Στην εποχή μας οι Έλληνες αφήνουν τις οικογένειές τους και μεταναστεύουν στο
εξωτερικό για να ζήσουν τις οικογένειές τους. Γιατί ο νόμος δεν προστατεύει την
οικογένεια του μετανάστη στο εξωτερικό;
«Η μετανάστευση είναι ένα καινούργιο κοινωνικό δεδομένο στην Ελλάδα. Όταν μάλιστα αφήνεις σύζυγο και παιδιά στην Ελλάδα είναι πολύ λυπηρό.
Είμαι νηπιαγωγός ΠΕ 60 και παρέμεινα στην Ελλάδα με τα δυο ανήλικα παιδιά μου. Καλούμαι να πηγαίνω κάθε μέρα από τη Θεσσαλονίκη στο Νομό Σερρών. Δηλαδή 250 χλμ την ημέρα, χωρίς να ξέρω με βεβαιότητα αν θα μπορέσω να πάω και να φέρω τα παιδιά μου στο σχολείο τους. Κι αυτό γιατί δεν δικαιούμαι απόσπαση στον τόπο διαμονής μου επειδή δεν έχω συνυπηρέτηση!!
Έχω την απόλυτη ευθύνη και των δύο παιδιών μου αλλά δεν λογίζομαι μονογονεϊκη οικογένεια. Και το Υπουργείο θεωρεί δίκαιο να παίρνουν απόσπαση συνάδελφοι, οι οποίοι σαν συνάδελφοι δουλεύουν και διαμένουν στον ίδιο νομό και από κοινού μοιράζονται τα οικογενειακά βάρη. Και ρωτώ: Δεν πρέπει να λογίζεται σαν κριτήριο για απόσπαση και η δική μου περίπτωση, όπως έχει συμπεριληφθεί στα κριτήρια για αποσπάσεις το σύμφωνο συμβίωσης που είναι κι αυτό καινούργιο κοινωνικό δεδομένο, έτσι θα έπρεπε να συμπεριληφθεί και η μετανάστευση του ενός εκ των δύο συζύγων.
Ας μου απαντήσει κάποιος από το Υπουργείο.
«Η μετανάστευση είναι ένα καινούργιο κοινωνικό δεδομένο στην Ελλάδα. Όταν μάλιστα αφήνεις σύζυγο και παιδιά στην Ελλάδα είναι πολύ λυπηρό.
Είμαι νηπιαγωγός ΠΕ 60 και παρέμεινα στην Ελλάδα με τα δυο ανήλικα παιδιά μου. Καλούμαι να πηγαίνω κάθε μέρα από τη Θεσσαλονίκη στο Νομό Σερρών. Δηλαδή 250 χλμ την ημέρα, χωρίς να ξέρω με βεβαιότητα αν θα μπορέσω να πάω και να φέρω τα παιδιά μου στο σχολείο τους. Κι αυτό γιατί δεν δικαιούμαι απόσπαση στον τόπο διαμονής μου επειδή δεν έχω συνυπηρέτηση!!
Έχω την απόλυτη ευθύνη και των δύο παιδιών μου αλλά δεν λογίζομαι μονογονεϊκη οικογένεια. Και το Υπουργείο θεωρεί δίκαιο να παίρνουν απόσπαση συνάδελφοι, οι οποίοι σαν συνάδελφοι δουλεύουν και διαμένουν στον ίδιο νομό και από κοινού μοιράζονται τα οικογενειακά βάρη. Και ρωτώ: Δεν πρέπει να λογίζεται σαν κριτήριο για απόσπαση και η δική μου περίπτωση, όπως έχει συμπεριληφθεί στα κριτήρια για αποσπάσεις το σύμφωνο συμβίωσης που είναι κι αυτό καινούργιο κοινωνικό δεδομένο, έτσι θα έπρεπε να συμπεριληφθεί και η μετανάστευση του ενός εκ των δύο συζύγων.
Ας μου απαντήσει κάποιος από το Υπουργείο.
μητέρα σε απόγνωση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου