Το πέρασμα του "Καλλικράτη" στα σχολεία θα είναι φονικό. Εκατοντάδες σχολεία θα βάλουν λουκέτο, οι εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών ανατρέπονται και μπαίνει για πρώτη φορά στην ατζέντα θέμα αύξησης του ωραρίου καθηγητών και δασκάλων, ενώ η σχολική μονάδα τίθεται υπό την κηδεμονία της "κοινωνικής λογοδοσίας", γεγονός που την καθιστά ανά πάσα στιγμή υπόλογη, ένοχη και άρα ανάξια να υπάρχει.
Το καπέλο του εφιαλτικού σκηνικού που προδιαγράφεται για την εκπαίδευση φέρει τον ψευδεπίγραφο τίτλο "Αναβάθμιση της διοίκησης της εκπαίδευσης". Χθες το υπουργείο Παιδείας απέστειλε σχετικό "κείμενο εργασίας" στις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες και στους εκπροσώπους των εργαζομένων του υπουργείου Παιδείας με την απαίτηση να καταθέσουν τις προτάσεις εντός 10 ημερών. Η διάλυση του εκπαιδευτικού συστήματος θα προωθηθεί, σύμφωνα με τις προθέσεις του υπουργείου Παιδείας, με διαδικασίες εξπρές: Μέχρι το τέλος Ιανουαρίου θέλουν να έχουν νόμο.
Με βάση το κείμενο του υπουργείου Παιδείας θα υπάρξουν σαρωτικές συγχωνεύσεις σε όλα τα επίπεδα διοίκησης. Περιορίζονται δραστικά οι γενικές διευθύνσεις του υπουργείου Παιδείας. Πληροφορίες αναφέρουν ότι από τις 40 που λειτουργούν σήμερα θα μείνουν μόλις οι μισές. Συγχωνεύονται όλες οι υπηρεσίες που αντιμετωπίζουν θέματα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης καθώς και θέματα πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Συγχωνεύονται το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, το Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας και ο Οργανισμός Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών.
Άλλωστε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας τους έχει γυρίσει από καιρό την πλάτη αναθέτοντας σε ιδιωτικές εταιρείες τη μελέτη και την εξειδίκευση πολιτικής σε κρίσιμα για την εκπαίδευση θέματα. Καταργούνται και τα 295 Γραφεία Εκπαίδευσης που λειτουργούν σε όλη τη χώρα.
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας δεν αρνείται ότι στόχος είναι η "οικονομικότητα". Όπως αναφέρεται, "ο αριθμός των υφισταμένων δομών διοίκησης είναι υπερβολικά μεγάλος, διαμορφώνοντας ένα εξαιρετικά υψηλό κόστος λειτουργίας (ενοίκια κτιρίων, στελέχη, διοικητικοί υπάλληλοι και αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί). Να σημειωθεί ότι το υπουργείο Παιδείας, στο κείμενό του, αποφεύγει οποιαδήποτε αναφορά σχετική με την τύχη των εκατοντάδων εργαζομένων που θα μείνουν χωρίς αντικείμενο εργασίας λόγω των συγχωνεύσεων και καταργήσεων.
Ωστόσο ο στόχος της "οικονομικότητας" θα κριθεί σε επίπεδο σχολικής μονάδας. Οι συγχωνεύσεις έχουν ήδη ξεκινήσει από πέρυσι το καλοκαίρι. Φέτος είναι βέβαιο ότι δεν θα μείνει ολιγοθέσιο για ολιγοθέσιο δημοτικό σχολείο, ενώ είναι σαφής πλέον η επιλογή για μητροπολιτικές σχολικές μονάδες, κυρίως λύκεια. Οι καταργήσεις σχολείων είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη έχει να κάνει με τη σύνδεση της χρηματοδότησης με την αποτελεσματικότητα της κάθε σχολικής μονάδας.
"Η ενίσχυση της αυτονομίας της σχολικής μονάδας και η μετατροπή της από φορέα με αποκλειστικά εκτελεστικές αρμοδιότητες σε φορέα γόνιμης συνδιαμόρφωσης της εκπαιδευτικής πολιτικής αποτελεί κεντρική επιδίωξη" αναφέρεται στο κείμενο του υπουργείου Παιδείας.
Πίσω από τα ωραία λόγια κρύβεται η εξής πραγματικότητα: Η αυτονομία έχει να κάνει άμεσα με τη χρηματοδότηση. Δηλαδή με την ικανότητα του διευθυντή του σχολείου να βρει πόρους για να καλύψει τις ανάγκες λειτουργίας πέρα από τους πετσοκομμένους κρατικούς. Όλο αυτό περνάει μέσα από τη διαδικασία της αυτοαξιολόγησης και στη συνέχεια της "κοινωνικής λογοδοσίας". Οι άνθρωποι δεν θέλουν πια εκπαιδευτικούς, θέλουν μάνατζερ που είτε θα διοργανώνουν καλούς εράνους είτε θα βρίσκουν λεφτά από την αγορά.
Τηλεγραφικά αναφέρονται τα εξής μέτρα για την απόδοση αυτονομίας:
- Ενοποίηση - συγχώνευση σχολικών μονάδων. Η ευθύνη για τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις περνά στις περιφέρειες, που αναλαμβάνουν επίσης τα κοινοτικά κονδύλια (!) για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.
- Ενίσχυση της αυτονομίας των σχολικών μονάδων στον προϋπολογισμό και τη διαχείριση των πιστώσεων για λειτουργικές δαπάνες με βάση τις ανάγκες και τον προγραμματισμό τους, όπως προκύπτει από τη διαδικασία αυτοαξιολόγησης. Θυμηθείτε πως τα σχολεία κάνουν ένα πλάνο, λένε τι χρειάζονται και πώς θα βρουν αυτά που χρειάζονται, το πλάνο δημοσιοποιείται και στη συνέχεια αυτοαξιολογούνται για το αν τα κατάφεραν. Όλο αυτό θα ήταν χωρίς νόημα αν έμενε στο εσωτερικό πεδίο. Με τις προτάσεις έρχεται και το εξωτερικό, που ακούει στο όνομα "θεσμοί κοινωνικής λογοδοσίας".
Στόχος του υπουργείου είναι να ενισχύσει τους θεσμούς κοινωνικής λογοδοσίας προκειμένου να κριθούν τα σχολεία ως προς την αποτελεσματικότητά τους. Είναι η πρώτη φορά που εισάγεται στην υποχρεωτική εκπαίδευση η παράμετρος της λογοδοσίας, όπως έχει το στοιχείο της ενίσχυσης των "καλών", άλλο τόσο έχει και το στοιχείο της τιμωρίας. Τι θα γίνει το σχολείο που δεν θα περάσει το τεστ της κοινωνικής λογοδοσίας; Στις αγγλοσαξονικές χώρες κλείνει, οι εκπαιδευτικοί απολύονται και τα παιδιά ψάχνουν να βρουν σχολείο με τη ρετσινιά των αποτυχημένων.
Το εντελώς πρωτότυπο είναι ότι η ενίσχυση της αυτονομίας συνδέεται με την αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών και των διευθυντών. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας το διατυπώνει ως εξορθολογισμό του ωραρίου εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο "εξορθολογισμός" θα κινηθεί προς τα πάνω και όχι προς τα κάτω. Άλλωστε η αναλογία 1 προς 5 ισχύει πλέον επισήμως και για την παιδεία. Αυτό σημαίνει ότι το κοντέρ των προσλήψεων και διορισμών θα είναι φέτος μηδενισμένο. Πώς θα καλυφθούν λοιπόν τα κενά; Με παραπάνω δουλειά...
Αναδημοσίευση από την ΑΥΓΗ, 2/12/2010
alfavita
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου