Πριν 153 χρόνια, στη Νέα Υόρκη, στις 8 Μαρτίου του 1857, εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας βγήκαν στους δρόμους διεκδικώντας μείωση των ωρών εργασίας από 14 ώρες σε 8 ώρες, καλύτερες αμοιβές και καλύτερες συνθήκες εργασίας, αξιοπρέπεια στη δουλειά, καλύτερο μεροκάματο, το οποίο να πλησιάζει αυτό των αντρών, αφού η εργασία ήταν ίδια με αυτών. Η διαδήλωση είχε αιματηρό τέλος, καθώς πολλές γυναίκες συνελήφθησαν και κάποιες δολοφονήθηκαν από την αστυνομία.
Αυτή η ημερομηνία επιλέχτηκε τα επόμενα χρόνια από τις γυναίκες για να διαμαρτυρηθούν για τις κακές συνθήκες εργασίας και να ζητήσουν την ισότητα των δύο φύλων. Το 1910 στην Κοπεγχάγη καθιερώθηκε η 8η Μαρτίου ως παγκόσμια μέρα της γυναίκας. Από τότε γιορτάζεται κάθε χρόνο σε όλο τον πλανήτη είτε σε περιοχές όπου η γυναίκα είναι χειραφετημένη είτε σε περιοχές όπου ζει υπό καταπίεση.
Σήμερα αρκετά από τα αιτήματα των γυναικών έχουν ικανοποιηθεί, τουλάχιστον στις ανεπτυγμένες χώρες και γι' αυτό η ημέρα της γυναίκας έχει χάσει το μεγάλο πολιτικό της νόημα.
Η γυναίκα θεωρείται χειραφετημένη και συμμετέχει όχι μόνο στην παραγωγική διαδικασία αλλά και στα κοινά. Ωστόσο, η συνταγματική αναγνώριση της ισότητας δεν συνεπάγεται απαραίτητα και ουσιαστική ισότητα σε επίπεδο νοοτροπίας, οι γυναίκες διεκδικούν καθημερινά τη χειραφέτησή τους στις συνειδήσεις των αντρών. Ακόμα ισχύει η ποσόστωση στη διαδικασία εκλογής των γυναικών στην πολιτική και επίσης, ακόμα πολλές δουλειές στις συνειδήσεις μας θεωρούνται "αντρικές".
Ο εορτασμός όμως της ημέρας της γυναίκας παραμένει επίκαιρος και αναγκαίος. Σε πολλές χώρες καταπατούνται ακόμη και τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών ενώ το αίτημα για πλήρη ισότητα των δύο φύλων σε όλο τον κόσμο παραμένει ανικανοποίητο.
«Η σημερινή ημέρα είναι επέτειος αγώνων των γυναικών για καλύτερες συνθήκες εργασίας» τονίζει η Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων Μαρία Στρατηγάκη και συμπληρώνει:
«Η φετινή επέτειος βρίσκει τις εργαζόμενες γυναίκες της χώρας μας σε δυσμενέστερες συνθήκες, λόγω της οικονομικής κρίσης που περιορίζει τα εισοδήματα και κατά συνέπεια αυξάνει τα βάρη φροντίδας των παιδιών και των εξαρτημένων ατόμων που οι ίδιες επωμίζονται. Επιπλέον, η ανεργία και η οικονομική δυσπραγία εντείνει το έγκλημα της άσκησης βίας κατά των γυναικών σε όλες τις μορφές του (συζυγική κακοποίηση, σεξουαλική παρενόχληση στους χώρους δουλειάς, σωματεμπορία).
»Δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε να υποστούν δυσανάλογα οι γυναίκες τα βάρη της κρίσης!.
»Σήμερα ο στόχος της ουσιαστικής ισότητας των φύλων είναι επίκαιρος. Ήταν και χτες, θα είναι και αύριο. Προάγει τη δημοκρατία, την απασχόληση, την ευημερία και διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών.
»Στη σημερινή κρίση, προτεραιότητα έχει η στήριξη των γυναικών, ιδιαίτερα εκείνων που αντιμετωπίζουν πολλαπλές διακρίσεις, όπως είναι οι άνεργες, τα θύματα βίας, οι μετανάστριες, οι ανάπηρες, οι αποφυλακισμένες, οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας.
Θα συνεχίσουμε να τιμούμε τους αγώνες των γυναικών κάθε 8 Μαρτίου, αλλά θα εργαζόμαστε για την ουσιαστική ισότητα των φύλων όλες τις μέρες του χρόνου».
Περίπου 5.000 γυναίκες δολοφονούνται κάθε χρόνο «στο όνομα της οικογενειακής 'τιμής'» καταγγέλει η Ύπατη Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Ναβί Πιλάι, σε ανακοίνωσή της με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας.
«Εκτιμάμε ότι μία γυναίκα στις τρεις σε όλο τον κόσμο έχει χτυπηθεί, βιαστεί ή πέσει θύμα άλλων μορφών κακοποίησης κατά τη διάρκεια της ζωής της. Αυτές οι πράξεις βίας διαπράττονται τις περισσότερες φορές μέσα από την οικογένεια», τονίζει η Πιλάι.
«Τα περισσότερα από τα 5.000 εγκλήματα τιμής που γίνονται κάθε χρόνο στον κόσμο δεν έρχονται στη δημοσιότητα, όπως και τα αμέτρητα περιστατικά βίας κατά γυναικών και κοριτσιών από τους συζύγους τους, τους πατεράδες, τα παιδιά, τους θείους ή άλλους άνδρες --και κάποιες φορές και από άλλες γυναίκες-- μέλη της οικογένειάς τους», επισημαίνει και υπογραμμίζει ότι σε κάποιες χώρες η νομοθεσία προστατεύει όσους διαπράττουν αυτά τα εγκλήματα.
«Η ισότητα των φύλων και η χειραφέτηση των γυναικών είναι βασικά στοιχεία της παγκόσμιας αποστολής των Ηνωμένων Εθνών για ίσα δικαιώματα και αξιοπρέπεια για όλους. Αυτό είναι ένα ζήτημα βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως κατοχυρώνονται στον Καταστατικό μας Χάρτη και στην Οικουμενική Διακήρυξη. Αποτελούν μέρος της ίδιας της ταυτότητας του Οργανισμού.
»Ωστόσο, η ισότητα για τις γυναίκες και τα κορίτσια αποτελεί επίσης μια οικονομική και κοινωνική επιταγή. Μέχρι οι γυναίκες και τα κορίτσια να απελευθερωθούν από τη φτώχεια και την αδικία, όλοι οι στόχοι μας - ειρήνη, ασφάλεια, αειφόρος ανάπτυξη - βρίσκονται σε κίνδυνο», τονίζει σε μήνυμά του ο γγ του ΟΗΕ Μπαν Κι-Μουν.
«Ωστόσο χρειάζεται ακόμη πολύ δουλειά. Η μητρική θνησιμότητα παραμένει σε απαράδεκτα υψηλό επίπεδο, πολύ λίγες γυναίκες έχουν πρόσβαση σε οικογενειακό προγραμματισμό, ενώ η βία κατά των γυναικών εξακολουθεί να αποτελεί αιτία παγκόσμιας ντροπής. Ειδικότερα, η σεξουαλική βία κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων είναι ένα ενδημικό φαινόμενο. Πέρυσι, το Συμβούλιο Ασφαλείας εξέδωσε δύο ισχυρά ψηφίσματα για το θέμα αυτό. Πολύ πρόσφατα διόρισα μια ειδική εκπρόσωπο για την κινητοποίηση της διεθνούς κοινότητας προκειμένου να αντιμετωπιστεί το έγκλημα της βίας κατά των γυναικών», προσθέτει ο Μπαν Κι-Μουν.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Αξίζει να σημειωθεί ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού των βραβείων Όσκαρ 2010, το βραβείο της καλύτερης σκηνοθεσίας απονεμήθηκε σε γυναίκα: την Kathryn Bigelow, για την ταινία The Hurt Locker.
Επίσης, ο δρόμος για την πολιτική καταξίωση των γυναικών άνοιξε στα μέσα Ιανουαρίου του 1953 με την εκλογή της πρώτης Ελληνίδας βουλευτού. Πρόκειται για την Ελένη Σκούρα, η οποία παίρνοντας 47.132 σταυρούς, κατέκτησε την πρώτη γυναικεία βουλευτική έδρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου