Η κορυφαία του λαϊκού πάλκου Πόλυ Πάνου κηδεύτηκε σήμερα στο νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου. Τη σορό της συνόδευσε στην τελευταία της κατοικία μια στρατιά φίλων και συνεργατών της από το λαϊκό τραγούδι της δεκαετίας του '50 και του '60.
Θρυλικά ονόματα, όπως η Καίτη Γκρέι, ο κιθαριστής Μάριος Κώστογλου- επί χρόνια στενός συνεργάτης της Πόλυς Πάνου-, ο μπουζουξής και συνθέτης Νίκος Μεϊμάρης, ο δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Δημήτρης Χιονάς και άλλες μορφές από την πινακοθήκη του γνήσιου ελληνικού λαϊκού τραγουδιού, αποχαιρέτησαν την δική τους Πόλυ Πάνου.
Το «παρών» έδωσαν επίσης, μεταξύ άλλων, η κόρη του Γιάννη Παπαϊωάννου, Χρύσα, ο γιος και η χήρα του Μανώλη Αγγελόπουλου, η κόρη του Γρηγόρη Μπιθικώτση, η χήρα του αείμνηστου δεξιοτέχνη του μπουζουκιού «Σπόρου» (ψευδώνυμο του Γιάννη Σταματίου), ο Γιώργος Νταλάρας, και άλλοι.
«Η Πόλυ Πάνου, η αρχόντισσα, έφυγε για τα μπουζούκια των αγγέλων κι εκεί θα συναντήσει πολλούς: Τον Καζαντζίδη, τον Τσιτσάνη, τον Μητσάκη, τον Παπαϊωάννου, τον Γαβαλά, τη Χρυσάφη, τη Μαρίκα Νίνου. Ξεκίνησε από μικρό κοριτσάκι δίπλα στον Μπιθικώτση κι ανέβηκε δυο-δυο τα σκαλοπάτια της επιτυχίας, το όνομά της φιγουράρισε πρώτο σε μαρκίζες μαγαζιών, έκανε υπερατλαντικά ταξίδια για να διασκεδάσει με το ελληνικό τραγούδι τον ελληνισμό», είπε αποχαιρετώντας την συγκινημένος ο στενός της φίλος Στέλιος Πλακίτσης, μετά τη νεκρώσιμη ακολουθία που εψάλη στο Α' νεκροταφείο. Εκεί την αποχαιρέτησαν επίσης με ένα σύντομο αποχαιρετισμό, ο τραγουδιστής Περικλής Περάκης και οι φίλοι του συλλόγου Ευβοίας, «'Στέλιος Καζαντζίδης, Υπάρχω».
Η Πόλυ Πάνου, η ψιλόλιγνη ερμηνεύτρια από την Πάτρα, που για παραπάνω από έξι δεκαετίες ερμήνευσε ανεπανάληπτα με την κοντράλτα φωνή της και με όλη της την ψυχή, τον πόνο και τον καημό, τα πάθη και τη χαρά των άλλων, «έφυγε αφήνοντας πίσω της διαμάντια», είπαν συγκινημένοι σήμερα οι φίλοι της.
Στεφάνια στην κηδεία της Πόλυς Πάνου έστειλε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο υπουργός Πολιτισμού Πάνος Παναγιωτόπουλος, η Ένωση Τραγουδιστών Ελλάδος, κ. ά.
Ηταν ψυχούλα
«Σήμερα αποχαιρετούμε μια σπουδαία ερμηνεύτρια η οποία δεν απασχόλησε ποτέ με την προσωπική της ζωή καθώς ότι είχε να πει το έλεγε πάντα με τη φωνή και τα τραγούδια της» είπαν συγκινημένοι πολλοί συνάδελφοί της που πήγαν από νωρίς το μεσημέρι στο παρεκκλήσι των Αγ. Θεοδώρων.
Τραγικές φιγούρες οι κοντινοί συγγενείς, ο γιός της, τα αδέλφια της αλλά και δύο οικιακές βοηθοί που τη φρόντιζαν τις τελευταίες της στιγμές.
Ο συνθέτης και τραγουδιστής Γιώργος Κοινούσης, μίλησε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο για τη φίλη του Πόλυ Πάνου: «Τρεις μέρες τώρα είμαι συγκλονισμένος, περπατάω για να ξεχνάω. Ήταν μια ψυχούλα. Είναι από τις φωνές που δεν ξαναβγαίνουν, ήταν μία μεγάλη ιστορία και το πιο σπουδαίο από όλα είναι, ότι ήταν ένα παιδί. Είχε κάνει όλες αυτές τις μεγάλες επιτυχίες, και όμως παρέμεινε ένας απλός άνθρωπος, καταδεκτικός που βοηθούσε και άλλο κόσμο πέρα από την οικογένεια της».
«Με την Πόλυ, η καριέρα μου ξεκίνησε από πολύ νωρίς παίζοντας ακορντεόν στα συγκροτήματα που τραγουδούσε, με τον Τσιτσάνη, τον Παπαϊωάννου, το Στράτο Διονυσίου, τον Καζαντζίδη. Αργότερα όταν ίδρυσε τη δική της δισκογραφική εταιρία τη «Βεντέτα» με το άντρα της, της έδωσα μία σειρά από δικά μου τραγούδια και όταν αργότερα έπιασα το μικρόφωνο και ανέβηκα στην πίστα, οι δρόμοι μας χώρισαν. Μείναμε όμως φίλοι και βλεπόμασταν συχνά. Έφυγε μία ψυχούλα, που συνεχώς χαμογελούσε», πρόσθεσε.
Για τη «δεύτερη μάνα» που έχασε, μίλησε συγκινημένη, η συγγραφέας - ποιήτρια και κόρη του αείμνηστου μουσικοσυνθέτη Γρηγόρη Μπιθικώτση, 'Αννα: «Η Πόλυ με νανούρισε, μου πέρασε τα χρυσά της σκουλαρίκια στα αυτάκια μου όταν ήμουν παιδάκι, με μεγάλωσε αντί για παραμύθια με τα τραγούδια της. Σημαντικές στιγμές της ζωής μου, ήταν δεμένες με στιγμές της δικής της ζωής, μέχρι την τελευταία της στιγμή. Με βοήθησε πάρα πολύ στα δικά μου καλλιτεχνικά βήματα, με έμαθε να σέβομαι, να αγαπώ, να υπηρετώ και εγώ τις τέχνες».
«Αισθάνομαι συγκλονισμένη που μια τέτοια κυρία όχι μόνο στη φωνή αλλά και στην ψυχή, έφυγε. Ήταν ένας άνθρωπος με ψυχή μικρού παιδιού. Βοηθούσε πολύ κόσμο, απόρους χωρίς να θέλει να φαίνεται. Αυτή τη στιγμή μας αφήνει παρακαταθήκη τα τραγούδια της αλλά λείπει ένας επίγειος άγγελος από τη γη».
«Η οικογένεια μου, που ζήσαμε μαζί της τέσσερα ολόκληρα χρόνια σε ένα μικρό «σπιτάκι που το 'δερνε ο αγέρας και η βροχή»- όπως έλεγε και το τραγούδι- περάσαμε πολύ όμορφες στιγμές. Ήταν τότε που ο πατέρας μου της έγραψε και το τραγούδι «Πήρα τη στράτα την κακιά». Η δική της στράτα βέβαια, έγινε μια στράτα φωτεινή, που είναι παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς ανθρώπους, γιατί πίσω από τα φώτα της ζωής της ήταν άνθρωπος πάνω απ' όλα και μετά καλλιτέχνης», συμπληρώνει η 'Αννα Μπιθικώτση.
«Τώρα βρίσκεται στην αγκαλιά του θεού, μαζί με όλους τους «αθάνατους».Ο Γρηγόρης μας, η Βίκυ, ο Στράτος και πόσοι άλλοι ακόμα δίνουν τη δική τους γιορτή για να την υποδεχτούν».
Η σορός της «τελευταίας λαϊκής φωνής» είχε εκτεθεί από τις 9.30 π.μ. σε λαϊκό προσκύνημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου