Στις 28 Αυγούστου συμπληρώνονται τέσσερα χρόνια από τη μέρα που ο Σταύρος Καλλώνης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 52 ετών, τον Αύγουστο του 2017, μετά από σκληρή μάχη με τον καρκίνο. Δυο χρόνια δύσκολα για τη σύντροφο της ζωής του τη Βάσω, τα παιδιά, τους συγγενείς, αλλά και όλους τους συντρόφους, συναδέλφους και μαθητές που γνώριζαν αυτό τον υπέροχο άνθρωπο, τον αγωνιστή με το ξεχωριστό χαμόγελο. Όμως ο Σταύρος ζει στο νου και τις καρδιές όλων όσοι τον γνωρίσαμε. Ζει σε κάθε αίθουσα διδασκαλίας με στραμμένο το βλέμμα σε κάθε παιδί που έχει ανάγκη, σε κάθε διαδικασία και αγώνα του εκπαιδευτικού κινήματος, σε κάθε εκδήλωση για την υπεράσπιση των μεγάλων ιδανικών της ελευθερίας, της αλληλεγγύης, της ισότητας…
Προς τιμήν του το 8ο Δημοτικό Σχολείο Περάματος φέρει το όνομά του: “8ο Δημοτικό Σχολείο – Σταύρος Καλλώνης.
Ο αγωνιστής δάσκαλος συμμετείχε ενεργά στο εκπαιδευτικό κίνημα και ήταν μέλος των των Παρεμβάσεων Κινήσεων Συσπειρώσεων και μέλος του ΔΣ της ΔΟΕ έως τον Ιούνιο του 2017.
Όπως αναφέρουν οι Παρεμβάσεις για τον εκπαιδευτικό, «υπήρξε χαμογελαστός και αισιόδοξος, έδωσε με πείσμα και αξιοπρέπεια τη μάχη για τη ζωή του, όπως είχε μάθει μια ζωή να δίνει μάχες και να νικάει, «με την καρδιά του», όπως συνήθιζε να λέει. Στη σύντροφο της ζωής του Βάσω και στα αγαπημένα του παιδιά, το Στέλιο και την Παυλίνα εκφράζουμε τη βαθιά μας θλίψη και οδύνη.
Ηπειρώτης στην καταγωγή, από το χωριό Γλυκή Πρεβέζης, πέρασε δύσκολα και στερημένα παιδικά χρόνια, αφού, πέρα από τις μεγάλες οικονομικές δυσκολίες, έχασε τη μητέρα του σε παιδική ηλικία.
Μαχητής και πεισματάρης, παρά τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες, σπούδασε στο εκκλησιαστικό Λύκειο Βελλάς και κατόπιν, στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων. Οργανώθηκε από μικρός στην ΚΝΕ και δραστηριοποιήθηκε ως συνδικαλιστής της Πανσπουδαστικής τη δεκαετία του ’80. Στη συνέχεια, αποχώρησε από την ΚΝΕ και στις αρχές τις δεκαετίας του ’90 εντάχθηκε στις Παρεμβάσεις. Ιδρυτικό μέλος της Παρέμβασης Κερατσινίου – Περάματος το 1994, μέλος και στη συνέχεια πρόεδρος του ΔΣ του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Κερατσινίου – Περάματος, έδωσε για δύο δεκαετίες τον καλύτερο εαυτό του για τη λειτουργία και αγωνιστική δράση του Συλλόγου και συνέβαλε καθοριστικά για την μετονομασία του σε Σύλλογο Εκπαιδευτικών Κερατσινίου – Περάματος «Νίκος Πλουμπίδης», προς τιμήν του μεγάλου δάσκαλου κομμουνιστή.
Μέλος του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ το 2012, αιρετός στο ΑΠΥΣΠΕ Αττικής το 2016, μέλος του ΔΣ της ΔΟΕ τη χρονιά 2016-2017, αλλά και αντιπρόσωπος επί σειρά ετών στις ΓΣ της ΔΟΕ, ιδρυτικό μέλος της Εκπαιδευτικής Λέσχης, πάντα μπροστάρης, πάντα στην πρώτη γραμμή, στη συνέλευση, στην απεργία, στη διαδήλωση, φωτεινό και πρωτοπόρο πνεύμα.
Ιδιαίτερα αγαπητός δάσκαλος, εξαιρετικός στη συνεννόηση με τους γονείς και τους μαθητές, ψύχραιμος στις δύσκολες στιγμές. Αγαπούσε ιδιαίτερα τα μικρότερα παιδιά και συχνά επέλεγε την Α΄ ή τη Β΄ τάξη, αναλάμβανε πρωτοβουλίες στο σχολείο του και συμμετείχε με υπευθυνότητα στην υλοποίησή τους.
Επίμονος μελετητής της αντίστασης και του εμφυλίου, περπάτησε όλους τους δρόμους και τα μονοπάτια που διάβηκαν οι αντάρτες του ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού, δεν έκρυβε την αγάπη του για τους αντάρτες και την ιστορία τους. Οι ιδιαίτερες ικανότητες και ιστορικές γνώσεις του και η πολύχρονη ενασχόλησή του γύρω από την ιστορία του αντάρτικου, τον οδήγησαν τα τελευταία χρόνια στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, όπου ολοκλήρωσε πρόσφατα με επιτυχία τις μεταπτυχιακές του σπουδές, συμμετέχοντας ταυτόχρονα με τεκμηριωμένες και έγκυρες ανακοινώσεις στα συνέδρια του Παντείου για την αντίσταση και τον εμφύλιο.
Ερασιτέχνης φωτογράφος με γνώσεις και ικανότητες επαγγελματία, με πλούσιο φωτογραφικό υλικό και συμμετοχές σε εκθέσεις.
Σύντροφε Σταύρο, καλό σου ταξίδι. Μας αφήνεις σε εποχές δύσκολες. Για μας, τους συντρόφους και τις συντρόφισσές σου στις Παρεμβάσεις, που είχαμε την τιμή τα τελευταία 25 χρόνια να βαδίσουμε μαζί σου σε συνελεύσεις, απεργίες και διαδηλώσεις, για όλους και όλες εμάς που σε αγαπήσαμε και σε εκτιμήσαμε σαν ένα ακριβό μας σύντροφο είναι ανείπωτα δύσκολο, είναι αδύνατο να πιστέψουμε ότι δεν θα αντικρύσουμε ξανά το χαμόγελό σου. Ξέρουμε όμως ότι στο δρόμο που χαράξαμε όλοι μαζί, δε θα λείπεις. Γιατί θα μας συντροφεύει η μαχητικότητά σου, το έργο σου, η αισιοδοξία και η αυτοπεποίθησή σου. Θα μας συντροφεύει το πείσμα σου για ζωή, για αγώνα. Αυτό το δρόμο θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε τιμώντας τη μνήμη σου και την προσφορά σου στον κοινό μας αγώνα»…
Από το δελτίο που εξέδωσαν οι Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στις 28 Αυγούστου 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου