Κατάπτυστη η καταγγελία του Ε.Κ. και του Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ της Σάμου για τα "επεισόδια" της 17ης Νοέμβρη!

του Βασίλη Πετράκη και του Χρήστου Δάμαλου, μελών της Ενωτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών Ικαρίας Φούρνων

Μνημείο φαιδρότητας στην ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος αποτελεί η ανακοίνωση-καταγγελία του εργατικού κέντρου και του νομαρχιακού τμήματος της ΑΔΕΔΥ του νομού Σάμου, που εκδόθηκε για τα …γεγονότα (;) της πορείας της 17ης Νοέμβρη που έγινε στο Καρλόβασι. Θα προσπεράσουμε το γεγονός ότι για άλλη μια φορά οι δυο συνδικαλιστικοί φορείς που ελέγχονται από το ΠΑΜΕ (το ΝΤ της ΑΔΕΔΥ σε αγαστή συνεργασία με τη ΔΑΚΕ), καταλήγουν να ταυτίζονται απόλυτα με την παράταξη αφού όπως αναφέρει η ανακοίνωση τους, «Το ΕΚΣ, το ΝΤ Σάμου της ΑΔΕΔΥ, το ΠΑΜΕ και το ΜΑΣ, από την αρχή μέχρι το τέλος περιφρούρησαν το block τους…(υπογράμμιση δική μας)». Θα σταθούμε και θα επιμείνουμε όμως στο ότι για πρώτη φορά, επίσημοι συνδικαλιστικοί φορείς με ανακοίνωση τους κατασυκοφαντούν μια εργατική κινητοποίηση και ότι σε ρόλο καταδότη στοχοποιούν στην ουσία συγκεκριμένους συνδικαλιστές.

Διαβάζοντας κάποιος ανυποψίαστος την ανακοίνωση-καταγγελία του Ε.Κ. και του Ν.Τ. της Σάμου, χωρίς να αποκτά μια σαφή εικόνα, αυτό που καταλαβαίνει είναι ότι η πορεία σημαδεύτηκε από εκτεταμένα επεισόδια και βανδαλισμούς. Μαεστρικά, με τρόπο που θα ζήλευαν οι καναλάρχες των ΜΜΕ η αναφορά στα «επεισόδια» γίνεται με φράσεις όπως: «Η ρήψη αντικειμένων σε αυτοκίνητα, τράπεζες κλπ, που έγινε από άτομα που βρίσκονταν στο block της Πρωτοβουλίας…», «Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν λειτουργεί με λογικές πετροπόλεμου, πλιάτσικου και κρυμμένο πίσω από κουκούλες.», «…αγωνιστές δεν είναι όσοι έχουν στόχο να σπάσουν αυτοκίνητα, βιτρίνες…» κλπ. Το θέμα βέβαια είναι ότι όλα αυτά τα έβγαλαν από το μυαλό τους. Για την ιστορία, κάποιοι πέταξαν δυο πέτρες στη βιτρίνα μιας τράπεζας χωρίς να προκληθεί καμία ζημιά και με την παρέμβαση μελών της Πρωτοβουλίας το επεισόδιο έλαβε τέλος. Ο ίδιος ο αστυνομικός διευθυντής Σάμου που μετά τον ραδιοφωνικό μαραθώνιο στον οποίο επιδόθηκαν στελέχη του ΕΚ και του ΝΤ, κλήθηκε να μιλήσει για τα όσα οι «εκπρόσωποι των εργαζομένων» κατήγγειλαν, είπε ότι δεν έπεσε τίποτα στην αντίληψη της αστυνομίας και ότι δεν είχαν καμία καταγγελία για ζημιές.

Για μια πορεία λοιπόν, που σύμφωνα ακόμη και με την αστυνομία ήταν ειρηνική και που σε σύγκριση με άλλες αντίστοιχες υπήρξε ιδιαίτερα μαζική, αυτό που βρήκαν να αναδείξουν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ μέσω των φορέων που ελέγχει, ήταν τα «επεισόδια» που γέννησε το μυαλό τους! Για όποιον δεν γνωρίζει καλά την πολιτική ταυτότητα του συγκεκριμένου χώρου, ίσως να δημιουργεί απορία το γεγονός ότι αυτοί οι φορείς βγήκαν σε ρόλο τοπικού Πρετεντέρη, να κατασυκοφαντήσουν μια κινητοποίηση και μάλιστα στον καιρό της πολιτικής του μνημονίου. Αυτή η καταγγελία όμως, είναι απλά προϊόν του πολιτικού αυτισμού που πρεσβεύει αυτός ο χώρος χρόνια τώρα, που θεωρεί ότι μόνο το ΠΑΜΕ υπάρχει, που κρατάει τον τίτλο του αγωνιστή μόνο για τον εαυτό του και που αντιμετωπίζει το λιγότερο με καχυποψία οποιονδήποτε άλλο βρεθεί στο δρόμο. Η ύπαρξη ενός ακόμη μπλόκ που δεν ελέγχεται από αυτούς, στην πορεία της Σάμου είναι αυτό που πραγματικά ενόχλησε τα στελέχη του ΠΑΜΕ και αυτό είναι που προσπαθούν να χτυπήσουν. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που μέσω του εργατικού κέντρου στρέφονται εναντίον συνδικαλιστών, άλλων αριστερών παρατάξεων και σωματείων που δεν ελέγχουν.

Αυτό όμως που είναι πρωτόγνωρο για τα συνδικαλιστικά ήθη είναι ότι με αυτή τους την ανακοίνωση στοχοποιούν συνδικαλιστές (είναι προφανές ότι αφορά συνδικαλιστές άλλου αριστερού χώρου) εμπλέκοντας τους μάλιστα, σε γεγονότα που μόνο οι ίδιοι «είδαν». Στην καταγγελία αναφέρεται ότι, «…έγινε από άτομα που βρίσκονταν στο block της Πρωτοβουλίας Εργαζομένων-Νεολαίας για την ανατροπή του μνημονίου, στο οποίο συμμετείχαν και εκλεγμένα μέλη του ΔΣ της ΕΛΜΕ Σάμου,..(υπογράμμιση δική μας)». Από ποιους πήραν το δικαίωμα οι συγκεκριμένοι συνδικαλιστικοί φορείς να «φορέσουν την κουκούλα» (για να χρησιμοποιήσουμε την φράση τους) να σηκώσουν το δάχτυλο και να δείξουν άλλους συνδικαλιστές; Ακόμη και αν τα γεγονότα είχαν συμβεί έτσι όπως τα περιγράφουν, με ποιο δικαίωμα και στη βάση ποιας σκοπιμότητας, εμπλέκουν σε αυτά με την καταγγελία τους, τους συγκεκριμένους συνδικαλιστές; Πως απαντάνε στο ότι, το συγκεκριμένο κείμενο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως «στοιχείο», αν και όποτε η αστυνομία αποφάσιζε (δεδομένων και των εποχών που διανύουμε) να διώξει τους «εκλεγμένους συνδικαλιστές της ΕΛΜΕ», που και οι ίδιοι γνωρίζουν καλά, ότι δεκαετίες τώρα συμμετέχουν και πρωτοστατούν σε όλους τους μικρούς και μεγάλους εκπαιδευτικούς και τοπικούς αγώνες στη Σάμο;

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι τα παραπάνω ερωτήματα δεν σκέφτηκαν να τα θέσουν στους εαυτούς τους οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ πριν προχωρήσουν στην έκδοση αυτής της ανακοίνωσης, για την οποία οφείλουν μια δημόσια συγνώμη στους «εκλεγμένους συνδικαλιστές της ΕΛΜΕ» και σε όλους όσους συμμετείχαν στην πορεία της 17ης Νοέμβρη στη Σάμο. Θέλουμε ακόμη να πιστεύουμε, παρά το ότι η πολιτική που ακολουθεί το ΠΑΜΕ δεν μας αφήνει πολλά περιθώρια, ότι το κατάπτυστο αυτό κείμενο θα καταχωρηθεί στην ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα, ως το πρώτο και τελευταίο τέτοιο περιστατικό.

Η ανακοίνωση της ΕΛΜΕ Σάμου για το Εργατικό Κέντρο και την απαγόρευση χαιρετισμού εδώ...!
Η ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας για την "επεισοδιολογία" της 17ης Νοέμβρη εδώ...!