Είναι φανερό ότι δεν είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης να προγραμματίσει κέντρα ανοιχτά φιλοξενίας και καταγραφής όπως διατυμπάνιζε χρόνια τώρα ως αντιπολίτευση. Κι αυτό γιατί δεν είναι δυνατό να θεωρείται εκ μέρους τους μια φυλακή ανοιχτό κέντρο φιλοξενίας, η οποία απλώς ανοίγει τις πόρτες της κάποιες ώρες τις μέρας, χωρίς την παραμικρή ουσιαστική παρέμβαση ή μεταβολή. Η μόνη παρέμβαση που γίνεται εδώ και μήνες είναι η εξής:
Με προχειρότητα και ανικανότητα, όταν δεν μπορούν να καλύψουν τη δαπάνη σίτισης ανοίγουν λίγο το κέντρο (από 11 το πρωί μέχρι 8 το βράδυ) και το ξανακλείνουν όταν βρουν το τρόπο να τα μπαλώσουν.
Οι αρχές του τόπου ανησυχούν για το άνοιγμα του κέντρου σπέρνοντας το φόβο στους πολίτες, ευτυχώς σε μικρή κλίμακα.
Οι άνθρωποι που κρατούνται στο κέντρο προέρχονται από Αφγανιστάν, Σομαλία, Ιράκ, Παλαιστίνη όπου οι συρράξεις και οι εμφύλιοι καλά κρατούν, δεν έχουν πρόσβαση στην υπηρεσία Ασύλου και πολλοί από αυτούς είναι ανήλικοι ή ανήκουν σε άλλες ευπαθείς ομάδες (ανάπηροι ,θύματα βασανιστηρίων κλπ.) και κρατούνται παράνομα, άρα ποιος είναι αυτός τελικά που μπορεί να τους χαρακτηρίσει κρατούμενους και να τους καταδικάσει σε ένα κέντρο , χωρίς τη στοιχειώδη υποδομή (κρεβάτια ,παράθυρα, τουαλέτες);
Ας ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, πως αρμόδιοι για να χαρακτηρίσουν τους ανθρώπους πρόσφυγες ή μετανάστες είναι οι ειδικοί, βάσει του διεθνούς δικαίου προστασίας των Προσφύγων (Σύμβαση της Γενεύης 1951 που κυρώθηκε από την Ελλάδα ,τo πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης 1967 και άλλες συμβάσεις και διακηρύξεις).
Η διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους που φυλακίζονται και σε αυτούς που κυκλοφορούν είναι μια μεγαλύτερη οικονομική άνεση: ο διαχωρισμός μεταξύ προσφύγων και μεταναστών είναι λανθασμένος, αφού και όσοι χαρακτηρίζονται μετανάστες είναι θύματα συρράξεων και βίαιων συγκρούσεων στις πατρίδες τους. Εξάλλου η σχετική οικονομική άνεση που χαρακτηρίζει ορισμένους τους καθιστά μάλλον θύματα αισχροκέρδειας παρά προνομιούχους .
Η αλληλεγγύη είναι ανθρώπινη αξία που επιδεικνύεται σε όσους και όσες βρίσκονται σε δεινή θέση για λόγους που ξεπερνάν το μέτρο της ατομικής δυνατότητας και δεν επιδεικνύεται στους ανθρώπους μόνο με κριτήριο τη δυνατότητα τους να καταναλώνουν και να τονώνουν τις τοπικές αγορές .
Πάγια θέση της Κίνησης ήταν και είναι η δημιουργία ανοικτών κέντρων φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών,με προγραμματισμό και υπευθυνότητα.
Κέντρα φιλοξενίας ανοιχτά στη κοινωνία και με κοινωνικό έλεγχο.
Καμιά ζωή δεν είναι λαθραία, καμιά ζωή δεν αξίζει τον εξευτελισμό και την απαξίωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου