο: «Δυστυχώς, ηττηθήκαμεν»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου