Είμαι αναπληρώτρια Νηπιαγωγός για εννέα χρόνια… Είμαι από τις τυχερές, γιατί έχει πολλά κενά στον τόπο μου και έτσι έκανα οικογένεια ενώ παράλληλα άρχισα να δουλεύω… Δεν αναγκάστηκα να βάλω την ζωή μου σε μια βαλίτσα, χωρίς οικογένεια, όπως τόσοι πολλοί αναπληρωτές που περνούν από τον τόπο μου κάθε χρόνο… Κάθε χρονιά, δενόμαστε με συναδέλφους και τον Ιούνη αποχωριζόμαστε… Πόσα κομμάτια τους είναι από δω και από εκεί..
Μα δεν συντάσσω την παρούσα επιστολή για τις θυσίες αυτών των ανθρώπων. Δεν θα μιλήσω για αυτούς που έχουν μπει στο ατέρμονο παιχνίδι του κυνηγιού μορίων, μέσω μεταπτυχιακών και τίτλων… Που ας μην γελιόμαστε, κάποια στιγμή κάτι καινούριο θα ζητήσετε και θα τους πετάξετε έξω από το σύστημα …. Θέλω να μιλήσω για τις δικές μου θυσίες… Θέλω μόνο να πω την δική μου ιστορία….
Την δεύτερη χρονιά μου ως αναπληρώτρια, απέβαλα… στην προσπάθειά μας να κάνουμε το τρίτο μας παιδί. Και τότε δεν ήθελα να το παραδεχτώ ούτε στον ίδιο μου τον εαυτό, αλλά έφταιγε τ’ ότι κοιμόμουν ελάχιστα γιατί έπρεπε σε «νεκρές ώρες», που τα δυο παιδιά μου κοιμόντουσαν, να ετοιμάσω το υλικό μου, ενώ οδηγούσα δυο ώρες την ημέρα, γιατί είχα τοποθετηθεί μακριά από το σπίτι μου… Τον Γενάρη απέβαλα. Τεσσάρων μηνών…
Όταν τελικά κατάφερα να κάνω το τρίτο μου παιδί έπρεπε να το «αφήσω» 64 ημερών, με ότι αυτό συνεπάγεται, για να μην χάσω μόρια … ΜΗΝ ΠΕΣΩ ΣΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ. Το ήξερες θα μου πείτε.. Ήταν δική σου επιλογή. ΝΑΙ ΗΤΑΝ! ΜΗΝ ΠΕΣΩ ΣΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ….
Τώρα ξαφνικά… για το πάτημα ενός κουμπιού, για μια κακή σύνδεση διαδικτύου, έμεινα στην αφάνεια… Δεν είμαι ούτε στους απορριπτέους , ούτε στον πίνακα… Η αίτησή μου φαίνεται στην αρχική της μορφή…
Έχασα την δεύτερή μου οικογένεια… Το Νηπιαγωγείο.. πάνω στα πιο παραγωγικά μου χρόνια… Μου στερείτε το δικαίωμά μου να δουλέψω…
- «Δεν ευθύνεται ο ΑΣΕΠ», μου είπε η υπάλληλος του ΑΣΕΠ, «Είναι δικό σας το πρόβλημα… Και ένσταση να κάνετε δεν θα δικαιωθείτε!»
Ναι αλλά εμείς φροντίζουμε τα παιδιά μας στο Νηπιαγωγείο! Όταν λείπει ένα χαρτί, ειδοποιούμε… Διασταυρώνουμε…. ΔΕΝ ΠΕΤΑΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ!
ΕΣΕΙΣ TOY ΑΣΕΠ ΜΑΣ ΦΡΟΝΤΙΣΑΤΕ;
Γιατί καταθέσαμε τα δικαιολογητικά μας στις Α/θμιες; Δεν θα έπρεπε να διασταυρωθούν οι ηλεκτρονικές μας αιτήσεις με αυτά;
Αλλά για εσάς στον ΑΣΕΠ, στο υπουργείο, είμαστε μόνο αριθμοί…
«ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΕΥΘΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ, ΤΑ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΑ»
(….γιατί ήρθε η ώρα να μιλήσω και για τα χρήματα που βάζουμε από το υστέρημά μας οι Νηπιαγωγοί… ιδίως στα μικρά απομακρυσμένα Νηπιαγωγεία…)
ΓΙΑΤΙ; Για να φροντίσουμε οι μαθητές μας να έχουν ποιοτική εκπαίδευση… ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ… Πώς θα δημιουργήσουν χωρίς υλικά; Πώς θα πάρουν ερεθίσματα; Με το πολυκαιρισμένο εποπτικό υλικό των Δημόσιων Νηπιαγωγείων; Πέρισυ , την τελευταία εβδομάδα πριν απολυθούμε, έβαψα όλα τα έπιπλα του Νηπιαγωγείου… Ήθελες, θα μου πείτε…
ΝΑΙ ΗΘΕΛΑ! ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΑ ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ! ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΟΥ ΣΠΙΤΙ! ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΖΩΗ… ΚΑΙ ΤΩΡΑ;
ΜΟΥ ΤΗΝ ΣΤΕΡΕΙΤΕ….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου