Η οδύσσεια εκπαιδευτικών και γιατρών να βρουν σπίτι σε νησί

Η πανάκριβη στέγη «αδειάζει» την περιφέρεια από δημοσίους υπαλλήλους και φοιτητές

Η αύξηση των ενοικίων και το πρόβλημα δημοσίων υπαλλήλων και φοιτητών να βρουν στέγη στην περιφέρεια

Κάθε τόσο ακούμε για τις ελλείψεις γιατρών στα νοσοκομεία της περιφέρειας, αλλά έχουμε σχέδιο: η Πολιτεία δίνει στον πρωτοδιόριστο γιατρό 11,50 ευρώ τον μήνα επίδομα άγονης γραμμής. «Τόσα χρήματα ήταν το επίδομα παραμεθορίου το 1983, όταν έγινε το ΕΣΥ. Μετατρέψανε τις τότε δραχμές σε ευρώ και δίνουν 11,50 στον πρωτοδιόριστο. Που μετά από πολλά χρόνια μπορεί να φτάσει στα 100 ευρώ. Ξεκινάς, δηλαδή, με δύο σουβλάκια στο χέρι και μετά από δεκαετίες μπορεί να κάτσεις στο τραπέζι», λέει ο Κώστας Κατσιγιαννόπουλος, ψυχίατρος και πρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών Γιατρών Λήμνου.

Γιατροί, εκπαιδευτικοί και φοιτητές, λέει, αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα στέγης – δεν βρίσκουν σπίτι να μείνουν.

«Για τους γιατρούς είναι χειρότερα τα πράγματα. Η Λήμνος γνωρίζει τουριστική άνθηση τα τελευταία 4-5 χρόνια και πολλοί εκμεταλλεύονται τα σπίτια τους για τουριστικούς λόγους. Τα νοικιάζουν για 9 μήνες τον χρόνο σε δημοσίους υπαλλήλους και τους υπόλοιπους σε τουρίστες. Για τους εκπαιδευτικούς είναι πιο εύκολο, οι γιατροί όμως χρειάζονται σπίτι για μεγάλο χρονικό διάστημα, όχι για 9 μήνες. Βάλτε και ότι γενικά τα διαθέσιμα σπίτια στο νησί είναι λίγα και αντιλαμβάνεστε την κατάσταση».

Ο Κ. Κατσιγιαννόπουλος μιλάει για τεράστιο πρόβλημα το οποίο, μαζί με την απόσταση και την επιστημονική μοναξιά, αποτελεί αντικίνητρο για να αποδεχθεί ένας γιατρός τη θέση σε νοσοκομείο σε ένα νησί. Παρένθεση για την επιστημονική μοναξιά. Τι σημαίνει; «Ειδικά στα νησιά, στο σύνολο των ειδικοτήτων υπάρχουν ένας-δύο γιατροί. Πολλές φορές μόνο ένας. Εκτός από τον φόρτο εργασίας, με πολλές εφημερίες, υπάρχει και το άγχος, δεν μπορεί αυτός ο γιατρός να πάρει μια δεύτερη γνώμη, να συζητήσει ένα περιστατικό με έναν συνάδελφό του. Φανταστείτε, δε, πώς θα αισθάνεται ένας αναισθησιολόγος ή ένας χειρουργός, σκεπτόμενος την πιθανότητα να χρειαστεί και ο ίδιος έναν αναισθησιολόγο ή έναν χειρουργό - που δεν θα υπάρχουν».

Ο πρώτος μισθός για έναν επιμελητή Β, λέει ο Κ. Κατσιγιαννόπουλος, είναι 1.300 καθαρά (προ φόρων). «Μη σας πω για τη Γαλλία ή τη Γερμανία, στη Ρουμανία ο αντίστοιχος μισθός είναι 2.100 ευρώ. Στην Κύπρο οι μισθοί είναι τετραπλάσιοι και πενταπλάσιοι». «Παλαιότερα», λέει ο γιατρός, «δίνονταν κίνητρα στο πλαίσιο της στεγαστικής πολιτικής. Χορηγούνταν επιδοτήσεις, δηλαδή, σε δημοσίους υπαλλήλους, είτε για να ανεγείρουν είτε για να αγοράσουν σπίτι. Υπήρξαν γιατροί στη Λήμνο που απέκτησαν δικό τους σπίτι βάσει αυτού του κινήτρου, το οποίο όμως από το 2012 έχει καταργηθεί».

Φοιτητές, γιατροί, εκπαιδευτικοί αποφεύγουν την Κέρκυρα

Για τεράστιο πρόβλημα έλλειψης στέγης στην Κέρκυρα, που τείνει να εξελιχθεί σε «μείζον και δυσάρεστο κοινωνικό φαινόμενο», έκανε λόγο τον Αύγουστο του 2022 ο Δικηγορικός Σύλλογος Κέρκυρας (ΔΣΚ). Το θέμα μάλλον έχει επιδεινωθεί από πέρυσι, με τον πρόεδρο του ΔΣΚ, Ιωάννη Κοντό, να χαρακτηρίζει «αστρονομικά» τα επίπεδα των ενοικίων, κυρίως στις αστικές περιοχές του νησιού. Λέει ότι φοιτητές, γιατροί, εκπαιδευτικοί και δικαστές αποφεύγουν την Κέρκυρα συστηματικά, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν με μαρασμό οι τομείς της υγείας, της δικαιοσύνης και της εκπαίδευσης στο νησί. Σύμφωνα με τον Ι. Κοντό, το πρόβλημα οφείλεται σε αρκετούς παράγοντες, αλλά ο κυριότερος είναι οι βραχυχρόνιες μισθώσεις. «Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν είμαστε εναντίον των βραχυχρόνιων μισθώσεων. Είναι ένα φαινόμενο της εποχής μας που έχει φέρει και αρκετά θετικά, όπως την αναπαλαίωση παλαιών ακινήτων, αλλά και οικονομικά οφέλη για κάποιους. Έχει φέρει, όμως, και φανερές αρνητικές κοινωνικές συνέπειες, το πρόβλημα της έλλειψης στέγης, όχι μόνο για τους ανθρώπους που είπαμε πριν αλλά και για τους ίδιους τους Κερκυραίους. Ξαναλέω, δεν είμαστε εναντίον της βραχυχρόνια μίσθωσης, θα πρέπει όμως αυτή να ρυθμιστεί νομοθετικά και φορολογικά, να υπάρξει μια καταγραφή των ακινήτων αυτών».

πηγή