Με πόσα ψέματα μπορεί κάποιοι να ντύσουν τις λέξεις! Με πόσους τρόπους μπορούν να μοντάρουν, να μαντάρουν και να ευπρεπίζουν την εξαπάτηση!
Τα παρακάτω επεισόδια δεν αποτελούν παρά τμήματα μιας επιχείρησης στόχος της οποίας είναι η υφαρπαγή της συναίνεσης της κοινής γνώμης εναντίον των εκπαιδευτικών. Το θέμα είναι αν θα καταφέρουν να «μεταλλάξουν» και πάλι μεγάλο μέρος των αφανισμένων εργαζομένων σε «κοινή γνώμη» που χωνεύει αμάσητα την επικοινωνιακή μαεστρία αυτών που χρησιμοποιούν την κρίση που οι ίδιοι προκάλεσαν σαν ευκαιρία για να μετατρέψουν τη χώρα σε προτεκτοράτο και τον λαό σε υποτελείς.
Σκηνή πρώτη
«11.000 αναπληρωτές θα προσληφθούν τον Σεπτέμβριο στα σχολεία», διαφήμιζε στην πρώτη του σελίδα το «Εθνος» λίγες μέρες πριν. Κατευθείαν από το Γραφείο Τύπου του υπουργείου Παιδείας η είδηση. Ωστόσο αν κοιτάξει κανείς μέσα στη σελίδα που παραπέμπει ο πρωτοσέλιδος τίτλος θα διαπιστώσει ότι οι πιστώσεις αφορούν μόλις 2.500. Οι άλλοι είναι ΕΣΠΑ. Και το μεγαλύτερο μέρος από αυτούς προορίζονται για την ενισχυτική διδασκαλία που τη θυμήθηκε πάλι το υπουργείο. Ξέρετε, με 280-400 ευρώ τον μήνα.
Τέτοιου τύπου θα είναι οι προσλήψεις τη νέα σχολική χρονιά. Δώρο του υπουργείου Παιδείας στους χιλιάδες απολυμένους αναπληρωτές. Για ένα κομμάτι ψωμί, που λέει και το τραγούδι.
Το υπουργείο Παιδείας, αφού πέταξε σαν στυμμένες λεμονόκουπες 10.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικούς που με χίλια οικονομικά και κοινωνικά ζόρια όργωναν την Ελλάδα χρόνια και χρόνια, από τον Εβρο μέχρι την Κρήτη και από τους Παξούς μέχρι την Τήλο, με την ελπίδα κάποια στιγμή να διοριστούν, σήμερα τους κοροϊδεύει με τον πιο κυνικό τρόπο.
Νέοι και νέες εκπαιδευτικοί, νηπιαγωγοί, δάσκαλοι και καθηγητές, που συμπλήρωναν τον πενιχρό μισθό της πρόσληψης με το χαρτζιλίκι της μάνας και του πατέρα, που ζούσαν εργένικα, σαν φοιτητές, δύο, τρία, πέντε και περισσότερα χρόνια στις πιο απομακρυσμένες γωνιές της Ελλάδας, όχι μόνο πετάγονται στον δρόμο χωρίς καμιά ελπίδα, αλλά είναι αναγκασμένοι να υποστούν τώρα και την κοροϊδία του υπουργείου Παιδείας. Προσλήψεις των 300 ή 400 ευρώ εκτός τόπου μόνιμης κατοικίας και συσσίτια στους στρατώνες ή στις εκκλησίες.
Μισθός ίσος με τους καφέδες ή τα φιλοδωρήματα του εργοδότη. Η λέξη ντροπή δεν λέει πλέον τίποτε. Τα λόγια έχουν χάσει κάθε νόημα καθώς καίγονται στη φωτιά της απόγνωσης. Αυτή η απόγνωση που πρέπει να μετατραπεί σε γνώση, σε θέληση, σε πράξη, σε αντίσταση, σε οργανωμένη πάλη. Και τότε θα δούμε ποιος θα γελάσει τελευταίος.
Σκηνή δεύτερη
Γράφει στην «Καθημερινή» ο δημοσιογράφος που είναι αρμόδιος για θέματα παιδείας:
«Στο Γυμνάσιο του Αγίου Ευστρατίου οι καθηγητές που απουσιάζουν με απόσπαση σε άλλες θέσεις είναι περισσότεροι από όσους διδάσκουν. Μάλιστα, για τους οκτώ μαθητές του Γυμνασίου του ακριτικού νησιού έχουν διοριστεί 17 καθηγητές φυσικής αγωγής! Συνολικά υπάρχουν στο Γυμνάσιο 29 καθηγητές με οργανική θέση, εκ των οποίων οι 11 διδάσκουν στο σχολείο και οι 18 εργάζονται, με απόσπαση, εκτός νησιού φυσικά».
Η γνωστή μέθοδος: Ρίχνεις σε κάποιον λάσπη και μετά τον καταγγέλλεις ότι είναι βρόμικος. Παρουσιάζεις, την κατάλληλη στιγμή, μια κατάσταση που βγάζει μάτι (γνωστή από παλιά, έχει καταγγελθεί από τους εκπαιδευτικούς) και ρίχνεις έντεχνα την ευθύνη γι” αυτήν όχι στο υπουργείο που τη δημιούργησε για να κάνει ρουσφέτια, αλλά στους ίδιους τους καθηγητές. Ετσι ώστε να «κατασκευάσεις» τη συναίνεση της κοινής γνώμης στις απολύσεις καθηγητών. Γιατί περί αυτού πρόκειται.
«Ξέχασε» ο δημοσιογράφος να αναφέρει σε ποιον ανήκει πραγματικά η ευθύνη. «Ξέχασε» ότι δεν διορίζουν οι εκπαιδευτικοί, αλλά το υπουργείο Παιδείας. «Ξέχασε» ότι την κατάσταση αυτή πρώτοι την κατήγγειλαν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί του νησιού και η ΕΛΜΕ Λήμνου…
Πληρωμένη απάντηση έλαβε η εφημερίδα από την ΕΛΜΕ Λήμνου η οποία επισημαίνει:
«Θεωρούμε ότι η απροκάλυπτα σκόπιμη παραπληροφόρηση των αναγνωστών σας και η κατασυκοφάντηση των συναδέλφων και των συνδικάτων μας, που επιχειρήθηκε στη σημερινή έκδοση της εφημερίδας σας, έχει μοναδικό σκοπό να πείσει την ελληνική κοινωνία ότι την ευθύνη για την απαράδεκτη κατάσταση της παιδείας την έχουν οι εκπαιδευτικοί και όχι τα υπουργεία που αποφασίζουν και διατάζουν τόσα χρόνια! Την πολιτική, κύριοι, την ασκούν οι πολιτικοί και τη νομοθέτηση επίσης. Οι εκπαιδευτικοί όλα αυτά τα χρόνια πάλευαν για ένα αξιοκρατικό σύστημα μεταθέσεων και αποσπάσεων. Το υπουργείο κώφευε. Και έρχεται σήμερα το υπουργείο-θύτης να μας παρουσιάσει, με τη φιλότιμη βοήθειά σας, ως θύτες τους «κακούς» εκπαιδευτικούς, οι οποίοι πρέπει να απολυθούν!»
Αυτή είναι η «δημοσιογραφία» των «δημοσιογράφων» εκείνων που εξασφαλίζουν το παντεσπάνι τους ανάλογα με τη μαεστρία που διαθέτουν να κατευθύνουν την κοινή γνώμη εκεί όπου θέλουν οι κυρίαρχοι. Ομως δεν έχουν καταλάβει αυτού του τύπου οι δημοσιογράφοι της αυλής και της οθόνης ότι έχουμε μπει σε άλλες εποχές. Και δεν είναι απίθανο, όπως ήδη συνέβη και συμβαίνει, να βρεθούν πολύ γρήγορα και αυτοί σαν στυμμένες λεμονόκουπες από τους ίδιους εκείνους κύκλους που λιβάνιζαν και λιβανίζουν.
Σκηνή τρίτη
Συγκλονισμένη είναι από το απόγευμα του Σαββάτου η εκπαιδευτική κοινότητα της Λάρισας, καθώς πέθανε ξαφνικά η καθηγήτρια νοσηλευτικής Κλαίρη (Κλεοπάτρα) Καψαχάτη, η οποία ήταν μεταξύ των 112 Λαρισαίων εκπαιδευτικών που τέθηκαν προ ημερών σε διαθεσιμότητα-απόλυση από το υπουργείο Παιδείας.
Ας μην αυτοπαραμυθιάζονται οι έως τώρα «πανταχού νικήσαντες» που ο λαός αδρανεί ή στέκει αμήχανος σαν να ’χει «παραδεχθεί την ήττα». Ουδέποτε φέρονται οι λαοί «σαν να ’ναι έτοιμοι από καιρό να πουν το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι». Το λένε απότομα! Κι αν πουν «όχι», γίνεται της Βαστίλης, όπως έγραψε και ο Στάθης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου