Τι έκανες στον πόλεμο, μπαμπά; – του Νίκου Μπογιόπουλου

Η κυβέρνηση ενήργησε όπως ακριβώς το υπαγορεύει η αθλιότητά της: Φέρνει προς ψήφιση το λεγόμενο «ασφαλιστικό», αυτή την λαιμητόμο κάθε ίχνους κοινωνικής ασφάλισης που έχει απομείνει, σε δυο όλες κι όλες συνεδριάσεις μέσα στο Σαββατοκύριακο…

Ο κ.Τσίπρας και ο αρμόδιος υπουργός του, αυτοί που θα «έσκιζαν Μνημόνια» αλλά τώρα έχουν φτάσει να επιβάλλουν μέχρι και «Μνημόνια κάβα» (!), αυτοί που ήρθαν πάνω στην καμένη γη των προηγούμενων να πυρπολήσουν ακόμα και τις στάχτες, λένε αυτά:

Είναι οι ίδιοι που όπως για την δημόσια περιουσία έλεγαν ότι θα βάλλουν τέλος στην εκποίησή της αλλά ξεπούλησαν από τα αεροδρόμια μέχρι τα λιμάνια, έτσι και για τις συντάξεις έλεγαν αυτά:



Είναι οι ίδιοι που όπως έταζαν «εθνική αξιοπρέπεια» κι αντί για αυτήν έφεραν το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, έτσι και στην περίπτωση των συντάξεων επιδίδονταν σε «θεατρικές» παραστάσεις, όπως αυτή:



Είναι οι ίδιοι που πριν πάρουν τη σκυτάλη από την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, από εκείνους δηλαδή με τους οποίους μαζί ψήφισαν το τρίτο Μνημόνιο, παρίσταναν όπως ο κ.Κατρούγκαλος (δεύτερος από αριστερά στην φωτογραφίας που ακολουθεί) τους σημαιοφόρους ενάντια στη «Νέα Κατοχή». Παρίσταναν τους «αντιμερκελιστές» ενάντια στη «Χούντα του ΔΝΤ και της ΕΕ». Παρίσταναν τους «αντιμνημονιακούς» ενάντια στην «κυβέρνηση των υποτελών».

Αυτοί που σήμερα κόβουν το ΕΚΑΣ και εξαϋλώνουν τις συντάξεις, είναι οι ίδιοι που λίγο καιρό πριν παρίσταναν, όπως ο κ.Κατρούκαλος, τους «αριστερούς» (και έχουν το θράσος να συνεχίζουν) «ενάντια στα μέτρα ΔΝΤ- ΕΕ – Κυβέρνησης».



Το έγκλημα το οποίο πάνε να θεσμοθετήσουν το Σαββατοκύριακο αποτελεί το έγκλημα των εγκλημάτων.

Η παράσταση «αντιπαράθεσης» που θα στηθεί στη Βουλή με τους μνημονιακούς συνεταίρους τους θα αποτελέσει την φαρσοκωμωδία των φαρσοκωμωδιών.

Με τους «αριστερούς» διατεταγμένους να φέρουν σε πέρας την πιο βρώμικη δουλειά της εγχώριας και ξένης πλουτοκρατίας, με τους δεξιούς βαστάζους του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου, με όλους όσοι εξαπατούν και εξανδραποδίζουν εκατομμύρια ανθρώπους του μόχθου, ένας και μόνο ένας μπορεί να αναμετρηθεί και να τους κερδίσει: Ο λαός.

Ο ταξικός, αδυσώπητος και μονομερής πόλεμος που έχει κηρυχτεί εναντίον του λαού παίρνει πλέον χαρακτηριστικά κοινωνικού αφανισμού.

Είναι ώρα ευθύνης του καθένα ξεχωριστά και όλων μαζί. Είναι ώρα ευθύνης απέναντι σε μας, στα παιδιά μας, στα παιδιά των παιδιών μας. Και μετά την ώρα της ευθύνης έρχεται η ώρα του απολογισμού. Τότε που θα καταμετρηθούν οι «παρουσίες» και οι «απουσίες». Τότε που τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας, θα ρωτήσουν: «Τι έκανες στον πόλεμο, μπαμπά;»…   

πηγή