Δεν θα αφήσω τους φασιστάκους να κρυφτούν μέσα στο σύννεφο αγανάκτησης και πόνου που έχει που έχει καλύψει τα νησιά μας τα τελευταία χρόνια, για να δικαιολογήσουν τη σκατοψυχιά τους και τις ανομίες τους.
Γιατί σε ξέρω αδελφέ. Σε είδα στη Συκαμιά το ’15 να βοηθάς να βγαίνει ο κόσμος από τις βάρκες. Σε είδα να παίρνεις τα παιχνίδια των μωρών σου, την κουβέρτα της μάνας σου, να μαζεύεις φαγητά στο μαγαζί σου για τους πρόσφυγες και να τους το δίνεις.
Σε είδα το ’15 στη Μόρια να δίνεις χρήματα σε απελπισμένους ανθρώπους για να βγάλουν τα εισιτήρια τους για να φύγουν στην Αθήνα. Τότε που τα σύνορα ήταν ακόμα ανοιχτά, οι απελπισμένες αυτές ψυχές είχαν την ελπίδα της Ευρώπης και στάθηκες όπως τόσοι και τόσοι Μυτιληνιοί δίπλα τους σαν άνθρωπος. Και σε καμαρώνω γι’αυτό.
Όχι αδελφέ μου δεν θα σε πω φασιστάκο. Γιατί το ’15 που εσύ έκανες όλα αυτά, αυτοί έλεγαν τα ίδια. Πετάξτε τους στη θάλασσα φώναζαν, ήρθαν οι λαθροέποικοι ούρλιαζαν, εμφάνιζαν σκυλιά που τρώγαν οι μετανάστες, εκκλησάκια που τα μαγάριζαν, σημαίες από καράβια που κατέβαζαν. Τόσα και τόσα έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια σ αυτό τον τόπο. Την ίδια σκατοψυχιά είχαν τότε και τώρα, δεν άλλαξαν αδελφέ μου. Αλλά δεν είσαι σαν και αυτούς και δεν θα τους αφήσω να σε πάρουν στην αγκαλιά τους.
Θα σε κρατήσω μαζί μου και πάλι θα κάτσουμε να πιούμε ένα κρασί. Θα σ’ακούσω και θα με ακούσεις. Και θα συνεννοηθούμε. Η αρένα του πληκτρολογίου του διαδικτύου, εξάπτει τα πάθη, κάνει ανθρώπους, που συμφωνούν στην ουσία, να σκοτώνονται. Δεν θα τους αφήσω. θα μιλήσουμε, θα με καταλάβεις και θα σε καταλάβω.
Γιατί πέρασε ο καιρός και κουράστηκες. Και είδες ότι όλοι κάνουν το παιχνίδι τους και άφησαν τα νησιά μας να σώσουν μόνα τους των ανθρωπισμό και την αξιοπρέπεια όλου του Δυτικού κόσμου. Οι Ευρωπαίοι σπρώχνουν το πρόβλημα στην Ελλάδα, οι Αθηναίοι στα νησιά και όλοι τους είναι μια χαρά. Και αγανάκτησες, γιατί κανείς δεν χαίρεται να συναντά αυτή τη δυστυχία καθημερινά γύρω του.
Γιατί κανείς δεν θέλει το νησί του να είναι μια τεράστια φυσική φυλακή. Γιατί άκουσες ότι έκοψαν τα τσάρτερ για του χρόνου οι Φινλανδοί, με τόσα που ακούνε και αυτοί νομίζουν ότι η Λέσβος είναι επικίνδυνη. Οτιδήποτε αλλάζει την καθημερινότητα ενός ανθρώπου τον βγάζει από τη ρουτίνα του, τον δυσανασχετεί.
Λογικό είναι να δυσανασχετείς, να ζητάς λύσεις που δεν δίνει κανείς και να προσπαθείς να βρεις κάποιο κλαδί να κρατηθείς. Και εάν δεν σου δώσω εγώ αυτό το κλαδί, θα πας να το βρεις αλλού, και έχω ευθύνη για αυτό και εγώ αδελφέ μου.
Και οι πρόσφυγες δεν σταματάνε να έρχονται. Και κάποιοι είναι μετανάστες. Ε και; Άνθρωποι δεν είναι και αυτοί; Πρόσφυγας ή μετανάστης το ξέρεις και εσύ καλά ότι δεν βάζει ο άλλος εύκολα το παιδί του μέσα στη βάρκα να περάσει τόσα μίλια.
Όχι αδελφέ μου δεν θα σε πω φασιστάκο, αυτό θέλουν αυτοί να θολώσουν τα νερά και να σε πάρουν μαζί τους. Σου λένε είμαι φασίστας επειδή αγαπάω τον τόπο μου, αγαπάω την οικογένεια μου, αγαπάω τη θρησκεία μου. Όχι φυσικά, κανείς δεν είναι φασίστας γι’αυτό. Και εγώ αγαπάω την πατρίδα μου, τον τόπο μου και την θρησκεία μου.
Γιατί δεν είσαι φασιστάκος αδελφέ, δεν είσαι σαν και αυτούς και αυτοί δεν είναι σαν και εσένα. Μην τους αφήσουμε να μας μπερδέψουν. Τα λένε και τα γράφουν παντού.
Μάζεψα σε μια σελίδα σκόρπιες κουβέντες από τις τόσες που γράφονται τον τελευταίο μόνο καιρό.
Γιατί εσύ δεν είσαι φασιστάκος αδελφέ μου. Εσύ δεν αναπολείς τον Παπαδόπουλο, δεν εύχεσαι να βουλιάξει το καράβι που μεταφέρει τους πρόσφυγες στην Αθήνα. Δεν εύχεσαι να καούν όλοι στη Μόρια, να ψοφήσουν στην πείνα, να τους βάλουμε σε ένα τσουβάλι και να τους πετάξουμε στη θάλασσα.
Δεν ζητάς να κάνεις Παρμενίωνα με πραγματικά πυρά απέναντι στου πρόσφυγες, ούτε να πάρεις τις μπερέτες να βγεις στους δρόμους. Δεν ζητάς ευθύνες από τους γονείς που έχασαν σε ναυάγιο τα μωρά τους, ούτε φωνάζεις να τους κάψουμε και ψόφο σε όποιον δεν έχει ΑΜΚΑ. Δεν πιστεύεις ότι λύση μπορεί να είναι μερικές βάρκες στον πάτο της θάλασσας. Και δεν ζητάς να καθαρίσεις ούτε να πλακώσουν στις κλωτσιές όποιον διαφωνεί μαζί σου.
Γιατί δεν είσαι φασιστάκος αδελφέ μου και δεν θα τους αφήσω να σε πάρουν στην αγκαλιά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου