Εκλογές για ΔΟΕ: Τρίτη, 11 Ιουνίου 2013

Αγαπητοί συνάδελφοι, κάθε μέρα που περνά ζούμε όλο και περισσότερες από τις παρακάτω σκηνές στη σχολική μας -και όχι μόνο- καθημερινότητα: νέες και νέοι συνάδελφοι αναπληρωτές σε καθημερινές κουβέντες και προβληματισμούς για το πού θα βρίσκονται του χρόνου, για το αν θα δουλεύουν σε σχολείο ή θα ξαναρχίσουν να ψάχνουν μεροκάματο και πόσο εύκολο είναι να βρεθεί αυτό; Έχουν πληροφορηθεί όλοι ότι ο προϋπολογισμός για τη νέα χρονιά χωράει το πολύ 2000 από αυτούς …

Λίγο πιο πέρα, κάποιοι άλλοι, μόνιμοι, να συζητούν για το αν πρέπει να ετοιμάζουν βαλίτσες για την επόμενη χρονιά. Γνωρίζουν πως με την αύξηση του ωραρίου, τη μείωση των οργανικών και τις συγχωνεύσεις, θα χαθούν θέσεις και μονίμων στα σχολεία και θα υπάρξουν υποχρεωτικές μεταθέσεις. Και πως η… βαλίτσα μπορεί να πάει πολύ μακριά αφού με την αλλαγή του σχετικού νόμου ο εκάστοτε υπουργός Παιδείας μπορεί να υπογράφει τη μετακίνηση όποιου θέλει, όποτε θέλει, για όπου (ανά την επικράτεια) θέλει, για «κάλυψη κενών» και «υπηρεσιακές ανάγκες»…

Και κάποιο άλλοι, παλιότεροι αυτοί, να μετρούν τα χρόνια που τους απομένουν μέχρι τη σύνταξη και να προσθέτουν τα πιθανά «πλασματικά» για να μικρύνουν τη διαδρομή μέχρι την έξοδο… Φαντάζει πλέον πολύ δύσκολη η επιβίωση σ’ ένα σχολείο, που αλλιώς το ήξεραν για χρόνια κι αλλιώς μεταλλάσσεται μήνα με το μήνα… Και πρέπει να προλάβουν και κάτι απ’ το εφάπαξ, τους κόπους και τις κρατήσεις μιας ζωής, που χρόνο με το χρόνο τείνει στην εξαφάνιση…

Σε κάποια άλλα σχολεία, γονείς σε απόγνωση καταφεύγουν στο κλείσιμο των σχολείων των παιδιών τους. Έχουν αγανακτήσει από την «αδιαφορία των αρμοδίων», που τους λένε ξεδιάντροπα πως «δάσκαλος δεν πρόκειται να ’ρθει για τα παιδιά στη θέση της εγκύου δασκάλας». «Δεν υπάρχουν χρήματα», τους λένε, και εννοούν: «δεν υπάρχουν χρήματα για εκπαιδευτικούς», γιατί βέβαια για τη σωτηρία των τραπεζών χρήματα βρίσκονται και ξαναβρίσκονται…

Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, διευθυντής να «συμβουλεύει» τους εκπαιδευτικούς, για το καλό τους βεβαίως-βεβαίως, να είναι προσεχτικοί αυτόν τον καιρό γιατί οι ελεγκτές δημόσιας διοίκησης κάνουν ντου στα σχολεία και ψάχνουν για «κοπανατζήδες». Και το χειρότερο είναι πως μερικοί εκπαιδευτικοί «τσιμπάνε» σε τέτοιες ράδιο-αρβύλες και παραμύθια τρομοκράτησης και ζητούν υπηρεσιακά σημειώματα για να είναι «καλυμμένοι» όταν αποχωρούν μετά το τέλος του μαθήματος. Άσε που κάποιοι επαναφέρουν και τις υπογραφές στις φόρμες προσέλευσης και αποχώρησης, φέρνοντας συνθήκες στρατώνα και επιφυλακής.

Εκπαιδευτικοί στις αυλές των σχολείων που δε θα συνηθίσουν ποτέ στο άκουσμα του ανατριχιαστικού «κυρία, πεινάω!». Και που μαζεύουν τρόφιμα για οικογένειες που λιμοκτονούν καθώς «ο μπαμπάς είναι απολυμένος και τη μαμά δεν την παίρνουν πια για μεροκάματο…».

Νηπιαγωγοί, δασκάλες, δάσκαλοι, ειδικότητες, που χωρίς να διάγουν και οι ίδιοι τις καλύτερες μέρες του εργασιακού τους βίου, πασχίζουν καθημερινά να διαχειριστούν τα όλο και περισσότερα προβλήματα συμπεριφορών και συναισθημάτων των μαθητών τους, απόρροια των πιεστικών καταστάσεων που αντιμετωπίζουν στα σπίτια τους… Και να έχουν να αντιμετωπίσουν και αυξημένες επιθετικές συμπεριφορές από κάποιους γονείς, που νομίζουν ότι βλέπουν στο πρόσωπό τους καθημερινά ένα φορέα εξουσίας, έναν εκπρόσωπο του κράτους που τους συνθλίβει και ξεσπούν επάνω τους…

Και είναι ο ίδιος ο υπουργός Παιδείας και η «συγκυβέρνηση», μαζί με τους Πρετεντέρηδες των δελτίων των 8.00 και τις φυλλάδες των μεγαλοεργολάβων, που έχουν καταβάλει πολλά μεροκάματα στην προσπάθεια να πείσουν την «κοινωνία» πως αν τα παιδιά τους δε μαθαίνουν γράμματα κι αν χρειάζεται να ψάξουν βαθιά στη μισοάδεια τσέπη τους για να πληρώσουν πανάκριβα την είσοδο των παιδιών τους σε κάποια σχολή (και να τα δουν μετά άνεργα και πιθανούς μετανάστες), φταίει ο εκπαιδευτικός που είναι αδιάφορος, φυγόπονος, ανεπαρκής και «επίορκος»! Ο κοινωνικός αυτοματισμός σε όλο του το μεγαλείο! Πώς αλλιώς θα προχωρήσουν στις απολύσεις που ετοιμάζουν, αν πρώτα δε στοχοποιήσουν τους εκπαιδευτικούς ώστε να εξασφαλίσουν τη συναίνεση του κόσμου και να φέρουν την «αξιολόγηση» ως τη λυδία λίθο που θα ξεχωρίσει την ήρα απ’ το στάρι και θα απαλλάξει τα παιδιά τους από τους «επικίνδυνους» και «άχρηστους»…;

Εκλογές για ΔΟΕ: Τρίτη, 11 Ιουνίου 2013

Η 82η Γενική Συνέλευση της ΔΟΕ είναι ίσως η πιο κρίσιμη των τελευταίων χρόνων. Γίνεται κατά τη διάρκεια της μεγαλύτερης επίθεσης που δέχεται το δημόσιο σχολείο και αμέσως μετά το ξεπούλημα της απεργίας των καθηγητών, ενάντια στην αύξηση του ωραρίου και τις χιλιάδες απολύσεις εκπαιδευτικών που αυτό συνεπάγεται.

Έφτασε η ώρα να ακουστεί η οργή μας. Να σταματήσουμε το διαρκές ροκάνισμα των μισθών μας, να πάρουμε πίσω την καταρρακωμένη μας αξιοπρέπεια, τη διάλυση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών μας δικαιωμάτων.

Να φωνάξουμε με τον πιο δυνατό τρόπο ότι η παιδεία δεν είναι εμπόρευμα για να χωρέσει στις αγοραίες λογικές ξεπουλήματος που θέλουν να μας επιβάλουν κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ. Να φωνάξουμε ότι κανείς μας, μόνιμος ή αναπληρωτής, δεν «περισσεύει» και δε θα απολυθεί. Κανείς μαθητής, καμιά γειτονιά, κανένα χωριό δε θα χάσουν το σχολείο τους.

Φτάνει πια! Οι εκπαιδευτικοί δε θα βάλουμε πλάτη στις πολιτικές που μας εξοντώνουν, όταν καθημερινά χαρίζονται δισεκατομμύρια σε τραπεζίτες, βιομήχανους κι εφοπλιστές. Δεν θα αφήσουμε να μας «αξιολογήσουν» αυτοί που διέλυσαν το δημόσιο σχολείο και οδήγησαν τη χώρα στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Γιατί όλοι αυτοί που προσπαθούν να μας «πειθαρχήσουν» στα πλαίσια του «νέου» φτηνού σχολείου της αγοράς, θέλουν απλά να μεταφέρουν σε εμάς την ευθύνη για τα εγκλήματά τους…

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, μπροστά μας στέκεται καίριο το ζήτημα της ριζικής ανατροπής των συσχετισμών. Ήρθε η ώρα να απαλλαγούμε από τον «συνδικαλισμό» των ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ που κυριαρχούσαν ως τώρα.

Πρέπει να μπει ένα τέρμα στη συνδιαλλαγή με τα υπουργεία, στους διαρκείς συμβιβασμούς, στο προσωπικό βόλεμα.

Εξαργυρώνουν την υποτακτική τους στάση με κυβερνητικές θέσεις και αξιώματα (διορισμός του ταμία της ΟΛΜΕ, μέλους της ΔΑΚΕ, στη θέση του Περιφερειάρχη Εκπαίδευσης Αττικής, πρόταση στον αντιπρόεδρο της ΔΟΕ, μέλος της ΔΑΚΕ, στη διοίκηση των ΚΕΚ των ΕΛΤΑ), αποδεικνύοντας έτσι την αλληλεξάρτηση του κρατικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού με την εκάστοτε εξουσία.

ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ συνυπάρχουν και λειτουργούν με πλήρη σύμπνοια την ώρα που οι εκπαιδευτικοί δέχονται το ένα χτύπημα μετά το άλλο και δε νοιάζονται για τίποτα πέρα από τη διατήρηση της θέσης τους. Βγάζουν αγωνιστικές κορώνες αλλά στην πράξη κατασυκοφαντούν την οποιαδήποτε κίνηση από τα κάτω για κλιμάκωση των αγώνων και συντονισμό, όπως έγινε με το συντονιστικό των νηπιαγωγών και την κινητοποίηση των συλλόγων στις 2 Μάρτη. Όταν βλέπουν βέβαια ότι η βάση τούς αγνοεί και οι πρωτοβάθμιοι σύλλογοι προχωρούν και χωρίς αυτούς, τρέχουν να καλύψουν τις κινήσεις.

Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και το δικό μας Σύλλογο αρνήθηκαν να στηρίξουν στο δικαστικό μας αγώνα, διαχέοντας ψευδείς πληροφορίες για δήθεν 3άρια και 5άρια που βάλαμε στους τρεις ενάγοντες!!! Και μόνο όταν τα ψηφίσματα στήριξής μας άρχισαν να πέφτουν βροχή από πολλούς πρωτοβάθμιους Συλλόγους από όλη την Ελλάδα και μετά από τα επανειλημμένα αιτήματα των εκπροσώπων των Παρεμβάσεων-Κινήσεων-Συσπειρώσεων για το θέμα, έβγαλαν ένα κείμενο στήριξης και για μας…

Απέναντι στο χρεωκοπημένο συνασπισμό εξουσίας των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ, προβάλλουμε τις ανάγκες και τα δικαιώματα της πραγματικής εκπαίδευσης. Ας γίνουμε εμείς οι πρωταγωνιστές!

Αλλάζουμε το συνδικάτο, αγωνιζόμαστε

για τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας, για το μέλλον του δημόσιου σχολείου

Υποψήφιοι αντιπρόσωποι για τη ΔΟΕ

Αρζουμανίδη Άννα, 2ο Σάμου - Δάλλη Μαρία, Δ.Σ. Μυτιληνιών

Κακαγιάννης Αντώνης, Δ.Σ. Πυθαγορείου - Μπαρμπάκη Μαρία, Δ.Σ. Μεσαίου Καρλοβασίου

Παπαδήμου Δέσποινα, Νηπ/γείο Χώρας - Πόθα Μαρία, 2^ο Σάμου - Αγγλικών

Ψυκάκου Μαρία, Δ.Σ. Μυτιληνιών