Με μια πολιτική ηγεσία να παραπαίει χωρίς ουσιαστικό πολιτικό σκεπτικό και να ανεβοκατεβάζει προτάσεις και τρόπους επιλογής στελεχών εκπαίδευσης και μια συνδικαλιστική ηγεσία να τα δίνει όλα (όσα δεν έδωσε στα χρόνια του μνημονίου) ενόψει των εκλογών στη ΔΟΕ.
Σήμερα διαβάζω, ότι μπορεί να πάνε σε συνέντευξη οι Διευθυντές και μάλιστα χωρίς μόρια, αλλά ως προς τι; Ας είναι, θα ακουστούν πολλά, ως το τέλος…
Μήπως είναι καιρός να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα; Τελικά, τα ράσα κάνουν τον παπά και τα πτυχία το διευθυντή;
Πιστεύω πως όχι. Τα πτυχία τα μαζεύουμε για να γίνουμε καλύτεροι εκπαιδευτικοί και όχι καλύτεροι διευθυντές… Να το ξεκαθαρίσουμε αυτό μια για πάντα. Σπουδάζω για να διδάξω, όχι για να διοικήσω…
Διάβασα και ένα κείμενο της Πανελλήνιας Ένωσης Διευθυντών Εκπαίδευσης με τίτλο: «Επίφαση δημοκρατικότητας, καινοφανείς πειραματισμοί, κατηγοριοποιήσεις και απαράδεκτοι αποκλεισμοί» και έμεινα κάγκελο.
Είμαι στην εκπαίδευση από το 1982 και ΠΑΝΤΑ, όποιο κόμμα ήταν στην εξουσία (ΠΑΣΟΚ κα Ν. Δ.), είχε στις Διευθύνσεις και στα Γραφεία Εκπαίδευσης φίλα προσκείμενα στελέχη. Μιλώ για την Κρήτη που ξέρω καλά, αλλά πιστεύω το ίδιο γινόταν και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Θα έχει ενδιαφέρον ο ιστορικός του μέλλοντος να ψάξει τη βαθμολόγηση των συνεντεύξεων των υποψηφίων…
Προσωπικά πιστεύω ότι η λύση είναι μια: Εκλογή από τη βάση όλων των στελεχών της εκπαίδευσης… Ναι, να έχουν οι υποψήφιοι συγκεκριμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά (χρόνια υπηρεσίας, πραγματική διδακτική εμπειρία, υπολογιστές κ.α), αλλά να εκλέγονται από τη βάση, από τους ίδιους τους συναδέλφους τους. Από το μαχόμενο εκπαιδευτικό με περισωσμένη θητεία (όχι 4ετία) και με συγκεκριμένες σε αριθμό θητείες.
Αλήθεια, ποιος τελικά φοβάται τη γνώμη του μαχόμενου εκπαιδευτικού;
Μήπως αυτός που έτρεξε να αξιολογηθεί;
Μήπως αυτός που κατέθεσε portfolio;
Μήπως αυτός που καταπίεζε τους εκπαιδευτικούς;
Ένας σωστός και εργατικός Διευθυντής δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από τη γνώμη του Συλλόγου Διδασκόντων, που θα πρέπει επιτέλους να αναβαθμιστεί και να έχει κυρίαρχο ρόλο στη λειτουργία του σχολείου.
Τέλος επιμένω: Όχι στελέχη εκπαίδευσης εφόρου εκπαιδευτικής ζωής…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου