Οι φιλικές αυτές συναναστροφές οδηγούν το Δημήτρη Γληνό μία ώρα αρχίτερα στο δημοτικισμό. Ο Κ. Γούναρης τον συστήνει στην ομάδα «Εστία» του περιοδικού «Νουμάς» που εκδιδόταν από τον πρωτοπόρο δημοτικιστή Δ. Ταγκόπουλο. Είναι η περίοδος όπου το κίνημα του δημοτικισμού έχει αρχίσει σταδιακά εκτός από τη λογοτεχνία να επηρεάζει και την εκπαίδευση.
Το 1908, παντρεύεται την Άννα Χρόνη. Τον Αύγουστο του 1909 αναχωρεί μαζί με τη σύζυγο του για την Ιένα της Γερμανίας όπου παρακολούθησε μαθήματα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής. Eπιστρέφει στην Αθήνα το 1910 όπου εν τω μεταξύ είχε ιδρυθεί ο Εκπαιδευτικός Όμιλος με βασικό αίτημα την εισαγωγή της δημοτικής γλώσσας στην εκπαίδευση.
Η δράση του τα επόμενα χρόνια συνεχίζεται σε όλη την Ελλάδα με σειρά πρωτοβουλιών στα εκπαιδευτικά πράγματα της χώρας.
Το 1926 διώκεται μαζί με άλλους συνεργάτες του για την υπόθεση των "Μαρασλειακών", για την οποία έγιναν εκτενή ρεπορτάζ από το «Ελεύθερον Βήμα».
Τον Ιανουάριο του 1928, μάλιστα, η εφημερίδα «Ελεύθερο Βήμα» καλεί τον ελληνορουμάνο συγγραφέα Παναϊ Ιστράτι (Παναγιώτη Βαλσάμη), ο οποίος γίνεται γνωστός και ως ο «Γκόρκι των Βαλκανίων». Σε εκδήλωση μιλούν ο Γληνός, ο Καζαντζάκης και ο Ιστράτι. Η ασφάλεια παρεμβαίνει, απελαύνει τον Ιστράτι και δικάζει το Γληνό ο οποίος τελικά αθωώνεται.
Το 1935 η δικτατορία του Κονδύλη τον εξορίζει στον Άη Στράτη μαζί με τον Κ. Βάρναλη, γεγονός που προκαλεί έντονες διαμαρτυρίες. Μαζί με τον Κ. Βάρναλη αποστέλλουν κοινή επιστολή.
Στις εκλογές του 1936 εκλέγεται βουλευτής Αθηνών με το Παλλαϊκό Μέτωπο συγκεντρώνοντας το μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων στην Αθήνα.
Μέχρι την τελευταία του στιγμή συμμετείχε ενεργά στην αναδιοργάνωση του ΚΚΕ. Πεθαίνει στις 26 Δεκεμβρίου του 1943, σε μια κλινική των Αθηνών, μετά από εγχείρηση.
http://www.tovima.gr/23/12/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου