Η Ελλάδα δεύτερη στην ευρωζώνη σε πραγματικό εργάσιμο χρόνο

Στατιστικά στοιχεία που ανατρέπουν τις ευρέως διαδεδομένες πεποιθήσεις περί των «τεμπέληδων του Νότου» έδωσε την Τετάρτη  στη δημοσιότητα το γαλλικό κέντρο οικονομικών ερευνών COE Rexecode σε συνεργασία με την ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία Eurostat.

Σύμφωνα με την έρευνα που τιτλοφορείται «Πραγματική διάρκεια εργασίας στην Ευρώπη και τη Γαλλία» διαπιστώνεται ότι η ετήσια διάρκεια εργασίας στην Ελλάδα για όσους εργάζονται με καθεστώς πλήρους απασχόλησης ανήλθε στις 1971 ώρες ανά εργαζόμενο το 2010. Από τα ίδια στοιχεία προκύπτει ότι ο πραγματικός χρόνος απασχόλησης των μισθωτών (δημόσιου και ιδιωτικού τομέα) στην Ελλάδα είναι ο υψηλότερος στην ευρωζώνη μετά τη Μάλτα και ο έκτος κατά σειρά στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ενδεικτικά το αντίστοιχο μέγεθος στη Γερμανία ανήλθε στις 1904 ώρες ανά εργαζόμενο, στην Ιταλία στις 1813 ώρες, στην Ιρλανδία στις 1798 ώρες και στη Γαλλία (το δεύτερο χαμηλότερο επίπεδο στην Ευρώπη μετά τη Φινλανδία) στις 1679 ώρες εργασίας ετησίως.

Ως «πραγματικός χρόνος» υπολογίζεται ο συνολικός χρόνος εργασίας ενός μισθωτού ανεξαρτήτως του νόμιμου χρόνου πλήρους εργασίας, δηλαδή συνυπολογίζονται και οι υπερωρίες.

Στην έκτη θέση στις 27 χώρες της ΕΕ βρίσκεται η Ελλάδα και στο χρόνο εργασίας των ελεύθερων επαγγελματιών (μη μισθωτών) με 2344 ώρες ετησίως. Ωστόσο σε αυτήν την κατηγορία τόσο η Γαλλία (2453 ώρες) όσο και η Γερμανία (2459 ώρες) βρίσκονται στην πρώτη τετράδα της κατάταξης.

Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο καταγράφεται σημαντική μείωση του πραγματικού χρόνου εργασίας την τελευταία δεκαετία ενώ οι ερευνητές σημειώνουν ότι ελεύθεροι επαγγελματίες απασχολούνται έως και κατά 50% περισσότερες ώρες ετησίως σε σχέση με τους μισθωτούς.

Το ερευνητικό κέντρο COE Rexecode σημειώνει ότι είναι η πρώτη φορά που δημοσιεύεται ο πραγματικός και όχι ο ονομαστικός χρόνος εργασίας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο χάρις στην ενδελεχή επεξεργασία υφιστάμενων δεδομένων της Eurostat. Το κέντρο ερευνών COE Rexecode συνεργάζεται σε μόνιμη βάση με το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο του Παρισιού.

πηγή