Την Έκθεση της λεγόμενης Επιτροπής Πισσαρίδη έδωσε χτες στη δημοσιότητα η κυβέρνηση, ως ένα «ενδιάμεσο κείμενο» που θέτει σε «δημόσια διαβούλευση», μέχρι να διαμορφωθεί η τελική Έκθεση τον Σεπτέμβρη, προκειμένου με βάση αυτή μέχρι τις 15 Οκτώβρη η κυβέρνηση να παρουσιάσει στην Κομισιόν «μία συνεκτική εθνική πρόταση» για να εκταμιευτούν πόροι από το περιλάλητο «Ταμείο Ανάκαμψης».
Πηγές του Μεγάρου Μαξίμου αναφέρουν ότι η Επιτροπή Πισσαρίδη δεν πρόκειται να αναλάβει την διαχείριση του πακέτου των 32 δισ της ΕΕ, αλλά θα καταθέσει απόψεις για την ορθή ανάπτυξη της χώρας. Την διαχείριση του πακέτου των 32 δισ. όταν αυτό οριστικοποιηθεί στα ευρωπαϊκά όργανα, θα αναλάβει κεντρικά η κυβέρνηση. Μια δεύτερη ομάδα, η οποία θα βρίσκεται εκτός υπουργείων, θα συσταθεί ώστε να γίνει η διαχείριση των κονδυλίων, βάσει του κεντρικού σχεδιασμού.
Λέξη προς λέξη, το σχέδιο της επιτροπής είναι γραμμένο από το «χέρι» του κεφαλαίου, αφού δρομολογεί νέα αντεργατικά μέτρα, προωθεί παραπέρα την κατεδάφιση όσων ασφαλιστικών δικαιωμάτων είχαν απομείνει με την προώθηση της ιδιωτικής ασφάλισης και του αμιγώς κεφαλαιοποιητικού συστήματος, επιταχύνει συνολικά τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, για να φορτώσει την καπιταλιστική κρίση στο λαό και να διασφαλίσει έναν νέο γύρο κερδοφορίας του κεφαλαίου πάνω στα συντρίμμια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων.
«Ραχοκοκαλιά» του σχεδίου οι αντιασφαλιστικές ανατροπές...
«Ραχοκοκαλιά» του κυβερνητικού σχεδίου για να φορτωθεί η καπιταλιστική κρίση στο λαό αποτελούν και οι νέες αντεργατικές ανατροπές, με «αιχμή του δόρατος» το Ασφαλιστικό και συγκεκριμένα την παραπέρα προώθηση της ιδιωτικής ασφάλισης και του αμιγώς κεφαλαιοποιητικού συστήματος, που μετατρέπει την επικουρική σύνταξη σε «ατομικό επενδυτικό προϊόν», ώστε να μπορούν οι κεφαλαιοκράτες να βάλουν στο χέρι τα αποθεματικά των Ταμείων των εργαζομένων, να τα μετατρέψουν υποχρεωτικά σε πάμφθηνη πηγή χρηματοδότησής τους.
Η επιτροπή επαναλαμβάνει το γνωστό παραμύθι ότι όλα αυτά γίνονται «για να αμβλυνθούν οι επιπτώσεις της δημογραφικής γήρανσης, πρέπει να ενισχυθούν οι κεφαλαιοποιητικοί πυλώνες, ώστε να επιμεριστεί το βάρος των συντάξεων και ένας μέρος της να καλυφθεί από τη συσσωρευμένη αποταμίευση». Δηλαδή οι εξαιρετικά αμφίβολες «συντάξεις» του κεφαλαιοποιητικού να χρηματοδοτούνται από τους ίδιους τους εργαζόμενους, ούτε καν από τους εργοδότες. Η επιτροπή διαπιστώνει ότι «σήμερα μόνο περίπου το 5% των πληρωμών ασφαλισμένων για συντάξιμες εισφορές είναι κεφαλαιοποιητικού χαρακτήρα (...) το σύνολο του ενεργητικού των κεφαλαιοποιητικών προγραμμάτων σύνταξης είναι κοντά στο 1% του ΑΕΠ, σε αντιδιαστολή με 50% για τον μέσο όρο των μελών του ΟΟΣΑ».
Για την ανατροπή αυτής της δυσάρεστης κατάστασης για τους κεφαλαιοκράτες προτείνει «μετατροπή μέρους των εισφορών» του δημόσιου διανεμητικού πυλώνα «σε εισφορές κεφαλαιοποιητικού χαρακτήρα», το οποίο «θα έχει ευεργετική επίδραση στις εγχώριες αποταμιεύσεις και (σ.σ. κατά συνέπεια) επενδύσεις». Και επισημαίνει: «Ο βέλτιστος τρόπος συμπλήρωσης του κεφαλαιοποιητικού χαρακτήρα είναι ο μετασχηματισμός της επικουρικής σύνταξης (σήμερα νοητής κεφαλαιοποίησης) σε νέα επικουρική που θα λειτουργεί πλήρως κεφαλαιοποιητικά. Δεδομένης της καθυστέρησης της ανάπτυξης του κεφαλαιοποιητικού πυλώνα στη χώρα, η μεταρρύθμιση της επικουρικής πρέπει να προχωρήσει τάχιστα και με ευρύ πεδίο εφαρμογής (ενδεικτικά, για όλους τους νέους εργαζόμενους και εθελοντικά για όσους παλαιότερους ασφαλισμένους το επιλέξουν)».
Αυτή η μια ακόμα μεγάλη κλοπή των αποθεματικών που δημιουργούν τα λεφτά των εργαζομένων, θα έχει μεγάλη «ευεργετική επίδραση» στους κεφαλαιοκράτες, καθώς υπολογίζεται ότι «δημιουργεί νέα αποθεματικά προς επένδυση ύψους έως και 99 δισ. ευρώ σε 40 χρόνια».
Σε αυτήν την κατεύθυνση προτείνεται μεταξύ άλλων μείωση του «μη μισθολογικού κόστους» της εργασίας, δηλαδή να μειωθούν οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων, ώστε να τους μένουν περισσότερα χρήματα στο χέρι για να τα «επενδύουν» υποχρεωτικά στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα.
...και τα αντεργατικά μέτρα
Για τα Εργασιακά η επιτροπή προτείνει την κατάρτιση σε όλες τις πιθανές εκδοχές ώστε οι εργαζόμενοι να προσαρμόζονται ακόμη περισσότερο στις ανάγκες των επιχειρήσεων, την αναδιάρθρωση του ΟΑΕΔ για την ενίσχυση των περιβόητων «ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης» και το παραπέρα τσεκούρωμα των όποιων επιδομάτων έχουν απομείνει για τους ανέργους, «ώστε να μη λειτουργούν ως αντικίνητρο για εργασία».
Ακόμα προτείνει μια σειρά αντεργατικά μέτρα για τον δήθεν «εκσυγχρονισμό» της αγοράς εργασίας, όπως: Τον «εξορθολογισμό της χρήσης και του κόστους των υπερωριών», σημειώνοντας ότι «η ευελιξία στη χρήση υπερωριών είναι σημαντική για την οικονομική δραστηριότητα». Την «προσαρμογή εργατικού δυναμικού», σημειώνοντας ότι «περιορισμοί στη δυνατότητα μιας επιχείρισης να μεταβάλει τον αριθμό των απασχολουμένων αποθαρρύνουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας»! Απελευθέρωση των απολύσεων σαν λύση για την ανάπτυξη!
Ιδιαίτερα για τις γυναίκες προτείνει περαιτέρω συρρίκνωση δικαιωμάτων όπως οι άδειες μητρότητας στον δημόσιο τομέα και ζητά να διαφυλαχθούν ως «κόρη οφθαλμού» οι αντιασφαλιστικές διατάξεις που κατάργησαν το δικαίωμα στις γυναίκες να βγαίνουν νωρίτερα στη σύνταξη. Το δημογραφικό πρόβλημα παίρνεται υπόψιν μόνο στη σφαγή των συντάξεων και όχι στα κίνητρα για τη λύση του…
Η άλλη όψη της ενίσχυσης των επιχειρηματικών ομίλων
Εκτός από τις νέες αντεργατικές ανατροπές, οι κεντρικές κατευθύνσεις της Έκθεσης περιλαμβάνουν και νέα προκλητικά «κίνητρα» και προνόμια για τους επιχειρηματικούς ομίλους και επιτάχυνση όλων των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, από τη δικαιοσύνη, τις τράπεζες έως τον κρατικό μηχανισμό και τη φορολογία, προκειμένου να διευκολύνουν τις κερδοφόρες μπίζνες σε τομείς όπως της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης», της ψηφιακής οικονομίας, της έρευνας - καινοτομίας και άλλων κλάδων.
Οι κεντρικοί άξονες της Εκθεσης αφορούν εξάλλου μεταξύ άλλων:
-- Κίνητρα για συγχωνεύσεις και εξαγορές εταιρειών, με στόχο τη μεγέθυνση της μέσης ελληνικής επιχείρησης και τη διαμόρφωση οικονομιών κλίμακας, καθώς - όπως επισημαίνεται - το μικρό μέγεθος των ελληνικών επιχειρήσεων λειτουργεί ανασταλτικά στην παραγωγικότητα και στις εξαγωγές. Πρόκειται για πάγια κατεύθυνση που θέτει ο ΣΕΒ για το ξεπάστρεμα των αυτοαπασχολούμενων, ενώ αντίστοιχες διατυπώσεις υπάρχουν στις εκθέσεις ενισχυμένης εποπτείας των «θεσμών» για την ελληνική οικονομία. Γράφει ακόμη και η Εστία: Πλέον αυτών προωθείται η «δημιουργική καταστροφή» χιλιάδων μικρομεσαίων ελληνικών επιχειρήσεων που καλούνται να συγχωνευτούν με μεγαλύτερες ελληνικές και πολυεθνικές. Πάλιν προς δόξαν της εκσυγχρονιστικής αντιλήψεως των ολιγοπωλίων.
-- Άνοδο των επενδύσεων και των εξαγωγών ως ποσοστού του ΑΕΠ, που επίσης αποτελεί ζήτημα αιχμής για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Η εξέλιξη αυτή ισοδυναμεί με μπαράζ αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, με άξονα την απόκτηση «ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων».
-- Στοχοθεσία για ταχύτερη μείωση των «προβληματικών» δανείων από τις τράπεζες, μεταξύ άλλων προκρίνοντας τη λύση της δημιουργίας μιας «bad bank» («κακής τράπεζας») που θα αναλάβει το «ξεκαθάρισμα», φορτώνοντας τα βάρη στο λαό, αλλά και με παράλληλες παρεμβάσεις στον πτωχευτικό κώδικα, που θα σφίξουν κι άλλο τη «θηλιά» σε χρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά, αλλά και αυτοαπασχολούμενους και επαγγελματίες, αφού μεταξύ άλλων ως στόχος μπαίνει το ξεκαθάρισμα του επιχειρηματικού πεδίου από τις επιχειρήσεις - «ζόμπι».
-- Νέες αντιδραστικές αλλαγές στη δικαιοσύνη με λειτουργία εξειδικευμένων τμημάτων στα δικαστήρια για υποθέσεις «σημαντικού οικονομικού ενδιαφέροντος» με ανώτατο όριο 12 μηνών έως την απόφαση, προκειμένου να επιταχυνθούν «επενδύσεις» όπως και στήσιμο κάθε λογής εξωδικαστικών μηχανισμών και διευθετήσεων, αλλά και της «κωδικοποίησης και απλοποίησης» της νομοθεσίας, ώστε οι επιχειρηματικοί όμιλοι «να μη δίνουν λογαριασμό».
-- Παραπέρα αύξηση του λεγόμενου «συντελεστή απόσβεσης» για νέες επενδύσεις, που οδηγεί σε ταχύτερες και μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές προς τους επιχειρηματικούς ομίλους. Ουσιαστικά, το κράτος μέσω των υπεραποσβέσεων έρχεται να επιδοτήσει τις επενδύσεις, χώρια βέβαια τα άμεσα χρηματοδοτικά πακέτα που προβλέπονται στους «αναπτυξιακούς» νόμους.
-- Φορολογικά «κίνητρα» προβλέπονται και για «αύξηση μακροχρόνιας αποταμίευσης στην κατεύθυνση ανάπτυξης της εσωτερικής κεφαλαιαγοράς», καταπώς έχει προτείνει σε σχετικά πρόσφατη έκθεση το ΙΟΒΕ, σαν να μη φτάνει το τζογάρισμα των συντάξεων.
-- Προβλέπονται ακόμη «εξορθολογισμός, συγχώνευση και απλούστευση όλων των φόρων για την ακίνητη περιουσία και σταδιακή μεταφορά πόρων σε τοπικό επίπεδο, σε αναλογία με αρμοδιότητες». Με παραπέρα μείωση φόρων για τη μεγάλη ακίνητη περιουσία και ενίσχυση του ρόλου της Τοπικής Διοίκησης ως άλλου ένα μηχανισμού φορομπηξίας.
-- Ενίσχυση της βασικής έρευνας μέσω «άρσης αγκυλώσεων στα πανεπιστήμια», έτσι ώστε να υπάρξει μεγαλύτερη πρόσδεση με τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά και «εκσυγχρονισμό» της δομής του συστήματος Εκπαίδευσης σε όλα τα επίπεδα με βάση τα «θέλω» του κεφαλαίου.
-- Το σχέδιο προβλέπει ακόμη την «υποστήριξη εμβληματικών δράσεων πράσινης ανάπτυξης με έμφαση σε στροφή σε ΑΠΕ, άμβλυνση κόστους μετάβασης κατά τη διαδικασία απολιγνιτοποίησης», μέτρα που διευκολύνουν τις μπίζνες στην λεγόμενη πράσινη Ενέργεια, φέρνοντας ταυτόχρονα ανεργία στους εργαζόμενους του κλάδου, αυξήσεις στο ρεύμα για τις λαϊκές οικογένειες και ενεργειακή φτώχεια.
-- Τέλος, «ανάπτυξη υποδομών μέσω δημόσιων επενδύσεων και κινητοποίησης ιδιωτικών» για τις «προτεραιότητες» της αστικής τάξης σε τομείς όπως «πράσινη ανάπτυξη», «διαχείριση αποβλήτων», «μεταφορές ώστε να ισχυροποιηθούν τα ελληνικά λιμάνια ως πηγή εισόδου εμπορευμάτων στην Ευρώπη και για να διευκολυνθούν οι εξαγωγές αγαθών από τη χώρα» και «αναβάθμιση υποδομών για τον εισερχόμενο τουρισμό».
Αξιολόγηση, το φάρμακο δια πάσαν νόσον
Προτάσεις πολιτικής για τη Δημόσια Διοίκηση αποτυπώνει η "επιτροπή Πισσαρίδη" στην ενδιάμεση έκθεση για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Σύμφωνα με αυτή πρέπει να συγκεντρωθούν στο ΑΣΕΠ, κατόπιν της κατάλληλης αναβάθμισης του, όλα τα ζητήματα διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, όπως οι προσλήψεις, η κινητικότητα, η αξιολόγηση και η μισθοδοσία.
Επίσης επισημαίνεται πως "μια δεύτερη απαιτούμενη αλλαγή είναι η καθολική εφαρμογή της αξιολόγησης. Η αξιολόγηση θα πρέπει να γίνεται σε ετήσια βάση, από τον προϊστάμενο κάθε θέσης, με συγκεκριμένους ποιοτικούς και ποσοτικούς στόχους, και να έχει απτά αποτελέσματα για τους αξιολογούμενους…
Πιθανόν οι απολύσεις και οι μειώσεις μισθών να είναι καλές λύσεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου