Μάσκα μαθητών ή πως η κυβέρνηση των αρίστων πνίγηκε σε μία κουταλιά νερό

Έστησαν το επιτελικό κράτος για να συντονίζουν υποτίθεται καλύτερα το κυβερνητικό έργο. Αλλά κατέληξαν υπουργική δεξιά να μην γνωρίζει τι ποιεί έτερη υπουργική...δεξιά.

Του Θανάση Λυρτσογιάννη

Το ανάθεμα στην Κεραμέως και τα μπράβο στον Θεοδωρικάκο. Είναι αληθινό ή μήπως το γνωστό φθηνό επικοινωνιακό κόλπο που πλασάρεται; Πιστεύει κανείς ότι η Κεραμέως πήρε μόνη την απόφαση και δεν ρώτησε κανέναν άλλο υπουργό ή σύμβουλο του επιτελικού κράτους του Μαξίμου; Είναι δυνατόν για 5,2 εκατομμύρια ευρώ να γίνουν ρεζίλι των σκυλιών και να αποκαλύψουν την ακραία κοινωνική τους αναλγησία;

Μπορεί. Ολα είναι πιθανά σε αυτό το επιτελικό κράτος, το οποίο περισσότερο μοιάζει με ασκέρι ατάκτων. Γιατί τί άλλο από ασκέρι ατάκτων θα μπορούσε να είναι, όταν άλλα λέει τη μία μέρα ένας υπουργός, αλλά δηλώνουν άλλοι και τελικά άλλα αποφασίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Που σημαίνει ότι δεν γνωρίζουν τι σημαίνει σχεδιασμός, προγραμματισμός και συνεργασία υπουργών και υπουργείων.

Αν όντως η Κεραμέως αποφάσισε μόνη, τότε πολιτικά παίρνει βαθμό κάτω από τη βάση. Αν,  όμως, ρώτησε τους κατέχοντας τα κλειδιά του κυβερνητικού ταμείου και την απέτρεψαν, τότε κάτω από τη βάση βαθμολογείται η κυβέρνηση.

Και βεβαίως σε καμία περίπτωση τα μπράβο δεν μπορεί να τα πάρει ο Θεοδωρικάκος, ούτε η κυβέρνηση, γιατί η αλλαγή πολιτικής και πορείας για το ευτελές ποσό των 5,2 εκατομμυρίων ευρώ  έγινε ύστερα από τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης και όταν οι φύλακες του επιτελικού κράτους αντιλήφθηκαν ότι θα έχουν τεράστιο πολιτικό κόστος για ένα μικρό σχετικά ποσό. Συνεπώς πως είναι δυνατόν να επιβραβεύσεις μία κυβέρνηση η οποία δεν θέλει ούτε 5,2 εκατομμύρια ευρώ να διαθέσει για τους πλέον αδύναμους πολίτες τη στιγμή που χάρισε 20 εκατ. στα φιλικά ΜΜΕ με τη λίστα Πέτσα και ετοιμάζεται να χαρίσει κι΄ άλλα;

Πως μπορείς να πεις μπράβο σε μία κυβέρνηση, όταν δυσκολεύεται να διαχειριστεί ένα θέμα σαν το κονδύλι για τη μάσκα των μαθητών στα σχολεία και αναγκάζεται να αλλάζει θέσεις από τη μία μέρα στην άλλη; Πως να πεις μπράβο σε μία κυβέρνηση που η λογική του “βλέποντας και κάνοντας”  έχει υποκαταστήσει τον προγραμματισμό, την επεξεργασία πολιτικών και το σχεδιασμό στην αντιμετώπιση μικρών και μεγάλων προβλημάτων;

Βεβαίως, επιχειρούν να καλύψουν τις αδυναμίες και την πολιτική-κουρελού επικοινωνιακά. Αλλά ως πότε η ομολογία λαθών και η αλλαγή πολιτικής θα μπορεί να αντιμετωπιστεί ως ειλικρινής αναθεώρηση και όχι ας άγνοια, πολιτική και διαχειριστική αδυναμία του αρχηγού. Για λίγο βέβαια. Και πολύ λιγότερο όταν αρχίζουν να αποκαλύπτονται οι κραυγαλέες αδυναμίες των αρίστων, που μένουν μετεξεταστέοι.

πηγή