Κυριακή 3 Ιουνίου 2012
"Χρυσός" ο Κοσμίδης, "Χάλκινος" ο Μάρας στο Μονπελιέ - Βίντεο
Η εμπειρία σε συνδυασμό με τον ψηλό βαθμό δυσκολίας του προγράμματός του ήταν που ώθησαν τον Βλάση Μάρα
να «εξαφανίσει» στη κυριολεξία ένα μικρό «κόλλημα» στο μονόζυγο
οδηγώντας τον να κατακτήσει τελικά το χάλκινο μετάλλιο (15,266 βαθμούς)
το οποίο έδρασε σαν «ψυχοφάρμακο» ενόψει των ολυμπιακών αγώνων του
Λονδίνου.
Ένα
μεγάλο μπράβο και στους προπονητές αυτών των παιδιών, των οποίων ο
ρόλος συνήθως παραμένει εκτός δημοσιότητας αν και είναι οι αυτοί που
οδηγούν τεχνικά και ψυχολογικά (μέσα από καθημερινή επαφή - σ' ένα άκρως
ψυχολογικό άθλημα) τους αθλητές μέχρι τον τελικό στόχο. Ένα μπράβο
λοιπόν στον Γιώργο Αγγέλλου, Δημήτρη Ράπτη και Αλέκο Ιωακειμίδη.
H ΝΕΤ, η νοτροπία και το σύστημα
Συνεπής φυσικά φάνηκε και η Νέα Ελληνική Τηλεόραση (ΝΕΤ) απέναντι στο δόγμα του νεοελληνικού ερασιτεχνικού αθλητικού ...πνεύματος η οποία καθυστέρησε μια ώρα την ζωντανή μετάδοση αναγκάζοντας τον φίλαθλο κόσμο της Γυμναστικής να δει σε μαγνητοσκόπηση (θαρρείς πως το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα επαναλαμβάνεται κάθε εβδομάδα) την εκτέλεση του Λευτέρη Κοσμίδη στο αγώνισμα του εδάφους. Είναι "λογικό". Η ΝΕΤ δεν κάνει τίποτε άλλο από το ανακυκλώνει τη εδραιωμένη φιλοσοφία στάσης του νεοελληνικού κράτους απέναντι στα αθλήματα που δεν ανήκουν στη κερδοφόρα μηχανή του «οπαδικού» συστήματος το οποίο γεννά δούλους απλά και μόνον για να το συντηρεί.
Διαχρονικά,
ουδείς από τους "κλειδοκράτορες" της αθλητικής μας παιδείας δεν έχει
αντιληφθεί το μέγεθος της προσπάθειας των παιδιών που ασχολούνται με τα
αθλήματα της γυμναστικής και τα ουσιαστικά κέρδη που αφήνει η καθημερινή
ένταση - και πολλές φορές πόνος μέσα στο γυμναστήριο, ο οποίος
μετατρέπεται σε αμόνι σφυρηλάτησης της ίδιας της ζωής. Αυτό που αγνοούν
(και πολλές φορές δεν θέλουν να δουν), είναι ότι μέσα στο κάθε
αποτέλεσμα (μετάλλιο – αποτυχία) υποβόσκει μια μακροχρόνια προσπάθεια
κάποιων ανθρώπων (είτε σε συλλογικό είτε σε εθνικό επίπεδο) οι οποίοι
βιώνουν έναν μοναχικό μονοπάτι αγνού πρωτ-αθλητισμού δίπλα από τις
λεωφόρους της κρατικής αδιαφορίας. Ας μη ξεχνάμε την σημαντική υπέρβαση
εαυτού στην οποία οδηγηθήκαν οι έφηβοι μας σε αυτούς τους αγώνες
προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις παράλληλες υποχρεώσεις τους στις
πανελλαδικές εξετάσεις υπό τη ανύπαρκτη πολιτική στήριξης του Υπουργείου
Παιδείας.
Ας ελπίσουμε
μέσα σε ένα περιβάλλον γενικής κοινωνικής αυτοκριτικής (η όποια είναι
της «μόδας» τελευταία στα πλαίσια της ...κρίσης) αυτές οι επιτυχίες μας
να επαγρυπνήσουν όλους αυτούς που χρειάζεται να απλώσουν ένα σημαντικό
χέρι στήριξης (όπως οφείλουν άλλωστε) πάνω στους αθλητές και τους
προπονητές τους, επαναπροσδιορίζοντας και επαναξιολογώντας παράλληλα τα
κίνητρα ενασχόλησης τα οποία απαιτείται να εναρμονίζονται στις συνθήκες
και ανάγκες της εποχής.
Δείτε παρακάτω τα βίντεο των αθλητών μας:
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου