Κάνοντας μια προσπάθεια αποτίμησης της πρόσφατης 79ης Γ. Σ. της Δ. Ο. Ε. (Αθήνα 22 – 24 Ιούνη 2010) είναι πολλά αυτά που θα μπορούσε να σημειώσει κανείς! Από τα αξιοσημείωτα είναι:
• Η απουσία, από την πλευρά των συνδικαλιστικών παρατάξεων της Δ. Ο. Ε., αγωνιστικής πρότασης για το πρόγραμμα δράσης της Δ. Ο. Ε. για το συνδικαλιστικό έτος 2010 – 2011 ανάλογης με το εύρος της επίθεσης που δέχονται τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις των εργαζόμενων εκπαιδευτικών στις συνθήκες κατοχής που ζει η χώρα μας μετά την υπογραφή του μνημονίου συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδας και των ΔΝΤ – ΕΚΤ – Ε.Ε.
• Oι συντονισμένες προσπάθειες των συνδικαλιστικών δυνάμεων της γραφειοκρατίας (ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ), με κυρίαρχη την ΠΑΣΚ να μην αφήσουν να συζητηθεί και να αποφασιστεί τίποτα ουσιαστικό και εποικοδομητικό αναφορικά με την αντίδραση σε αγωνιστική βάση που θα ‘πρεπε να επιδείξει το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα ενάντια στη λαίλαπα των αντεργατικών μέτρων που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
• H ουσιαστική απουσία αγωνιστικής πρότασης απάντησης από την πλευρά των συνδικαλιστικών δυνάμεων της αριστεράς (ΕΣΑΚ- ΔΕΕ ή ΠΑΜΕ, ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ) ικανής να συσπειρώσει και να συνεγείρει τους εκπαιδευτικούς του κομματιού των αγώνων και του εκπαιδευτικού λαϊκού κινήματος.
Πιο συγκεκριμένα:
Η ΠΑΣΚ χωρίς να κάνει καμία σοβαρή κριτική στην πολιτική κατάσταση και στην επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι από την κυβέρνηση, την ΕΕ, το ΔΝΤ, και το κεφάλαιο, επιχείρησε να αφήσει έξω από την ατζέντα των συζητήσεων της Γ. Σ. την ουσία.
Μάλιστα κατά την ομιλία του Προέδρου του Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε. (Δ. Μπράτη) δεν ακούστηκε τίποτα για την επίθεση στους εργαζόμενους, αφού αναλώθηκε σε απαρίθμηση συμβάντων και κριτικής στις παρατάξεις, με παντελή την απουσία πολιτικού λόγου που να αντιστοιχεί στην εποχή. Η ευθεία σύνδεση της ΠΑΣΚ με τις πολιτικές επιλογές του ΥΠΔΒΜΘ είναι ξεκάθαρη, όπως φαίνεται και με το ζήτημα του «νέου ολοήμερου σχολείου» και τη στήριξη που παρέχεται από την πλευρά της (ΠΑΣΚ) στην υπουργό Ά. Διαμαντοπούλου και στην κυβέρνηση.
Αυτό φάνηκε καθαρά στη συζήτηση για το πρόγραμμα δράσης όπου η ΠΑΣΚ δεν πρότεινε απολύτως τίποτα αλλά μίλησε για πανεργατικούς αγώνες που πρέπει να αποφασιστούν ΟΜΟΦΩΝΑ και μόνο ΟΜΟΦΩΝΑ από το συνέδριο. Φαίνεται ότι η ΠΑΣΚ είχε προαποφασίσει να μην συμμετάσχει στη συζήτηση για το πρόγραμμα δράσης και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι στις απόπειρες που έγιναν να υπάρξει απόφαση, δεν είχε καμία συμμετοχή, σα να μην ήταν στην αίθουσα της Γ. Σ.
Η ΔΑΚΕ περιορίστηκε σε άνευρη και ακίνδυνη αντιπολίτευση, αφού όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν σε απόλυτη συμφωνία με την ΠΑΣΚ σε όλα τα κομβικά ζητήματα. Ο αντιπολιτευτικός λόγος της ΔΑΚΕ αναλώθηκε σε γενικολογίες για την επίθεση χωρίς να βαθαίνει σε ζητήματα πολιτικού και ιδεολογικού χαρακτήρα.
Στη συζήτηση για το πρόγραμμα δράσης η ΔΑΚΕ κατέθεσε πρόταση για πενθήμερη απεργία με το άνοιγμα των σχολείων με βάση τις θέσεις του κλάδου. Στη διαδικασία της συζήτησης αποδέχτηκε ένα σημαντικό μέρος του πλαισίου που προτάθηκε από τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ και αφορούσε το μνημόνιο, το μηχανισμό στήριξης, ΔΝΤ κ. λ. π. αλλά δεν ήθελε να δεσμευτεί με συγκεκριμένο τρόπο και με σαφήνεια στα ζητήματα των διεκδικήσεων κι ιδιαίτερα σ’ αυτά που σχετίζονται με το σχολείο και τον τρόπο που το εκπαιδευτικό κίνημα θα αντιπαρατεθεί.
Η ΕΣΑΚ – Δ. Ε. Ε., πιστή στην αδιέξοδη λογική του αγωνιστικού αναχωρητισμού, μίλησε για την κρίση, τη λαϊκή εξουσία, το σχολείο κ.λ.π. στη λογική που έχει, και πρόβαλε ως εναλλακτική λύση το ΠΑΜΕ. Στο πρόγραμμα δράσης δεν πρότεινε τίποτα συγκεκριμένο, μιλώντας γενικώς για τους αγώνες και τη συμπαράταξη των εργαζόμενων με τις ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ.
Η Εκπαιδευτική Ριζοσπαστική Συνεργασία – Αυτόνομη Παρέμβαση, χωρίς έντονη παρουσία αλλά με ξεκάθαρο τρόπο συντάχθηκε με την πρόταση που κατατέθηκε από Ανεξάρτητους αντιπροσώπους (με βάση αποφάσεις γενικών συνελεύσεων Συλλόγων Π .Ε.) που μιλούσε για πενθήμερη απεργία κλειδωμένη από το συνέδριο με διακλαδικά – πανεκπαιδευτικά χαρακτηριστικά, θέτοντας και όλο το πλέγμα του χαρακτήρα της επίθεσης που δέχονται τα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ αντιπρόσωποι (εκλεγμένοι από αριστερά ενωτικά συνδικαλιστικά σχήματα) κατέθεσαν στην 79η Γ. Σ. της Δ. Ο. Ε. συγκεκριμένη πρόταση για το πρόγραμμα δράσης, η οποία υποστηρίχτηκε από ένα σημαντικό αριθμό αντιπροσώπων και αποτέλεσε τη «λυδία» λίθο, ώστε ένα σημαντικό κομμάτι της εκπαιδευτικής συνδικαλιστικής αριστεράς να κατέβει με ενιαία πρόταση για το πρόγραμμα δράσης.
Οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ πιεσμένες από την εσωτερική αντίδραση των μελών τους σχετικά με την αρχική πρόταση που κατέβαζαν στην 79η Γ. Σ. για το πρόγραμμα δράσης (εισήγηση του Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε. για απεργιακούς αγώνες προς τις Γ. Σ. των Συλλόγων Π. Ε. το Σεπτέμβρη του 2010 δηλ. πρακτικά παραπομπή των απεργιακών αγώνων διάρκειας στις καλένδες των χωρίς απαρτία Γ. Σ. των Συλλόγων Π. Ε.) αλλά και από την τελική πρόταση της ΔΑΚΕ για το πρόγραμμα δράσης (πενθήμερη απεργία) και της πρότασης των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ αντιπροσώπων, τελικά άλλαξαν την αρχική πρότασή τους προτείνοντας για το πρόγραμμα δράσης κλειδωμένη από το συνέδριο τριήμερη απεργία στις 29 – 9 – 2010 και κύκλο Γ. Σ. των Συλλόγων την τρίτη ημέρα της απεργίας για συνέχιση – κλιμάκωση του αγώνα.
Η πρόταση των ανεξάρτητων αντιπροσώπων (μετά από συνεννόηση με αυτούς που την είχαν υποστηρίξει) αποσύρθηκε, αφού ήταν ταυτόσημη με αυτή των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ και έτσι άρχισαν οι διαπραγματεύσεις με τη ΔΑΚΕ για το αν και πόσο θα μπορούσε να διαμορφωθεί μια κοινή αγωνιστική πρόταση για το πρόγραμμα δράσης της Δ. Ο. Ε. τη συνδικαλιστική χρονιά 2010 – 2011.
Οι συζητήσεις και οι διαπραγματεύσεις έγιναν κυρίως μεταξύ ΔΑΚΕ και ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ και απέβησαν άκαρπες με ευθύνη και των δύο παρατάξεων, αφού η ΔΑΚΕ, όπως αναφέραμε παραπάνω αδυνατούσε να δεσμευτεί με σαφήνεια για το ζήτημα των διεκδικήσεων και τους τρόπους δράσης και αντιπαράθεσης του εκπαιδευτικού κινήματος σχετικά με τα ζητήματα των σχολείων. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ οχυρώθηκαν πίσω από το ζήτημα της έλλειψης πλειοψηφίας στο Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε. των δυνάμεων που θα ψήφιζαν το πρόγραμμα δράσης και της αδυναμίας να υλοποιηθεί αυτό (αφού θα χρειαζόταν και η ψήφος του εκπροσώπου της ΕΣΑΚ –ΔΕΕ) ικανοποιώντας και το ζήτημα της εσωτερικής τους αντιπαράθεσης γύρω από το θέμα των μορφών των αγωνιστικών κινητοποιήσεων.
Η γενική αίσθηση πάντως ήταν ότι κανείς δεν επέμεινε με ουσιαστικό τρόπο ώστε να γίνει απόφαση της 79ης Γ. Σ. η πρόταση για πρόγραμμα δράσης που μιλούσε για κλειδωμένη απεργία του κλάδου στην αρχή της σχολικής χρονιάς 2010 -2011 με διακλαδικά – πανεκπαιδευτικά χαρακτηριστικά.
Έτσι φαίνεται να ικανοποιείται η άποψη που θέλει να λύνονται όλα σε επίπεδο Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε. με δεδομένες τις πλειοψηφίες που υπάρχουν και να ξαναζήσουμε την επόμενη σχολική χρονιά το δράμα των 24ωρων απεργιών με την ΑΔΕΔΥ και τα χαμηλά απεργιακά ποσοστά συμμετοχής των συναδέλφων σ’ αυτές.
Το μόνο ουσιαστικό είναι ότι μετά από τη Γ. Σ. του 2006 για πρώτη φορά, ύστερα από την πίεση της βάσης, ένα σημαντικό κομμάτι της εκπαιδευτικής συνδικαλιστικής αριστεράς κατέβηκε με κοινή πρόταση για το πρόγραμμα δράσης της Δ. Ο. Ε. βάζοντας μια σημαντική παρακαταθήκη για το εκπαιδευτικό κίνημα και τον κόσμο των αγώνων που αυτός είναι που αγωνιά και πιέζει για μια πραγματική αγωνιστική και κινηματική ΔΙΕΞΟΔΟ και ανάταση του εργατικού λαϊκού κινήματος από τους δρόμους της συναίνεσης και της υποταγής που ακολουθούνται σήμερα από τις επίσημες συνδικαλιστικές ηγεσίες της γραφειοκρατίας.
Για την υπόθεση αυτή δώσαμε και θα δίνουμε πάντα τον καλύτερο εαυτό μας.
ΚΟΥΤΑΝΤΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΑΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Εκλεγμένοι αντιπρόσωποι στην 79η Γ. Σ. της Δ. Ο. Ε. με το αριστερό Ενωτικό σχήμα της ΔΙΕΞΟΔΟΥ του Συλλόγου Εκπ/κών Π. Ε. Αμαρουσίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου