Γονείς, συνάδελφοι εργαζόμενοι,
Εδώ και αρκετούς μήνες βγήκε η εκπαίδευση από τα πρωτοσέλιδα της δημοσιότητας. Ίσως γιατί δεν «απειλήθηκε» όλο αυτό το διάστημα από απεργίες εκπαιδευτικών που «καταστρέφουν το μέλλον των παιδιών» .Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως είχαμε φέτος μια ομαλή σχολική χρονιά: Σχολεία και τμήματα σχολείων δεν λειτούργησαν για μήνες ή και για όλη τη χρονιά. Δεκάδες μαθητές είναι στον αέρα για το αν θα πάρουν τίτλο σπουδών και όχι βέβαια με ευθύνη δικιά τους ή των καθηγητών τους. Οι λογαριασμοί για τα στοιχειώδη λειτουργικά έξοδα των σχολείων δεν καλύπτονται…
Αλλά επιπλέον στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς που τελειώνει υπήρξαν μέτρα που γκρεμίζουν αυτό που ονομάζεται δωρεάν δημόσιο σχολείο. Μέτρα και πολιτικές που στοχεύουν πολύ σύντομα να (σας και μας) επιβάλλουν να ξεχάσουμε ότι υπήρχε ως δικαίωμα το δωρεάν δημόσιο σχολείο για τα παιδιά και να επιστρέψουμε σε μια «παλιά εποχή» όπου το Γυμνάσιο, το Λύκειο και οι σπουδές ήταν προνόμιο των πολύ λίγων. Για να μας πείσει πως αυτή η ρότα είναι για το «καλό μας», το Υπουργείο έφτασε να ακριβοπληρώνει τηλεοπτικά σποτ που υποδεικνύουν σε γονείς και μαθητές πως είναι λάθος ο δρόμος των σπουδών και πως δεν είναι το παιδί του καθένα «κατάλληλο» για να σπουδάσει…!
Αγαπητοί γονείς, συνάδελφοι στον αγώνα για την επιβίωση,
Τον τελευταίο καιρό λέγονται ξανά και ξανά στην εκπαίδευση (αλλά και σε όλο το δημόσιο) ορισμένες –ίσως και εύηχες- λέξεις: «Αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας», «αξιολόγηση του εκπαιδευτικού». Περί τίνος πρόκειται ;
Η κυβερνητική προπαγάνδα με όσο περισσότερο θόρυβο μπορεί, έχει «εξηγήσει» πως με αυτά τα εργαλεία θα βάλει στη «θέση τους» τους εκπαιδευτικούς (τους τεμπέληδες, τους ανίκανους και πολλά άλλα) και θα αναβαθμίσει τα σχολεία! Το ότι σχεδόν σύσσωμος ο κλάδος των εκπαιδευτικών αντιδρά στην επιβολή αυτών των εργαλείων, η κυβέρνηση «σας το εξηγεί» φυσικά όπως τη βολεύει. Αντιδρούμε λέει, «γιατί χάνουμε προνόμια» (όπως πχ. τη δουλειά μας που στις μέρες μας πρέπει να θεωρείται «προνόμιο» ιδιαίτερα αν είναι μόνιμη και σταθερή και όχι ευκαιριακή και ελαστική). Αλλά επιπλέον, και αυτό είναι το πιο σημαντικό, επιχειρεί να καθησυχάσει τον κόσμο ισχυριζόμενη πως παίρνει μέτρα «για το καλό των μαθητών και των σχολείων». Καθόλου πρωτότυπα όλα αυτά αφού τα έχουμε ξανακούσει! Τα μέτρα με τα οποία η κυβερνητική πολιτική θέλει να συντρίψει το δωρεάν δημόσιο σχολείο και το δικαίωμα των παιδιών στις σπουδές, τα μέτρα με τα οποία προετοιμάζει ελαστικούς, φτηνούς, αμόρφωτους, σύγχρονους δούλους των μεγάλων αφεντικών τα βαφτίζει μέτρα που «συμφέρουν το λαό»!
Η πραγματικότητα λοιπόν όχι μόνο δεν επιτρέπει εφησυχασμό, αλλά αντίθετα επιβάλλει εγρήγορση και ξεσηκωμό γιατί:
Ø Με την «αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας» μας ζητούν να καταγράψουμε σε έκθεση όλα τα στοιχεία του κάθε σχολείου (κτιριακά, εξοπλισμός, φοίτηση, πρόοδος μαθητών κλπ) που είναι ήδη γνωστά και καταγεγραμμένα στη Διοίκηση και στο Υπουργείο. Γιατί;; Γιατί θέλουν να κηρύξουν - και εμείς, εκπαιδευτικοί , γονείς και μαθητές να εμπεδώσουμε - την «αυτονόμηση» της σχολικής μονάδας. Δηλαδή να εμπεδώσουμε «την απόσυρση του κράτους και της ευθύνης του για το αν και πως λειτουργεί το κάθε σχολείο»! Το αν λοιπόν θα συνεχίσει να υπάρχει το σχολείο, το πώς θα καλύπτει τα έξοδα του, ακόμα και το ποια μαθήματα θα διδάσκει και με ποιους εκπαιδευτικούς, θέλουν να πάψει να είναι ευθύνη του κράτους. Θέλουν δηλαδή να πάψει να είναι συλλογικό δικαίωμα του λαού και των παιδιών του, να έχει δημόσιο και δωρεάν σχολείο. Θέλουν ένα σχολείο με ότι μπορεί να «σηκώσει» η λεγόμενη «τοπική κοινωνία», με ότι θα κρίνει δηλαδή αναγκαίο να «υποστηρίξει», το κάθε ΕΣΠΑ και πρόγραμμα του ΟΑΕΔ ή όποιου άλλου, για μια επιλεγμένη χρονική περίοδο και με ιδιαίτερες προδιαγραφές και περιεχόμενο σε κάθε πόλη , χωριό, νησί της χώρας!
Ø Με την «αξιολόγηση του εκπαιδευτικού» ορίζουν ένα πλαίσιο προδιαγραφών που είναι εμφανώς αδύνατο να υλοποιηθεί στις δεδομένες εργασιακές και εκπαιδευτικές συνθήκες που το Υπουργείο έχει διαμορφώσει! Είναι αδύνατο π.χ. στα 30μελή τμήματα, με την τεράστια διδακτέα ύλη και σε σχολεία που μάθημα γίνεται ακόμα και σε κοινόχρηστους χώρους, ο εκπαιδευτικός –που γυρίζει μέχρι και σε πέντε σχολεία- να χρησιμοποιεί «μορφές σύγχρονης τεχνολογίας» στη διδασκαλία του. Επιβάλλουν δηλαδή ένα πλαίσιο που βγάζει εξ ορισμού «ένοχο» τον εκπαιδευτικό και άρα υποψήφιο προς διαθεσιμότητα και απόλυση!
Ωστόσο ο πιο χρήσιμος για το σύστημα και την πολιτική του εκπαιδευτικός δεν θα είναι ο απολυμένος, αλλά ο φοβισμένος. Γιατί αυτός θα κυνηγάει τους γονείς να εξασφαλίσουν έξοδα λειτουργίας του σχολείου. Γιατί αυτός θα υλοποιεί με αυξημένη συνέπεια τους εξεταστικούς και άλλους κανόνες που επιβάλλουν στα Λύκεια για να τα αδειάσουν από μαθητές. Γιατί αυτός θα προπαγανδίζει στους μαθητές του στα Γυμνάσια τις «σχολές επαγγελματικής κατάρτισης» στις οποίες θέλει το Υπουργείο να στείλει τους μαθητές. Αυτή την υποταγή, στη δικιά του πολιτική, θέλει να εξασφαλίσει από τους εκπαιδευτικούς με την αξιολόγηση το Υπουργείο και η πολιτική του συστήματος. Με αυτές τις «επιδόσεις»- που μπαίνουν ως μετρήσιμα μεγέθη στο πλαίσιο της αξιολόγησης- θα «πρέπει» στο εξής να στηρίξει τη μη απόλυση του και τη συνέχιση της όποιας δουλειάς του ο κάθε εκπαιδευτικός.
Αγαπητοί γονείς, συνάδελφοι στον αγώνα για ψωμί και δουλειά,
Αρκεί να δει κανείς τα τελευταία μέτρα του Υπουργείου Παιδείας (κλείσιμο εκατοντάδων σχολείων και Τράπεζα Θεμάτων) για να καταλάβει πως δεν μπορεί αυτή η πολιτική με το ένα χέρι να πετάει στο δρόμο της αμορφωσιάς τα παιδιά και με το άλλο να τα «νοιάζεται».
Ιδιαίτερα για την Τράπεζα Θεμάτων, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι είναι μια επιχείρηση επιβολής πανελλαδικών εξετάσεων σε όλα τα μαθήματα, σε όλες τις τάξεις, σε όλους τους τύπους Λυκείου ως προϋπόθεση για να πάρουν οι μαθητές απολυτήριο Λυκείου! Επιβλήθηκε ήδη φέτος για τους μαθητές της Α΄ τάξης που έδωσαν προαγωγικές εξετάσεις με τα μισά θέματα να τα στέλνει το Υπουργείο στα σχολεία, ανεξάρτητα από το τι και πως μπορούσε να διδαχθεί σε κάθε τμήμα, σε κάθε σχολείο. Γίνεται στο όνομα της «ισότητας» αλλά υπηρετεί την πιο κραυγαλέα ταξική ανισότητα. Μετατρέπουν τους εκπαιδευτικούς σε διανομείς και διορθωτές θεμάτων, αν και ακόμα και η διόρθωση έχουμε πολλούς λόγους να θεωρήσουμε ότι θα πάψει να είναι ευθύνη του διδάσκοντα και θα γίνεται κεντρικά ή σε επίπεδο περιφέρειας.
Το μέτρο αυτό στην επέκταση του από τη νέα χρονιά και στις επόμενες τάξεις και σε συνδυασμό με τις νέες ρυθμίσεις που θέσπισε το Υπουργείο για την προαγωγή του μαθητή από μια τάξη στην επόμενη, σε ένα μόνο στοχεύει: Στη μεγάλη μείωση του μαθητικού πληθυσμού των Λυκείων, στην επιβολή μιας βίαιης και μαζική στροφής των μαθητών ήδη από το Γυμνάσιο στις φτηνές καταρτίσεις. Καταρτίσεις ιδιωτικές ή δημόσιες αλλά πληρωμένες με τη δουλειά (μαθητεία τη λένε) των ανήλικων παιδιών. Καταρτίσεις δια βίου, σε ένα βίο ανεργίας και φτώχειας, σε ένα βίο χωρίς σταθερή δουλειά και χωρίς δικαιώματα.
Για ένα τέτοιο μέλλον προετοιμάζουν τα παιδιά μας. Για ένα τέτοιο μέλλον προετοιμάζουν και την εκπαίδευση για τους πολλούς. Για ένα τέτοιο μέλλον στήνουν νέους εκπαιδευτικούς μηχανισμούς. Για να κάνουν τους εκπαιδευτικούς κατάλληλους για αυτή την εκπαίδευση, στήνουν τους μηχανισμούς της αξιολόγησης- πειθάρχησης-χειραγώγησης.
Ενάντια σε αυτό το μέλλον-που οι εργαζόμενοι το ζούμε ήδη περισσότερο ή λιγότερο - χρειάζεται να ενωθούμε και να αγωνιστούμε. Για τα δίκια μας και τα δίκια των παιδιών μας. Για να διεκδικήσουμε το μέλλον που μας ανήκει.
ΕΛΜΕ ΣΑΜΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου