Έντεκα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα έκαναν παρέλαση στη Μυτιλήνη

Στη Μυτιλήνη 11 ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, μαζί με ένα 24χρονο από το Πακιστάν, παρέλασαν μαζί με τους συμμαθητές τους, στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων για την επέτειο του «Όχι». Τα προσφυγόπουλα έχουν ενταχθεί στις τάξεις του Εσπερινού σχολείου Μυτιλήνης.

Παρέλασε ο 15χρονος Ατασάν από το Πακιστάν, ο 16χρονος Ιναγιέζ από το Αφγανιστάν, οι 17χρονοι Μαχμούτ, Αλιζαϊγκάν, Αβάζ, Αμπντούλ και Αλίρεζα από το Πακιστάν και ο συνομήλικος τους Σαϊφουλάχ από το Αφγανιστάν, οι 18χρονοι Ιρφάν από το Πακιστάν μαζί με τους συνομηλίκους τους Χαντή και Καζίμ από το Αγφανιστάν.

Θαυμασμό και παράλληλα συγκίνηση προκαλεί η επίδοση του Χαντή, ο οποίος με 19,2 αποφοίτησε τη Β’ Γυμνασίου, άριστος ήταν ο παραστάτης της ελληνικής σημαίας.

Έφυγε μόνος του από το Αφγανιστάν, κυριολεκτικά κυνηγημένος. «Πόλεμο, συμμορίες και κανένα δικαίωμα στη γνώση» λέει πως άφησε πίσω του. Πέρασε στο Ιράν, στη συνέχεια στην Τουρκία και το πρωί της 28ης Μαρτίου 2016 ήρθε στη Μυτιλήνης. Τα δύσκολα δεν είχαν τελειώσει.

Έμεινε τέσσερις μήνες κρατούμενος στο hotspot τότε της Μόριας σε χώρο κράτησης ασυνόδευτων παιδιών προσφύγων όπου άρχισε να μαθαίνει Ελληνικά κουβεντιάζοντας με τους αστυνομικούς.

Μετά ήρθε η δομή της ΑΜΚΕ «Ηλιακτίδα» και το σχολείο. «Οι Έλληνες ήταν και είναι μια ανοικτή αγκαλιά για μένα. Με βοήθησαν και με βοηθούν. Τους χρωστάω τα πάντα» λέει.
Δηλώνει «περήφανος» για το ότι στάθηκε πίσω από την ελληνική σημαία.
«Προσπαθώ στο σχολείο, τα καταφέρνω και με επιβραβεύουν όσο και τους Έλληνες που προσπαθούν. Αυτό είναι ωραίο, είναι δημοκρατικό»λέει.

Τα όνειρα του να σπουδάσει πληροφορική, να μείνει στην Ελλάδα και γιατί όχι, στη Μυτιλήνη για πάντα. Όσον αφορά τους διαμαρτυρόμενους συμπατριώτες του στην πλατεία Σαπφούς λίγα μέτρα παραπέρα ο Χαντή λέει πως «η ελευθερία, τα δικαιώματα και η γνώση μαζί με τη μόρφωση απελευθερώνουν».

Τα ίδια πιστεύει και ο Ιρφάν. Που 18χρονών και αυτός από το Πακιστάν πέρυσι τέτοιες μέρες δεν παρέλασε επειδή ήταν… κρατούμενος. Είχε απορριφτεί σε δεύτερο βαθμό η αίτηση ασύλου αλλά οι διαμαρτυρίες Ελλήνων και προπάντων των καθηγητών του στο σχολείο μετά από έξη μήνες κράτησης οδήγησαν στην απελευθέρωση του. Τώρα με άσυλο όπως και τα περισσότερα παιδιά ασυνόδευτοι πρόσφυγες κάνουν το επόμενο βήμα. Μορφώνονται «γιατί τα πράγματα είναι δύσκολα. Αλλά θα τα καταφέρουμε» λένε με καλά ελληνικά.

πηγή