Με ανακούφιση πληροφορούμαι την απόφαση του πρωθυπουργού να προχωρήσει με 48μελές σχήμα σε εκλογές. Καλώς δεν κράτησε ο πρωθυπουργός ούτε αυτήν την προεκλογική του υπόσχεση για «λιτό, ευέλικτο και επιτελικό σχήμα». Δεν είναι δυνατόν να οδηγηθεί η χώρα από την ανάγκη - και όχι φυσικά από τον ίδιο - σε εκλογές με λιτό κυβερνητικό σχήμα. Έπρεπε να δώσει το σύνθημα ότι η λιτότητα βρίσκεται στο τέλος της, καθώς τώρα χαράζει μια νέα εποχή. Η εποχή της αφθονίας. Έτσι, σημειολογικά, από σήμερα μπαίνουμε στον αστερισμό τον πληθωρικών οργάνων της πολιτείας. Πάρε κόσμε υπουργούς, υφυπουργούς, συμβούλους και παρασυμβούλους να έχεις να πορεύεσαι. Να σχολιάζεις και να σκανδαλίζεσαι!
Πάρε και άλλους actors στην πολιτική σκηνή! Ζήτω το θέαμα και η παραπολιτική, καθώς η πραγματική πολιτική μπορεί να περιμένει το ΠΑΣΟΚ να βρει τον τέταρτο δρόμο του, η ΝΔ ένα καινούργιο Καραμανλή, το ΛΑΟΣ θέση σε μια κυβέρνηση Εθνικής Ανάγκης, το ΚΚΕ θέση στα βιβλία της αρχαιολογίας της πολιτικής, ο ΣΥΡΙΖΑ να βρει τρόπο να ανοίξει το κλουβί με τις τρελές, η Ντόρα τον νέο γερμανό της και ο Κουβέλης τα ποσοστά του Λεωνίδα.
Μέχρι τότε θα ζούμε large καταστάσεις και την λιτότητα στη κοινωνία θα την ρυθμίζουν τα Latent Groups. Αυτές οι ομάδες συμφερόντων θα κάνουν κουμάντο στα κόμματα, έχοντας την άδηλη ικανότητα να ασκούν εξουσία μέσω μηχανισμών που δομούν «separate and collective incentives» για τα μέλη τους. Δηλαδή, κίνητρα κομματικής ή γενικότερα πολιτικής δράσης, βασισμένα σε ένα απολύτως συμφεροντολογικό πλαίσιο. Να βάλω και εγώ ένα χεράκι να υποστηρίξω το κόμμα, δηλαδή την ηγεσία του, σκέφτονται, αλλά βρε αδελφέ να έχω και εγώ κάποιο σημαντικό ατομικό όφελος από αυτήν την προσπάθεια! Να υποστηρίξω το κοινό καλό του κόμματος, αλλά με ανταμοιβή κάποιο αξίωμα, κάποια προνόμια, κάποια ρουσφέτια, κάτι που να με κάνει ξεχωριστό, ώστε να με δείχνει ο κόσμος και να λέει: να ένας επιτυχημένος πολιτικός…να ο γάτος, να τον ψηφήσω στις επόμενες εκλογές για να με κάνει και μένα μέλος του Latent Group, στο οποίο ανήκει και ο ίδιος.
Μην μου πείτε ότι έτσι γινόταν πάντα στην Ελλάδα. Το ξέρω, αλλά σκέφτηκα για μια στιγμή …μια στιγμούλα και όχι παραπάνω, ότι κάτι θα μπορούσε να αλλάξει την νέα χιλιετηρίδα στη πατρίδα μας. Έκανα λάθος. Όμως δεν πρόκειται να το συνεχίσω, επιχειρώντας να σχολιάσω στα σοβαρά την Κυβέρνηση και τα κόμματα στον δυστυχισμένο τόπο μας, ο οποίος μαζί με την θεϊκή ευλογία, δέχθηκε και την κατάρα της πατρωνίας. Αν ο θεός ήταν νταβατζής, στην Ελλάδα θα κατοικοέδρευε. Να είστε σίγουροι. Όσοι τοποθετήθηκαν στη νέα large κυβέρνηση του Γιώργου, δεν είναι παρά προϊόντα διαπλοκής και τίποτε άλλο. Τόσο πιέστηκε ο Γιώργος, που ο άνθρωπος το ξενύχτισε στον ανασχηματισμό.
Από τη μια ήθελε να βάλει όσους μπορούσε περισσότερους στη κυβέρνηση, ώστε να έχουν και αυτοί κίνητρο να τρέξουν στις (γενικές) εκλογές που έρχονται και από την άλλη έπρεπε να ικανοποιηθούν και οι γνωστοί νταβάδες για να νοιώσουν ασφαλείς και να συνεχίσουν το… κοινωνικό τους έργο. Αυτοί καλά κάνουν, οι άλλοι δεν κάνουν καλά! Εμείς, οι πολίτες δεν κάνουμε καλά. Άλλωστε το συμφεροντολογικό κίνητρο για τον ψηφοφόρο του δικομματισμού, αν δεν κάνω λάθος, έχει εξασθενήσει κατά πολύ την εποχή του ΔΝΤ. Εκτός αν κάνω λάθος και εκτός από λόγια μοιράζονται και δουλίτσες στα «δικά μας παιδιά», αυτή την περίοδο!
Για το μόνο που είμαι βέβαιος, εκτός φυσικά από τον προεκλογικό ανασχηματισμό, είναι ότι θα ρίξουν μαύρη πέτρα στον Γιώργο οι ξένοι σύμβουλοι που προσέλαβε για να τον μάθουν να διοικεί και να οργανώνει την κυβέρνησή του - κατά δήλωσή του. Αποκλείεται να μείνουν οι άνθρωποι. Τι θα λένε σε όσους τους συναντούν; Οτι εισηγήθηκαν στον Έλληνα πρωθυπουργό να βάλει ολόκληρη την κοινοβουλευτική του ομάδα στην κυβέρνηση για να γίνει πιο ενεργητική και αποτελεσματική και αυτός κατάφερε να βάλει μόνον 47 από αυτούς!!
Η νέα κυβέρνηση έχει δομηθεί αγνοώντας όλα τα συμπεράσματα στα οποία διάφορες θεωρίες των οργανώσεων έχουν καταλήξει. Αποτελεί ένα σχήμα για να ικανοποιήσει αποκλειστικά πελατειακές ανάγκες και όχι ασφαλώς για να ασκήσει αποτελεσματική κυβερνητική εξουσία. Μετά από αυτό δεν θα ήθελα να είμαι στην θέση αυτών που εμπιστεύτηκαν τον πρωθυπουργό μας για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά τους στην Ελλάδα. Στο τέλος, να μου το θυμηθείτε, δεν θα είναι ο ελληνικός λαός που θα διώξει την τρόικα αλλά μάλλον θα είναι οι ίδιοι που θα το βάλουν στα πόδια για να γλυτώσουν από την τρέλα που ακούει στο όνομα μικροσυμφέροντα και ευδοκιμεί στους κομματικούς μηχανισμούς.
Θα μου πεις ίσως, καλό είναι αυτό, αλλά δεν θα συμφωνήσω. Καλό ήταν να μην φέρει το καθεστώς το ΔΝΤ στην χώρα. Καλό θα ήταν ο ελληνικός λαός με ωριμότητα, οργάνωση και αγώνα να απομάκρυνε την τρόικα και να αναδείκνυε μια νέα ηγεσία, ικανή να αναπτύξει νέους θεσμούς εξουσίας, διοίκησης και οικονομίας στην πατρίδα μας. Δεν βρίσκω καθόλου καλό, όμως, το διεθνές πολιτικοοικονομικό λόμπι που ρυθμίζει την παγκοσμιοποίηση, να αφήσει την Ελλάδα να βουλιάξει ακόμη περισσότερο ώστε να περάσουμε σε εφιαλτικές λύσεις (ανάγκης) μετά από την κατάρρευση και της διοίκησης. Στο σημείο αυτό σοβαρεύουν τα πράγματα και γι’ αυτό βάζω τελεία, μη θέλοντας να χαλάσω την παιγνιώδη ατμόσφαιρα αυτού του σχολίου που προκάλεσε η είδηση του ανασχηματισμού.
press-gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου