Κύριε Υπουργέ,Παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα τελευταία χρόνια την κατάφωρη αδικία που συντελείται εις βάρος των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, χωρίς τους οποίους τα σχολεία της επαρχίας μας θα ήταν κλειστά κι αυτά των πόλεων θα ήταν υπολειτουργούντα.
Προσπαθείτε να αποκαταστήσετε το ανόητο και παράλογο μέτρο της πάλαι ποτέ προκατόχου σας κ. Διαμαντοπούλου, που είχε αποφασίσει να κλειδώσει τους πίνακες των αναπληρωτών. Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να εξεταστεί εις βάθος τι ακριβώς ήθελε να καταφέρει με αυτό το κλείδωμα των πινάκων της προϋπηρεσίας. Οποία πονηράδα! Αναπληρωτές εκπαιδευτικοί που δίδαξαν τα τελευταία πέντε χρόνια και γύρισαν όλη τη χώρα, στα κιτάπια του Υπουργείου εμφανίζονται ως να μην δίδαξαν ποτέ.
Επανέρχομαι. Προσπαθείτε να αποκαταστήσετε το Δίκαιο, μα μερική αποκατάσταση του Δικαίου εξ ορισμού δεν υφίσταται, και εννοώ τη θέση σας να μην υπολογιστεί ο λεγόμενος διπλασιασμός των δυσπρόσιτων. Μην ακούτε τα κοράκια του βολέματος. Όταν ο Περικλής συζητούσε για την συνέχιση του Πελοποννησιακού πολέμου, υποστήριξε πως δεν έχουν την ίδια βαρύτητα οι γνώμες εκείνων που δεν έχουν να δώσουν στο πόλεμο τα ίδια τους τα παιδιά με εκείνους που έχουν. Και έρχεται ο σοφός λαός μας να εκφράσει με άλλα λόγια τα του μεγάλου εκείνου πολιτικού ανδρός λέγοντάς μας πως «ξυλιές σε ξένη πλάτη δεν πονάνε»!
Επανέρχομαι. Προσπαθείτε να αποκαταστήσετε το Δίκαιο, μα μερική αποκατάσταση του Δικαίου εξ ορισμού δεν υφίσταται, και εννοώ τη θέση σας να μην υπολογιστεί ο λεγόμενος διπλασιασμός των δυσπρόσιτων. Μην ακούτε τα κοράκια του βολέματος. Όταν ο Περικλής συζητούσε για την συνέχιση του Πελοποννησιακού πολέμου, υποστήριξε πως δεν έχουν την ίδια βαρύτητα οι γνώμες εκείνων που δεν έχουν να δώσουν στο πόλεμο τα ίδια τους τα παιδιά με εκείνους που έχουν. Και έρχεται ο σοφός λαός μας να εκφράσει με άλλα λόγια τα του μεγάλου εκείνου πολιτικού ανδρός λέγοντάς μας πως «ξυλιές σε ξένη πλάτη δεν πονάνε»!
Υπηρέτησα επί δύο σχολικές χρονιές στα ακριτικά Άλικα της Μάνης, μία χρονιά στην πλέον απομακρυσμένη περιοχή του Φλομοχωρίου της Μάνης και δύο χρονιές στην δυσπρόσιτη περιοχή των Τριποτάμων της ορεινής επαρχίας Καλαβρύτων Αχαΐας. Χωρίς υπερβολή, θα έπρεπε να είναι κάποιος ασκητής και ερημίτης για να μπορέσει να μείνει στις προαναφερθείσες περιοχές. Στα Άλικα της Μάνης από τον αέρα και την κακοκαιρία είχαμε αμέτρητες διακοπές του ηλεκτρικού ρεύματος και του τηλεφώνου. Πόσες φορές αναγκάστηκα να κάνω μπάνιο με το νερό που είχα μαζέψει σε μπουκάλες και κουβάδες! Πόσες φορές αναγκάστηκα στα Τριπόταμα να κάνω με το αυτοκίνητό μου «πατινάζ και τσουλήθρα» στον πάγο και στα χιόνια! Πόσες φορές αναγκάστηκα να κρατήσω την ώρα του διαλείμματος και την σωματική μου ανάγκη ακόμη, προκειμένου να διασφαλίσω την ασφάλεια των μαθητών μου στα μονοθέσια σχολεία που υπηρέτησα!
Μην σας πείθουν οι συνδικαλιστές, πως στα δυσπρόσιτα σχολεία κληρώνονταν εξολοκλήρου εκπαιδευτικοί από τους πίνακες, και πως δεν υπήρχαν και εκείνοι οι οποίοι συνειδητά τα επέλεγαν. Ορίστε και η απόδειξη: Αρκετοί συνάδελφοί μου, αναπληρωτές και μόνιμοι, ουδέποτε υπηρέτησαν σε δυσπρόσιτα σχολεία, ακόμη και όταν ίσχυε ο διπλασιασμός. Ουδέποτε υπηρέτησαν σε ολιγοθέσια σχολεία. Τα απέφευγαν όπως ο διάβολος το λιβάνι. Άραγε, πώς τα κατάφερναν; Υπήρχαν πολλοί τρόποι, όπως λ.χ. να μην τα δηλώνουν, να παραιτούνται της θέσεως, να παίρνουν αλλεπάλληλες βελτιώσεις θέσης μέχρι τον Νοέμβριο, να παρουσιάζονται με πλαστά κοινωνικά κριτήρια, και άλλα τινά τσαλιμάκια, πάντα με την βοήθεια των καλοθελητών (τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια;).
Και κάτι ακόμη… Δεν είναι κατάφωρη αδικία τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά, ούτε καν ο βαθμός πτυχίου, να μην λαμβάνονται υπ’ όψιν στην επιλογή των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, παρά μόνο το έτος κτήσης του βασικού πτυχίου; Δεν μπορεί, κύριε Υπουργέ, να είναι αναπληρωτής δάσκαλος ή καθηγητής κάποιος με βαθμό πτυχίου 5,07, δίχως άλλο προσόν, και από την άλλη εκατοντάδες μεταπτυχιακοί και διδάκτορες (και μάλιστα αριστούχοι στο πτυχίο) να βρίσκονται εκτός εκπαίδευσης. Εσείς, ως πανεπιστημιακός δάσκαλος, γνωρίζετε καλά πόσες θυσίες χρειάζονται για να αποκτηθούν αυτά τα προσόντα, αλλά και πόσες ικανότητες προσφέρουν στους κατόχους τους πάνω στο γνωστικό τους αντικείμενο. Θέλουμε ή δεν θέλουμε (και) τους αρίστους στα σχολεία μας;
Κύριε Υπουργέ,
η γυναίκα που έχει κλειστά τα μάτια της με μαντήλι, στα δε χέρια της κρατά ξίφος και ζυγαριά και φέρει το όνομα Δικαιοσύνη σας φωνάζει. Και σας ξαναλέω… μην ακούτε τα κοράκια του βολέματος, που είναι παντός καιρού και δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να κακαρίζουν κορακοβολέματα.
Πάτρα, 21/5/2015
Μετά τιμής,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου