Ι. Εισαγωγικά
Το νέο μισθολόγιο που επεδίωκαν οι ... «θεσμοί» για το δημόσιο με εφαρμογή από 1/1/2016 έγινε πραγματικότητα. Είναι ο ν.4354/2016 και ΦΕΚ αρ. φ. 176, τ.1 που ψηφίστηκε χωρίς κανένα δημόσιο κοινωνικό διάλογο ως κατεπείγον στις 16-12-2015. Ο γενικός του τίτλος είναι: «Διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, μισθολογικές ρυθμίσεις και άλλες επείγουσες διατάξεις εφαρμογής της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων».
Αποτελεί άμεση μνημονιακή εφαρμογή, αλλά και συμφωνία «δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων». Επομένως, επειδή με βάση τα προηγούμενα μνημόνια έληγε το «πάγωμα» των βαθμών-βασικών μισθών στις 31-12-2016, η όποια μνημονιακή ελληνική κυβέρνηση όφειλε ή να ξεπαγώσει τους βαθμούς-μισθούς ή να ετοιμάσει νέο μισθολόγιο με περικοπές.
Η σημερινή κυβέρνηση πέτυχε και τα δύο: Πέτυχε μεν τους δημοσιονομικούς στόχους, όπου τηρείται η «φθίνουσα δημοσιονομική πορεία έως το 2019» με το αντίστοιχο μισθολογικό κόστος, αλλά έθεσε και τις βάσεις για ποιοτική αναδιάρθρωση στο εσωτερικό του μισθολογίου, εις βάρος κατά κανόνα των εκπαιδευτικών της τάξης. Ταυτόχρονα νομιμοποίησε τόσο τις προηγούμενες τεράστιες μισθολογικές περικοπές (δώρα, επιδόματα, κλπ), όσο και την ωρίμανση από βαθμό σε βαθμό του μισθολογίου ΠΑΣΟΚ (ν. 4024/27-10- 2011).
Το «ξεπάγωμα» της μισθολογικής εξέλιξης, προβάλλεται ως αύξηση μισθών κάτι που απέχει –για τις περισσότερες κατηγορίες εκπαιδευτικών-, από την πραγματικότητα. Η αλήθεια είναι ότι αν μετά από το ξεπάγωμα της μισθολογικής εξέλιξης παρέμενε σε ισχύ το μισθολόγιο του Ν.4024/11 (ΠΑΣΟΚ), τα πράγματα θα ήταν –μέσα στη μιζέρια τους- καλύτερα.
Από το διάγραμμα της μελέτης του ΚΕΜΕΤΕ/Μάρτιος 2016, προκύπτει ότι από το νέο μισθολόγιο, προκαλούνται μειώσεις μισθών στις περισσότερες περιοχές πραγματικών ετών υπηρεσίας.
Ειδικότερα μειώσεις (μικρότερες ή μεγαλύτερες) προκαλούνται στα 4-7 χρόνια υπηρεσίας, στα 10-13, στα 16-23, και στα 25-35. Το «καινοφανές» διετές «πάγωμα» -υπο την νέα έννοια ότι πρόκειται για δύο χρόνια που εξαφανίζονται εντελώς και δεν πρόκειται να αποδοθούν ποτέ-, διευρύνει την απόσταση μεταξύ του νέου μισθολογίου και του μισθολογίου του Ν.4024/11.
ΙΙ. Μισθολόγιο και 3ο μνημόνιο
Το Μισθολόγιο αυτό εκφράζει πλήρως την κεντρική κατεύθυνση του Μνημονίου ΙΙΙ και των παραδοτέων του, αλλά και πολύ εξειδικευμένες λεπτομέρειές του: «…Μεταρρύθμιση ενιαίου μισθολογίου με ισχύ από 1 Ιανουαρίου σε συνάρτηση με τις δεξιότητες, τις επιδόσεις, τις αρμοδιότητες και τη θέση του προσωπικού. Έως το 2018 μεταρρύθμιση με σκοπό βελτιωμένη δομή με περιγραφές καθηκόντων που θα αντανακλάται στο μισθολόγιο. Καθορισμός ανώτατων ορίων μισθολογικών δαπανών και επιπέδων απασχόλησης στο δημόσιο (εντός της νέας Μεσοπρόθεσμης Δημοσιονομικής Στρατηγικής, ΜΔΣτρ) που να συνάδουν με επίτευξη δημοσιονομικών στόχων και εξασφάλιση φθίνουσας πορείας για δημόσιες δαπάνες σχετικά με ΑΕΠ (από 2016 – 2019)…».
Η μεγάλη μείωση των ακαθάριστων βασικών μισθών μεταξύ του βαθμολόγιου- Μισθολόγιου του 2011 και του νέου Μισθολόγιου με εφαρμοφή από 1/1/2016, «επιβεβαιώνεται και από το έγγραφο που κατέθεσε στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας Γ. Χουλιαράκης. Εκεί φαίνεται καθαρά πως με το νέο μισθολόγιο, η συγκυβέρνηση μειώνει τη μισθολογική δαπάνη κατά 28,8% συγκριτικά με το προηγούμενο μισθολόγιο (βλ. πίνακα, μεταφρασμένο από τον πρωτότυπο πίνακα που έδωσε ο υπουργός στην αγγλική γλώσσα)», (Χρήστος Μανταλόβας, Πηγή 23).
Η κυβέρνηση εισήγαγε στο μισθολόγιο το νέο θεσμό της «Προωθημένης Μισθολογικής Εξέλιξης», δηλαδή ωριμάνσεις όχι μόνο με βάση το χρόνο εργασίας, αλλά και με βάση προσόντα ή την αξιολόγηση. Εισάγεται δηλαδή σε πλήρη αντίθεση με την λογική του «χρονοεπιδόματος», δηλαδή ωριμάνσεις μόνο με τα πραγματικά έτη υπηρεσίας/εργασίας.
ΙΙΙ. Πρώτες σημαντικές παρατηρήσεις
Βασικός κανόνας είναι μεν κατ’ αρχάς η αποσυσχέτηση Βαθμολόγιου-Μισθολόγιου και για τις 4 κατηγορίες εργαζομένων στο Δημόσιο, αλλά δεν υπάρχει ακώλυτη μισθολογική εξέλιξη. Τα «μισθολογικά» έτη υπηρεσίας δεν ταυτίζονται πάντα με τα πραγματικά:
α) Προστίθενται στα πραγματικά έτη τα πλασματικά (2, 4, 11, 12) από πιθανή «αριστεία», μεταπτυχιακό, πτυχίο δημόσιας διοίκησης, διδακτορικό, διοικητική θέση.
β) Αφαιρούνται από τα πραγματικά έτη εργασίας 2 μισθολογικά έτη για όλους ή 1 λόγω «ακαταλληλότητας» μέσω «τιμωρητικής» αξιολόγησης και μήνες λόγω αυτοδίκαιης αργίας.
γ) Εισάγονται τα 40 έτη εργασίας με αρνητική προβολή τόσο στο μισθολόγιο, όσο και στο συνταξιοδοτικό. Στους εκπαιδευτικούς τα 40 έτη εργασίας είναι δυνατόν να γίνουν 41 (εργασία μέχρι τη λήξη του διδακτικού ή σχολικού έτους).
δ) Υπάρχουν τεράστια προβλήματα στο μισθό των αναπληρωτών μετά την 1/1/2016 με την νέα τους κατάταξη. Αυτά φαίνεται να συνεχίζουν όταν επαναπροσλαμβάνονται τα έτη 2016 και 2017 με οποιαδήποτε ελαστική σχέση εργασίας. Ομοίως και σε πιθανό μόνιμο διορισμό.
ε) Διατηρείται η σύνδεση αξιολόγησης/απόδοσης – μισθολόγιου στα πλαίσια τόσο της «Προωθημένης μισθολογικής εξέλιξης» με πιθανή χορήγηση 1 ΜΚ, όσο και της «τιμωρητικής αξιολόγησης» με αναστολή χορήγησης ΜΚ.
IV. Άλλες παρατηρήσεις στα βασικά χαρακτηριστικά του μισθολογίου 2016
α) Αποσυνδέει το βαθμολόγιο από το μισθολόγιο. Για τους εκπαιδευτικούς έχει μπει σε ισχύ προσωρινά (;) η ισχύς του Ν. 1566/2085 για την βαθμολογική κατάταξη, ενώ έχει υπάρξει εντός του 2016 νέο βαθμολόγιο.
β) Αναφέρεται ρητά ότι ΔΕΝ υπόκειται σε Συλλογικές Διαπραγματευσεις (δηλ. ούτε από την ΑΔΕΔΥ) !
γ) Διαχωρίζει τα χρονικά βήματα αλλαγής Μ.Κ. των Υ.Ε. και των .Ε. με τριετίες (είχαν διετίες) από τα αντίστοιχα των νέων Τ.Ε. (πτυχ. ΑΤΕΙ) και Π.Ε. (πτυχ. Α.Ε.Ι.) με διετίες.
δ) Εισάγεται με ένταση η λογική της «Προωθημένης Μισθολογικής Εξέλιξης» συνδεμένη με την «αξιολόγηση των υπαλλήλων». Οξύνει δηλ. παραπέρα και εντός των μισθολογικών κλιμακίων
(Μ.Κ.) τη σχέση χρόνου εργασίας και είδους εργασίας από τη μια, με τα τυπικά προσόντα και την «ατομική» και «εργασιακή» αξιολόγηση από την άλλη, με μια εκ των προτέρων «ολική αξιολόγηση» με βάση τα τυπικά προσόντα.
ε) Εισάγεται και η «προσφορά» ενός πλασματικού Μ.Κ. με την κάθετη ατομική αξιολόγηση υπό όρους και προϋποθέσεις. Συγκεκριμένα αν σε τρεις συνεχόμενες ετήσιες ατομικές αξιολoγήσεις ένα υπάλληλος πάρει κατά μ.ό. «άριστα» γίνεται υποψήφιος για το επόμενο Μ.Κ..
ς) Οι Προϊστάμενοι (Διευθυντές) Εκπαίδευσης, πέραν των επιδομάτων θέσης, παίρνουν μόνο τα πλασματικά Μ.Κ. από τα κάθετα προσόντα τους. Τα ίδια ισχύουν και για τους προϊσταμένους νηπιαγωγείων ή δημοτικών, υποδιευθυντές, τομεάρχες Ε.Κ., διευθυντές σχολείων, κλπ.
η) Εκτοξεύει το μισθό των 13 Περιφερειακών Διευθυντών, όπως και πολλών άλλων στελεχών των Υπουργείων σε δυσθεώρητα ύψη, σε σχέση με τους λοιπούς δημοσίους υπαλλήλους. Παίρνουν οι Π. .Ε., για όσο καιρό είναι στη θέση τους, αυτόματα το ΜΚ19 (τελευταίο) συν 20% αύξηση του βασικού μισθού ακόμα, συν το επίδομα των 900€!!!
θ) Προβλέπονται νέες ειδικές ρυθμίσεις για ειδική «αξιολόγηση των καθηκόντων και ρόλων θέσεων ευθύνης» : «Αμοιβή συνδεόμενη με την περιγραφή και την αξιολόγηση των θέσεων εργασίας» (άρθρο 17).
ι) Το μισθολογικό βήμα για την επανακατάταξη στις 31/12/2015 βγαίνει ποσοστιαία αρχικά και μετά είναι σταθερό για τα ΜΚ 2 έως τα καταληκτικά. Βάση του μισθολογίου είναι τα 780€ του εισαγωγικού ΜΚ1 στους Υ.Ε.. Η εισαγωγή μη ποσοστιαίου μισθολογικού βήματος μακροπρόθεσμα θα επιφέρει στους νεότερους παρόμοια αποτελέσματα που επέφερε η παλιά επιδοματική πολιτική.
ια) Το πρωτοφανές παράδοξο του μη συνυπολογισμού της διετίας 2016-2017 σε καμία φάση ωρίμανσης του μισθολογίου (άρθρο 26). Έτσι για να πάρουμε αύξηση από ωρίμανση (αλλαγή Μ.Κ.), θα πρέπει να διανύσουμε τον επί πλέον χρόνο που επομένει (έως και δύο έτη μετά την 31/12/2017), από τυχόν πλεονάζοντα στις 1/1/2016, στη θέση των 2016 και 2017 με το νέο «ξεπάγωμα» που θα γίνει την 1/1/2018.
ιβ) Βασικός πυλώνας είναι η διατήρηση της «προσωπικής διαφοράς» στην περίπτωση που με το νέο μισθολόγιο υπάρχει ονομαστική μείωση του βασικού μισθού. Εισάγεται λόγω της συνταγματικής υποχρέωσης περί μισθολογικής εξέλιξης και μη υποβιβασμού «…χωρίς απόφαση Υ.Σ…» (άρθρο 103, παρ.4).
ιγ) Οι όποιες τυχόν στιγμιαίες (31/12/2015) ακαθάριστες αυξήσεις προκύψουν δεν δίνονται, αλλά μοιράζονται σε 4 έτη, δηλ. «σε βάθος τετραετίας». Επομένως νοθεύεται πλήρως η «ακώλυτη» μισθολογική εξέλιξη.
ιδ) Η σχέση καταληκτικού προς εισαγωγικό μισθό είναι της ίδιας τάξης ποσοτικά σε σχέση με το μισθολόγιο του 2011. Όμως το καταληκτικό κλιμάκιο τώρα δίνεται στα 36 έτη υπηρεσίας (στους πολλούς δηλ. που δεν παίρνουν πλασματικά έτη ως μεγαλοστελέχη ή δεν προωθούνται λόγω «τυπικών προσόντων» πρόωρα). Αυτά ισχύουν σε κάθε κατηγορία, κυρίως όμως στην ΠΕ που δίνει και τα στελέχη.
ιε) Καμμιά επιστροφή δεν προβλέπεται από τις τεράστιες περικοπές από την 1/1/2010 και το κόψιμο του 13ου και 14ου μισθού.
ιστ) Κρατήσεις απεργίας: Η παραμένουσα σε ισχύ διάταξη του Ν.4024/2011 (άρθρο 23) για τον τρόπο υπολογισμού της απεργίας, υποδηλώνει την οπτική με την οποία και η τωρινή συγκυβέρνηση αντιμετωπίζει τα ζητήματα που αφορούν τα συνδικάτα και το συνδικαλισμό.
V. Οι κρατήσεις και τα καθαρά - οι 4 επιδράσεις του νέου φορολογικού και ασφαλιστικού νόμου στα καθαρά των εκπαιδευτικών (με θεωρητική ισχύ από 11/06/2016)
Τα καθαρά σχετίζονται με όλα τα είδη των κρατήσεων και επομένως πρέπει να τις συσχετίσουμε με το νέο ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό νόμο [ν.4387/12-05-2016]. Για να κατανοήσουμε τον τρόπο και το «πόσο» των μειώσεων στα καθαρά από το ν.4387/2016 (ενώ καθυστερούν ακόμα κάποιες μικροαυξήσεις στα καθαρά των νέων ασφαλισμένων), θα σημειώσουμε τις τέσσερις νέες παραμέτρους με θεωρητική ισχύ από 1/6/2016:
1) Η κράτηση 6,67% για την κύρια σύνταξη επιδρά αρνητικά μόνο στους «παλαιούς ασφαλισμένους». Παραμένει (από 1/1/1993) ίδια ως ποσοστό, αλλά από 1/6/2016 θα υπολογίζεται επί του συνόλου των ακαθάριστων αποδοχών, δηλαδή των «πάσης φύσεως», ενώ μέχρι τώρα υπολογιζόταν επί των «ασφαλιστέων αποδοχών» που ίσχυαν στις 31/10/2011.
2) Αυξάνεται η κράτηση κατά 0,5% για την επικουρική σύνταξη στο νέο υπερταμείο (πρώην Τ.Ε.Α. .Υ., μέχρι τώρα Ε.Τ.Ε.Α.) από 3% επί των πάσης φύσεως αποδοχών σε 3,5% για τους εργαζόμενους. Κι αυτή από 1/6/2016.
3) Θεσμοθετήθηκε σημαντική μείωση του αφορολόγητου. Η μείωση αυτή είναι πλήρης στις γυναίκες (με τέκνα ή χωρίς) και στους άνδρες χωρίς τέκνα.
4)Ψηφίστηκε, τέλος, αύξηση της «εισφοράς αλληλεγγύης» από 0,7% σε 2,2% για μισθούς από 12.000 € εως 20.000 €, δηλαδή για την διαφορά των 8.000 €. Μεγαλύτερη είναι για μισθούς άνω των 20.000 €.
VI. Καίριες παρατηρήσεις σε σχέση με τα αιτήματα του κλάδου
1) Η κατάργηση του ν. 4024/2011 (Μισθολόγιο ΠΑΣΟΚ 2011) με το ν. 4354/2015 (Μισθολόγιο ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ 1/1/2016) έγινε και κάτω από τις επιταγές των «θεσμών», αλλά πλέον αποτελεί απόφαση του Μνημονίου ΙΙΙ. Και παρά το γεγονός, ότι γίνεται αποσύνδεση του Μισθολογίου από το Βαθμολόγιο, τελικά αποτελεί γενικά «μισθολόγιο της φτώχειας και της χειραγώγησης».
2) Δεν έγιναν αυξήσεις στους μισθούς για όλους, παρά μόνο δόθηκαν μεγαλύτερα επιδόματα σε ορισμένα υψηλόβαθμα στελέχη και ευνοήθηκαν με την «προωθημένη μισθολογική εξέλιξη» οι νεότεροι συνάδελφοι κυρίως με διδακτορικά και οι .Υ.-απόφοιτοι της «Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης».
3) Διατηρήθηκε ο εισαγωγικός βασικός μισθός του Μισθολογίου ΠΑΣΟΚ 2011 ακριβώς ίδιος σε κάθε κατηγορία, ενώ ο κλάδος έχει θέση το διπλασιασμό του για όλους! Ταυτόχρονα μειώνονται οι βασικοί μισθοί σε όσους παίρνουν «προσωπική διαφορά», αλλά και σε όλους σε «βάθος χρόνου».
Αντί δηλαδή οι ωριμάνσεις να γίνονται μόνο με «χρονοεπίδομα», δηλαδή σε σχέση μόνο με το χρόνο, που θα οδηγεί και σε «ακώλυτη μισθολογική εξέλιξη», το «Μισθολόγιο ΣΥΡΙΖΑ– ΑΝΕΛ ν. 4354/2015» κάνει σχεδόν το ακριβώς αντίθετο:
α) Εξαφανίζει χρόνους (2016, 2017 και 1 έτος με κάθε τιμωρητική αξιολόγηση).
β) Δίνει πλασματικά έτη - Μ.Κ. στα κάθετα «τυπικά προσόντα» (μόνο) και 1 ΜΚ σε ένα μικρό μέρος «αρίστων», υπό «όρους και προϋποθέσεις».
γ) Σε όσους δικαιούνται με τις νέες κατατάξεις μικρό μέρος «ωριμάνσεων», αυτές θα δίνονται σε τέταρτα και σε βάθος τετραετίας.
δ) Το μισθολογικό βήμα (στους ΠΕ 59€) δεν είναι ποσοστιαίο, αλλά σταθερό, πράγμα που θα καθηλώσει τη μισθολογική εξέλιξη των νεώτερων.
4) Αυξάνεται η σύνδεση μισθολόγιου και τυπικών προσόντων σε σχέση με το μισθολόγιο ΠΑΣΟΚ 2011. Συγκεκριμένα διπλασιάζονται τα πλασματικά έτη που δίνουν 4 έτη/2ΜΚ αντί 2 έτη/1ΜΚ στους κατόχους συναφών μεταπτυχιακών (τουλάχιστον ετήσιων) και 12 έτη/6ΜΚ αντί 6έτη/3 ΜΚ στους κατόχους συναφών διδακτορικών. Έτσι αλλοιώνεται ακόμη περισσότερο η θέση των δύο συνεδρίων της ΟΛΜΕ που απαιτεί «να ξεπαγώσει η ωρίμανση στους υφιστάμενους βαθμούς και να γίνει η επανακατάταξη ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας....».
Ο κλάδος, μπορεί να εξετάσει πιθανή απόφαση για «επιστημονικό επίδομα» για κατόχους συναφών μεταπτυχιακών και διδακτορικών, όπως επίσης και κατόχους 2ης ειδικότητας/2ου πτυχίου. Η συμβολική αυτή πρακτική υπήρχε σε παλιότερα μισθολόγια.
5) Με το μισθολόγιο του ν.4354/2015: Καμία αναφορά δεν έχουμε σε απώλειες που υπήρξαν με τα εφαρμοσμένα σύμφωνα λιτότητας και «σταθερότητας». Καμία νύξη για επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, που ακόμα ισχύει στον ιδιωτικό τομέα! Καμία διόρθωση των επιδοματικών πολιτικών.
6) Μέσα στο μισθολόγιο ν.4354/2015 συνεχίζεται η εύνοια προς το κεφάλαιο, εφόσον ο νόμος δεν υπόκειται σε καμία συλλογική σύμβαση εργασίας, όπως και στο μισθολόγιο ν.4024.2011, πράγμα που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την πάγια στρατηγική του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος και των αποφάσεων της ΑΔΕΔΥ («Καθιέρωση συλλογικών συμβάσεων εργασίας») και της ΟΛΜΕ στα δύο τελευταία συνέδρια.
8) Αύξηση των ορίων ηλικίας και των ατομικών εισφορών. Σύμφωνα με το 16ο/2013 και
17ο/2015 συνέδριο της ΟΛΜΕ: «Πλήρης σύνταξη στα 30 χρόνια υπηρεσίας...»... Μαζικοί Διορισμοί καθηγητών... Διορισμοί σε αντιστοιχία ένας προς έναν (1/1)...». Η αποδοχή της αντίστροφης κατεύθυνσης και σε αυτά τα ζητήματα (όριο τα 40 εργασιακά έτη αντί τα 30) και η στρατηγική των μηδενικών ή ελάχιστων μόνιμων διορισμών στην Εκπαίδευση, στην Υγεία, κλπ, οδηγεί σε μικρότερο αριθμό διορισμών και επομένως σε μικρότερη βάση και για τις αναγκαίες εισφορές. Δημιουργείται έτσι τεχνητή ανάγκη για μεγαλύτερη ατομική αύξηση των εισφορών με τη δικαιολογία της μη παραπέρα κατάρρευσης των επικουρικών ταμείων!
9) Συμπέρασμα: Με το ν. 4354/2015, πέραν της αποσύνδεσης βαθμολόγιου-μισθολόγιου (μέσω της οποίας έφυγαν μεν οι παλιές ποσοστώσεις, αλλά και χάθηκε μεγάλο μέρος των αναμενόμενων ωριμάνσεων την 1/1/2016 όπως εξηγήσαμε σε άλλο σημείο), όλες οι άλλες πλευρές του νέου μισθολόγιου είναι αντίθετες με τις αποφάσεις του κλάδου (Συνέδρια, Σύνοδοι Προέδρων, ΔΣ ΟΛΜΕ)!
VII. Οι κεντρικές συνέπειες του νέου μισθολογίου στους εκπαιδευτικούς
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας εξαετίας, οι υπερβολικές ονομαστικές μειώσεις μισθών, συνοδεύτηκαν από επίσης υπερβολικές αυξήσεις άμεσων, έμμεσων φόρων και εισφορών.
Η χώρα μας κατέχει την πρώτη θέση μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ στην αύξηση των φορολογικών βαρών, αφού στην περίοδο 2007-2014, το φορολογικό βάρος αυξήθηκε στην Ελλάδα κατά 4,7 ποσοστιαίες μονάδες (από το 31,2% στο 35,9% του ΑΕΠ) καταγράφοντας τη μεγαλύτερη αύξηση από όλες τις χώρες.
Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστούμε ότι στο διάστημα αυτό, οι πραγματικοί μισθοί για πολλές από τις κατηγορίες των εκπαιδευτικών υποδιπλασιάστηκαν.
Το νέο μισθολόγιο κινείται στην κατεύθυνση της περαιτέρω συρρίκνωσης των μισθών των Ελλήνων εκπαιδευτικών που ήδη πληρώνονται κάτι λιγότερο από το μισό του Μ.Ο. των μισθών των συναδέλφων τους των χωρών της Ευρωζώνης. Πιο αναλυτικά:
1) Ο ν.4354/15 κινείται στην ίδια αντεργατική λογική του μισθολόγιου ΠΑΣΟΚ 2011. Δεν είναι τυχαίο ότι προστέθηκαν και οι ψήφοι του ΠΑΣΟΚ στα 22 από τα 39 άρθρα του νόμου, που χάραζαν την προηγούμενη κατεύθυνση.
2) Το μισθολόγιο νομιμοποιεί σε επίπεδο κυβερνητικής πολιτικής την, δήθεν προσωρινή, κατάργηση 6 περίπου μισθών από το 2010. Ταυτόχρονα νομιμοποιεί και την αναμενόμενη εξάλειψη της ωρίμανσης από βαθμό σε βαθμό από την 1/1/2016, αφού η μνημονιακή ισχύς του «παγώματος», όσων είχαν συμπληρώσει τον απαιτούμενο χρόνο, έληγε την 1/1/2016... Έτσι η αποσύνδεση βαθμού-μισθού με τις ποσοστώσεις, εκτός από τη θετική του όψη, είχε και αρνητική.
3) Με το μισθολόγιο αυτό δίνονται κατά μ.ό. χαμηλότεροι μισθοί από τους προηγούμενους για τα ίδια χρόνια υπηρεσίας, πλην δύο κατηγοριών που θα εξηγήσουμε πιο κάτω (7).
Επομένως παγιώνεται η πολιτική της απόρριψης τόσο ωριμάνσεων σε όλη τους την έκταση, όσο και των επί πλέον αυξήσεων των μισθών. Ταυτόχρονα η όποια και όποτε επερχόμενη ωρίμανση έχει σταθερό ποσοτικό βήμα (στους ΠΕ 59€) αντί για ποσοστιαίο, άρα αυξανόμενο, που είχε σε όλα τα προηγούμενα μισθολόγια.
4) Καθυστερεί χρονικά, κατά 33,3% του χρόνου, την αλλαγή ΜΚ στους συναδέλφους της κατηγορίας ΔΕ (όπως και ΥΕ) λόγω της αλλαγής ΜΚ ανά τρία έτη και όχι ανά δύο.
5) Ο καταληκτικός βαθμός (ΜΚ) πάει τυπικά στα 36 έτη μισθολογικής υπηρεσίας, από τα 33 που ήταν στα προ κρίσης μισθολόγια και στα 28 που διεκδικεί ο κλάδος. Στους πολλούς όμως πάει στα 38 πραγματικά εργασιακά έτη, αφού αφαιρούνται το 2016 και 2017 τουλάχιστον, ενώ θα αυξάνεται κατά 1 έτος σε όσους κρίνονται «ανεπαρκείς» ή «ακατάλληλοι» σε τρεις διαδοχικές ατομικές «αξιολογήσεις». Παράλληλα με την πολλαπλή μέθοδο της «προωθημένης μισθολογικής εξέλιξης» τα 36 μισθολογικά έτη σε λίγους επέρχονται πολύ νωρίτερα (πλασματικά έτη).
6) Νομιμοποιεί αφ’ ενός την πολιτική του «προσωρινού παγώματος» της ακώλυτης μισθολογικής εξέλιξης, αφού ισχύει πλέον σε δύο συνεχόμενα μισθολόγια ως πρακτική, και αφ’ ετέρου καταργεί τα μισθολογικά έτη 2016-2017.
7) Νοθεύει τη μισθολογική εξέλιξη μέσω της αύξησης του πραγματικού εργασιακού χρόνου (χρονοεπίδομα) με τέσσερις τρόπους. Αυτό αφαιρεί πραγματικό εργασιακό χρόνο για όλους (π.χ. 2016 και 2017). Μέσω ατομικής αξιολόγησης προβλέπει 1 έτος αφαίρεση πραγματικού εργασιακού χρόνου. Διπλασιάζει τον «πλασματικό» μισθολογικό χρόνο μέσω προσόντων (μεταπτυχιακά, διδακτορικά, πτυχία ΕΣΔΔΑ, την ίδια ώρα που καθηλώνει στο μηδέν το 2ο πτυχίο/ειδικότητα) και περίπου τετραπλασιάζει το μισθολογικό βήμα. Δίνει ένα πλασματικό ΜΚ, υπό όρους και προϋποθέσεις, σε μερίδα «αρίστων» σε τρεις διαδοχικές ατομικές αξιολογήσεις.
8) Νομιμοποιεί για το 2016 ως βάση για τις κρατήσεις/εισφορές πολύ παρελθόντος μισθού (31/10/2011), πάνω στον οποίο προβλέπονται οι όποιες κρατήσεις εισφορών αδικώντας του νέους ασφαλισμένους, ενώ με τον νέο ασφαλιστικό νόμο (12/05/ 2016) αδικεί και τους «παλαιούς», αφού αυξάνει την εν λόγω βάση. Παράλληλα νομιμοποιεί και μονιμοπειεί την δήθεν προσωρινότητα των «εισφορών αλληλεγγύης».
9) Εισάγει την λογική της άμεσης σύνδεσης ατομικής αξιολόγησης / εξέλιξης στα ΜΚ, είτε «θετικά», είτε «τιμωρητικά».
10) Έχουμε προαναγγελία κατάργησης των ΒΑΕ, μέσω της πρόβλεψης για «ευθυγράμμιση του σχετικού καθεστώτος με την αντίστοιχη ευρωπαϊκή νομοθεσία έως 31/12/2017». Ομοίως στον ίδιο νόμο, η πρόβλεψη με τροπολογία ειδικής μελέτης που θα αφορά τα επιδόματα των 100€ παραμεθορίων /προβληματικών περιοχών, προοιωνίζει την πιθανότητα συρρίκνωσης ή κατάργησης σε ορισμένες περιοχές.
11) Ο συνυπολογισμός έως επτά έτη από τον ιδιωτικό τομέα δεν ενεργοποιήθηκε στο προηγούμενο Βαθμολόγιο – Μισθολόγιο. Η επαναφορά στο νέο βαθμολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων –πλην εκπαιδευτικών- του συνυπολογισμού αυτού και μόνο για βαθμολογική χρήση έως επτά έτη υπό όρους, μας δίνει τη δυνατότητα για μια εκ νέου συνολική αντιμετώπιση.
Προτείνουμε για διεκδίκηση ως αρχική σκέψη πριν το οριστικό βαθμολόγιο των εκπαιδευτικών και με βάση τις αποφάσεις το κλάδου (ακώλυτη εξέλιξη, χωρίς σύνδεση με μισθό ή επίδομα, χωρίς συσχετισμό με οποιαδήποτε μορφή ατομικής ή συντεχνιακής αξιολόγησης):
Όχι μόνο να διεκδικήσουμε και την αυτονόητη εφαρμογή στους εκπαιδευτικούς για βαθμολογική εξέλιξη. Κυρίως να βάλουμε στην συζήτηση την συναφή εκπαιδευτική προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα (π.χ. φροντιστήρια, ωδεία, κλπ) με συνέπεια και τη μείωση του διδακτικού ωραρίου. Στη δε γενικότερη συναφή εργασιακή (με ίδια ειδικότητα π.χ. μηχανολόγος) στην μισθολογική.
Επιπρόσθετα να αποφύγουμε από το «πλαφόν των 7 ετών και να πάμε σε αναλογία ετών (π. χ. 2/1 ετών δημοσίου σε σχέση με ιδιωτικού τομέα).
VIIΙ. Εν κατακλείδι... και οι «αυτόματοι δημοσιονομικοί κόφτες»
Ο κλάδος οφείλει να μελετήσει άμεσα και τα πρωτόγνωρα ποιοτικά στοιχεία του νέου μισθολογίου και να αντιμετωπίσει τόσο την αφαίρεση πραγματικού εργασιακού χρόνου (2016, 2017, κλπ), όσο και τη δημιουργία πολλών πλασματικών χρόνων (όπως α) μεταπτυχιακά, διδακτορικά –χωρίς 2ο πτυχίο/2η ειδικότητα- που οδηγούν σε τετραπλασιασμό του επιπλέον μισθού και β) την προώθηση στο ΜΚ 19 πολλών διοικητικών στελεχών). Για το πρώτο να διεκδικήσει άμεσα την αναδρομική ισχύ της συνέχειας και ακώλυτης μισθολογικής εξέλιξης και για όλους από 1/1/2016 και αφ΄ετέρου να περάσουμε σε επιστημονικά επιδόματα των επιπλέον συναφών «τίτλων σπουδών» και 2ου πτυχίου/2η ειδικότητας, με τρόπο που να μην αλλοιώνεται η ουσία του μισθού με βάση τα πραγματικά έτη υπηρεσίας.
Μέχρι τέλους του οικονομικού έτους «οφείλουν» να εφαρμόσουν πλήρως το νέο ασφαλιστικό νόμο του Μαΐου 2016 (ν. 4387/12-05-2016), οπότε θα υπάρξει η τελική σχέση μισθού και νέου ασφαλιστικού. Συγκεκριμένα προβλέπεται:
1) Με την εφαρμογή του ν.4387/2016 θα μειωθούν οι κρατήσεις περαιτέρω στους νέους ασφαλισμένους της τάξης 20-30 €. Η όποια όμως μείωση θα αυξήσει τα «καθαρά+φόρος», άρα μέρος του όποιου κέρδους θα περάσει στην αύξηση φορολογίας.
2) Παρόλα αυτά είναι απαράδεκτη η επιλεκτική εφαρμογή του νέου ασφαλιστικού επί των κρατήσεων, ειδικά όταν γίνεται στο πιο αδύναμο μισθολογικό κομμάτι μονίμων. Εξάλλου στο ίδιο κομμάτι συγκαταλέγονται και οι συνάδελφοι «μόνιμοι αναπληρωτές», στο βαθμό που θα συνεχίσουν να εργάζονται και οι οποίοι με βάση το νέο μισθολόγιο θα χάσουν και τις όποιες «προσωπικές διαφορές».
Παράλληλα και επειδή έχουν ήδη σχεδιάσει τους «αυτόματους δημοσιονομικούς κόφτες» για μισθούς και συντάξεις, χρειάζεται προετοιμασία για γενική εργατική αντιμετώπιση.
Στους μισθούς μας έχουν ήδη προετοιμάσει το έδαφος για μειώσεις:
1) σε επιδόματα πάσης φύσεως,
2) Στα υπόλοιπα επί τις ¾ των μηδαμινών (μέρους των ωριμάνσεων) που χρωστούν και προβλέπουν νομικά να δώσουν σε όσους είχαν εγκλωβιστεί στο προηγούμενο μισθολόγιο (από 1/11/2011 έως και 31/12/2015) στις 1/1/2017, 1/1/2018 και 1/1/2019, και
3) φυσικά στις προσωπικές διαφορές που δίνονται σε όσους είχαν μειώσεις στα νέα ΜΚ από το προηγούμενο μισθολόγιο.
Ο οργανωμένος κλάδος οφείλει να βάλει και το ζήτημα του μισθού σε όλη του τη βάση, με βάση και τις αποφάσεις των δύο τελευταίων συνδικαλιστικών συνεδρίων της ΟΛΜΕ για: μεγάλες αυξήσεις στους μισθούς, μη νομιμοποίηση των μνημονιακών μειώσεων, την επαναφορά 13ου και 14ου μισθού, την ακώλυτη μισθολογική εξέλιξη χωρίς «αξιολογικές» παραχαράξεις, με σχέση εισαγωγικού / καταληκτικού μισθού τουλάχιστον 1:2 στα 30 χρόνια πραγματικής εργασίας.
Εναπόκειται στον οργανωμένο κλάδο να χαράξει στρατηγική και αιτήματα. Η ΟΛΜΕ οφείλει να αντιπαλέψει το άθλιο νέο ασφαλιστικό–συνταξιοδοτικό που φέρνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, στη συνέχεια του νέου μισθολόγιου (ν. 4354/2015), και να διεκδικήσει αγωνιστικά και κινηματικά την υλοποίηση των θέσεων του κλάδου. Γιατί: «στον αγώνα αυτόν ακουμπούν και όλα τα αιτήματά μας για το μισθό, το σχολείο, τους διορισμούς, τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, τη μονιμότητα και την οργανικότητα».
IX. Βασικές Πηγές
1) Νομοθεσία για μισθολόγιο και ασφαλιστικό (κρατήσεις και φορολογία)
2) Ανάλυση του Μισθολογίου ν. 4354/16-12-2015, εισήγηση της επιτροπής για το μισθολόγιο στο ΚΕΜΕΤΕ/ΟΛΜΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου