Το βολικό «σκιάχτρο» των ανορθολογικών και «ψεκασμένων» θεωριών που κυκλοφορούν, επιχειρούν να στήσουν απέναντι στα μέτρα της κυβέρνησης τις τελευταίες μέρες μια σειρά από δημοσιεύματα, για να παρουσιάσουν τις κυβερνητικές αποφάσεις λίγο - πολύ σαν «κοινή λογική».
Λένε μάλιστα με ύφος πολλών καρδιναλίων πως οι κυβερνητικές αντιφάσεις οφείλονται τάχα στην... πορεία της επιστημονικής έρευνας, που δεν έχει από την αρχή όλες τις απαντήσεις.
Εκείνοι βέβαια που τα επικαλούνται αυτά, έχουν από την αρχή την «απάντηση» στο ερώτημα «από ποιον, για ποιον και με ποιο κριτήριο» παίρνονται όλα τα μέτρα και στην προηγούμενη φάση και στη σημερινή. Γι' αυτό π.χ. όταν πρόκειται για τις αεροπορικές εταιρείες, οι «κοινωνικές αποστάσεις» δεν χρειάζονται, όταν μιλάνε για τα κέρδη των τουριστικών ομίλων οι «ασφαλείς προορισμοί» ορίζονται όχι με αυστηρά επιστημονικά δεδομένα αλλά... με το μάτι, και κάθε φορά που τα επιστημονικά δεδομένα δεν κολλάνε με όσα λένε, επικαλούνται στα γρήγορα πως... «υπάρχει και η οικονομία που δεν μπορεί να μείνει για πάντα κλειστή».
Πραγματικοί «επιστήμονες», δηλαδή, στην προσπάθεια να παρουσιάσουν σαν θέσφατο στο λαό την πολιτική που έχει γνώμονα τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Παρακολουθώντας τη διαχείριση της πανδημίας από την πρώτη μέρα, δεν θα περίμενε κανείς τίποτα διαφορετικό, από το να εναποθέσει η κυβέρνηση στην ατομική ευθύνη ακόμα και την ενδεχόμενη επιστροφή των μαθητών του Δημοτικού στα σχολεία.
Για ένα τέτοιο ευαίσθητο θέμα, που απασχολεί χιλιάδες οικογένειες, η επιστημονική επιτροπή τοποθετήθηκε με γενικότητες και ασάφειες, παρουσιάζοντας μελέτες για τις μαθητικές ανισότητες, λες κι αυτές προέκυψαν με την καραντίνα, ή θα εξαλειφθούν με την επανέναρξη των μαθημάτων για λίγες μέρες τον Ιούνη.
Αλλά μιας και η Επιτροπή απέκτησε ξαφνικά και τέτοιες ευαισθησίες, γιατί δεν πίεσε την κυβέρνηση τόσους μήνες να διασφαλίσει ίσες ευκαιρίες πρόσβασης όλων των μαθητών στην τηλεκπαίδευση, αδιαφορώντας για το ποιοι από αυτούς έχουν τάμπλετ στο σπίτι, ποιοι χρειάζεται να κλέβουν χρόνο από τον υπολογιστή του εργαζόμενου γονέα για να παρακολουθήσουν την εξ αποστάσεως διδασκαλία, ή πόσοι άνθρωποι ζουν μέσα σε ένα σπίτι, ώστε να μπορούν τα παιδιά με την ησυχία τους να κάνουν μάθημα και ο γονιός τη δουλειά του.
Βέβαια, κάθε φορά που η συζήτηση φτάνει στο διά ταύτα, η επιτροπή δηλώνει πως «υπάρχουν και οικονομικοί λόγοι που αφορούν τους γονείς και την κοινωνία», αλλά δεν είναι αυτή αρμόδια να τους αναλύσει.
Κάπως έτσι, κατά την προσφιλή της τακτική, η κυβέρνηση καταλήγει στην «ατομική ευθύνη», η οποία δεν εξαντλείται στην απόφαση μιας οικογένειας για το αν θα στείλει το παιδί στο σχολείο, αλλά επεκτείνεται και στο πώς θα καλύψει τις άλλες ανάγκες του παιδιού, αν τελικά αποφασίσει να το κρατήσει σπίτι.
Το δε ΑΠΕ για να ενισχύσει την κυβερνητική επιχειρηματολογία
περί αναγκαιότητας ανοίγματος και των δημοτικών για λίγες μέρες άρχισε τη διοχέτευση σχετικών ειδήσεων:
"Σχεδόν ένα στα έξι παιδιά στην Ισπανία ένιωθε τακτικά θλίψη στη διάρκεια της καραντίνας λόγω του κορονοϊού, με εκείνα από τις πιο φτωχές οικογένειες να εμφανίζουν μεγαλύτερα ποσοστά κατάθλιψης, ανακοίνωσε σήμερα μια μκο."
Βέβαια το γεγονός ότι δεν αντιπαραβάλλεται συγκριτική μελέτη με την προ κορονοϊού εποχή τους αφήνει παγερά αδιάφορους. "Το ένα στα έξι" είναι αυτό που φαίνεται και μετράει, που κάνει εντύπωση, που φοβίζει…
"Αν και είναι πιθανό ότι τα παιδιά μπορούν να μεταδώσουν το νέο κορονοϊό SARS-CoV-2 που προκαλεί τη νόσο Covid-19, αρκετοί παράγοντες συνηγορούν ότι είναι απίθανο τα παιδιά να αποτελούν βασικό κρίκο στην εξάπλωση της πανδημίας. Έτσι, το άνοιγμα των δημοτικών σχολείων και των νηπιαγωγείων είναι απίθανο να επιδράσει αρνητικά στη θνητότητα από Covid-19 είτε στο γενικό πληθυσμό, είτε ειδικότερα μεταξύ των ηλικιωμένων.
Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα μιας συστηματικής ανασκόπησης 47 μελετών από όλο τον κόσμο, που έκανε ο Σουηδός καθηγητής Γιόνας Λούντβιγκσον του Τμήματος Ιατρικής Επιδημιολογίας και Βιοστατιστικής του διεθνούς φήμης ιατρικού Ινστιτούτου Καρολίνσκα του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης και η οποία δημοσιεύθηκε στο παιδιατρικό περιοδικό "Acta Pediatrica". "
Πολλά τα εύσημα του καθηγητή αλλά και έντονη και σαρωτική η κριτική για το αίσχος της συγκεκριμένης πολιτικής που ακολούθησε η πολιτική ηγεσία της χώρας με την κάλυψη παρόμοιων επιστημόνων, που μεταξύ άλλων κράτησαν ανοικτά τα σχολεία και έφεραν τη Σουηδία στη πρώτη θέση θανάτων στον κόσμο. Και από ανοσία της αγέλης που επιδίωκαν ξευτελίστηκαν σε όλο τον κόσμο…
Υπάρχει και η φράση του κ. Τσιόδρα: "...των «αρκετών υπέρ» και των «κάποιων ενδοιασμών»..." για το άνοιγμα των σχολείων.
Στο δια ταύτα λοιπόν:
Ας είσαστε ειλικρινείς και να πείτε ότι τουρισμός και εικόνα υγιούς χώρας με κλειστά σχολεία δε γίνεται. Γι αυτό σκέφτεστε να τα ανοίξετε! Αλλά δεν τολμάτε να το πείτε…
Αλλιώς πάρτε όλα τα μέτρα που χρειάζονται από υποδομές, μέσα και φυσικά μαζικές προσλήψεις προσωπικού για 1 προς δεκαπέντε παιδιά στην τάξη για να ξεκινήσουν τα σχολεία με τις καλύτερες προϋποθέσεις τον Σεπτέμβριο. Να μας μείνει από όλο το κακό ο θρίαμβος της ανάδειξης της παιδείας σε πρώτη δύναμη ανάταξης της χώρας.
Φυσικά ξεχάστε τον εξωτερικό τουρισμό γιατί αλλιώς το δεύτερο κύμα θα σαρώσει ότι επιτύχαμε σαν λαός μέχρι τώρα κλεισμένοι στα σπίτια και ενισχύστε το δημόσιο σύστημα υγείας προετοιμαζόμενοι για τα χειρότερα.
Ενισχύστε με κάθε μέσο να πάνε όλοι οι εργαζόμενοι 15 μέρες για πρώτη φορά διακοπές, με φθηνά διατιμημένα κόμιστρα και παραμονή.
Αυτά. Ζητάμε πολλά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου