Ως το τέλος του επόµενου µήνα, το νομοσχέδιο για τα πανεπιστήµια θα βρίσκεται στη Βουλή για ψήφιση και οι ακριβείς προθέσεις του υπουργείου Παιδείας για τις αλλαγές στη Δευτεροβάθµια Εκπαίδευση θα έχουν διαφανεί.
Στο µεταξύ, η Άννα Διαμαντοπούλου, στο πλαίσιο του διαµονολόγου της µε τους εκπαιδευτικούς φορείς, θα παρευρίσκεται σε ποικίλες συνεδριάσεις (όπως το έκανε και χθες στη συνεδρίαση του Εθνικού Συµβουλίου Παιδείας) δεµένη πιστάγκωνα στο µεσιανό καλάµι, θα δίνει το στίγµα των ειληµµένων αποφάσεών της κι ύστερα θα αποχωρεί, ξεχνώντας να βγάλει το κερί απ’ τ’ αυτιά της. Ως γνωστόν, την ενδιαφέρει µόνο να φτάσει στον προορισµό της, δηλαδή στην εκπαίδευση των αδιόριστων, των απλήρωτων, των ελαστικών και των στυγνά µανατζαριζοµένων…
Ο χώρος της Παιδείας ωστόσο έχει µετατραπεί, εν όψει µάλιστα της επόµενης, δυσοίωνης ακαδηµαϊκής χρονιάς, σε επιφυλασσόµενο αλλά ενεργότατο ηφαίστειο που εκρήγνυται αποσπασµατικά πραγµατοποιώντας µικρά ακτιβιστικά περάσµατα (τα περισσότερα εκ των οποίων δεν ....γίνονται ευρέως γνωστά) από το καθηµερινό πρόγραµµα της υπουργού ή διοργανώνοντας πορείες, συγκεντρώσεις διαµαρτυρίας και συζητήσεις.
Διαμαρτυρόμενες ομάδες
Κι ενώ µέχρι πρότινος οι άνθρωποι της εκπαίδευσης, που έδειχναν ενδιαφέρον γι’ αυτού του τύπου τις δράσεις, ήταν λίγοι και προέρχονταν από συγκεκριµένες διαµαρτυρόµενες οµάδες, τώρα πια οι διαµαρτυρόµενες οµάδες είναι τόσο πολλές, ώστε να τείνουν να συνενωθούν σε ένα ενιαίο, θυµωµένο σώµα. Ποιον να πάρει κανείς και ποιον να αφήσει… Τους εκπαιδευτικούς που βρέθηκαν εκτός νυµφώνος λόγω της δραστικής µείωσης των διορισµών; Τους αζήτητους, παραµυθιασµένους ξενόγλωσσους; Τους ωρομίσθιους ή αναπληρωτές µειωµένου ωραρίου - αν προτιµάτε - που «µπαίνουν µέσα» οικονοµικά για να µην απολέσουν τη σπάνια δυνατότητα να διδάξουν για τέσσερις ώρες την εβδοµάδα σε περιοχές που βρίσκονται εκατοντάδες χιλιόµετρα µακριά από τους τόπους διαµονής τους;
Η σχολική μοίρα
Τους συναδέλφους τους που χρειάζεται να δουλέψουν σε τρία και τέσσερα σχολεία για να συµπληρώσουν το µειωµένο τους ωράριο; Τους νυν και τους µελλοντικούς απλήρωτους και ακατοχύρωτους εκπαιδευτικούς των βραδυφλεγών ευρωπαϊκών κονδυλίων και του ΕΣΠΑ; Τα µέλη της πανεπιστηµιακής κοινότητας (όπου το υπουργείο και η κυβέρνηση εξακολουθούν να έχουν κοµµατικά ερείσµατα) τα οποία εν µέρει έχουν αρχίσει να ανησυχούν λόγω της διαφαινόµενης ανάγκης της προϊστάµενής τους αρχής να «τραβηχτεί» από τα προβλήµατα και να παραδώσει τις σχολές τους σε αλλότριες δυνάµεις; Ή µήπως τους δασκάλους, τους καθηγητές, τους γονείς και τους µαθητές που θα αντιληφθούν προσεχώς ότι η σχολική τους µοίρα τους επιφυλάσσει εκπαιδευτικό πάστωµα µέσα σε ασφυκτικές τάξεις, συγχωνευµένων και υποχρηµατοδοτούµενων σχολείων;
Ποντίκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου