Πρόκειται για τις υποχρεωτικές ώρες διδασκαλίας των μαθητών της α' και της β' τάξης του δημοτικού, δηλαδή παιδιών 6 έως 8 ετών, που θα κάνουν μάθημα 7 ώρες την ημέρα.
Οπως επισημαίνει ο καθηγητής και ερευνητής Στρ. Στρατηγάκης, «μέχρι τώρα τα παιδιά αυτής της ηλικίας έκαναν μάθημα 5 ώρες κάθε μέρα και τα περισσότερα δυσκολεύονταν ακόμη και να κάθονται τόσες ώρες στο θρανίο. Το πρόγραμμα αλλάζει τώρα και στις υπόλοιπες τάξεις του δημοτικού, έτσι ώστε να γίνει το υποχρεωτικό ωράριο διδασκαλίας 35 ώρες την εβδομάδα σε όλες τις τάξεις του δημοτικού σχολείου.
Μετά τις 7 ώρες διδασκαλίας και το τέλος του υποχρεωτικού ωραρίου, τα παιδιά που επιθυμούν να συνεχίσουν το ολοήμερο πρόγραμμα τρώνε το φαγητό που έφεραν από το σπίτι τους, φυσικά πάνω στο ίδιο θρανίο, αφού στα περισσότερα σχολεία δεν υπάρχουν τραπεζαρίες και τραπεζοκόμοι για να συνεχίσουν αμέσως μετά, με 2 ώρες προγράμματος που μπορεί να περιέχει οποιοδήποτε αντικείμενο διδασκαλίας ή προετοιμασία της επόμενης ημέρας.
Ετσι, επιστρέφει μετά τις 4.30 στο σπίτι το παιδί, κατάκοπο και τσακισμένο μετά το εξαντλητικό του πρόγραμμα, χωρίς διάθεση ή περιθώριο εξωσχολικής δραστηριότητας, ενώ είναι αμφίβολο αν το δίωρο επαρκεί για την προετοιμασία των μαθημάτων της επόμενης ημέρας».
Το υπουργείο Παιδείας όμως στοχεύει να «αφήνει ο μαθητής την τσάντα στο σχολείο» και οι ώρες στο σπίτι να είναι παιχνιδιού και ξενοιασιάς. Αυτό είναι το στοίχημα της Α. Διαμαντοπούλου, το οποίο όμως οι εκπαιδευτικοί θεωρούν ανέφικτο, υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες των σχολείων στην Ελλάδα.
Σύμφωνα, πάντως, με στοιχεία του ΟΟΣΑ, τα παιδιά ηλικίας από 7 έως 8 ετών στην Ελλάδα θα έχουν 1.274 ώρες το χρόνο υποχρεωτικής διδασκαλίας, από 828 που είχαν μέχρι τώρα. Στην Αυστραλία κάνουν μάθημα 954 ώρες και ακολουθεί η Ολλανδία με 940. Στη Φιλανδία, της οποίας το εκπαιδευτικό σύστημα και οι επιλογές είναι πρότυπο και για την Ελλάδα, οι υποχρεωτικές ώρες διδασκαλίας στη συγκεκριμένη ηλικία δεν ξεπερνούν τις 608 το χρόνο.
Ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι 769 ώρες το χρόνο, ενώ στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι λίγο περισσότερες και φθάνουν τις 781 το χρόνο (βλ. σχετικό πίνακα). Δηλαδή τα ελληνόπουλα θα κάνουν 33,54% περισσότερες ώρες μάθημα από τα παιδιά στην Αυστραλία και 60% περισσότερες ώρες από τον μέσον όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Μία από τις σημαντικότερες αλλαγές που εφαρμόζονται από το Σεπτέμβριο είναι η εισαγωγή των νέων τεχνολογιών και η ένταξη από την πρώτη δημοτικού της διδασκαλίας της αγγλικής γλώσσας, με στόχο να αποκτήσουν τα παιδιά από μικρή ηλικία τη «δεξιότητα της πολυγλωσσίας», ένα προσόν απόλυτα αναγκαίο για το μέλλον.
Ενα μέτρο που βρίσκει αντίθετους πολλούς εκπαιδευτικούς, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι δεν στηρίζεται σε «παιδαγωγική βάση», αφού δεν παρέχει σοβαρή και σε βάθος γνώση της ξένης γλώσσας αλλά περιορίζεται στην παροχή ψηγμάτων γνώσεων που θα δώσουν στο παιδί κάποια δεξιότητα χειρισμού της.
Σύμφωνα με στοιχεία που χρησιμοποιούν οι εκπαιδευτικοί, από το πρόγραμμα του υπουργείου «Ευρυδίκη», σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης η διδασκαλία των αγγλικών αρχίζει σε μεγαλύτερη ηλικία Στο Βέλγιο, στην Πολωνία, στην Ισλανδία, στην Πορτογαλία και στη Σλοβακία από 10 ετών. Στη Σλοβενία, στην Κύπρο, στη Λιθουανία, στη Ρουμανία, στη Δανία από 9 ετών. Σε μικρότερη ηλικία αρχίζει μόνο στη Νορβηγία, στην Ιταλία και στη Μάλτα.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου