Αγαπητοί συνάδελφοι,Δεν είναι η πρώτη φορά που στα σχολεία εμφανίζονται περιστατικά στα όρια της αυταρχικότητας και της αντισυναδελφικότητας. Δυστυχώς μεταξύ μας υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να εξαντλήσουν την όποια αρμοδιότητα τούς δίνει η θέση τους με τρόπο εξουσιαστικό, που όχι μόνο αντίκειται στο ρόλο τους, όχι μόνο δεν ευνοεί τις σχέσεις μέσα στη σχολική μονάδα αλλά μάλλον διαταράσσει οριστικά το ανθρώπινο και δημοκρατικό κλίμα στο οποίο πρέπει να στηρίζεται η λειτουργία ενός σχολείου.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση συναδέλφου για τον οποίο υπήρξε έγγραφο για μη έγκαιρη προσέλευση στο σχολείο! Τραγική και συνάμα τραγελαφική ήταν και η περαιτέρω εξήγηση ότι ο συνάδελφος είχε αργήσει 2 (!!!) φορές να προσέλθει για μερικά λεπτά στην υπηρεσία… Έχουμε πει και άλλοτε ότι τα όποια ζητήματα προκύπτουν, είναι ουσιώδες να συζητιούνται μέσα στο Σύλλογο Διδασκόντων και να γίνεται προσπάθεια επίλυσής τους με πνεύμα συνεργασίας εντός του σχολείου και όχι μέσα από υπηρεσιακές διαδικασίες που παραπέμπουν σε τιμωρητικές λογικές (πού να είχε έρθει δηλαδή και η αξιολόγηση)… Μην ξεχνάμε όμως ότι άνθρωποι είμαστε και ότι πολλά ζητήματα μπορεί να συμβαίνουν παράλληλα ή ξαφνικά στη ζωή του καθενός (π.χ. σοβαρά οικογενειακά ζητήματα, προβλήματα υγείας ή έκτακτα περιστατικά), για τα οποία θα πρέπει να υπάρχει η δέουσα κατανόηση εκ μέρους του κάθε Συλλόγου Διδασκόντων (ευτυχώς τις περισσότερες φορές υπάρχει), με σκοπό την ισορροπία στο χώρο του σχολείου. «Σήμερα εσύ, αύριο εγώ…», απλά πράγματα, συνάδελφοι…
Πέρα όμως από την αρχική κατάπληξη της είδησης (το έγγραφο κοινοποιήθηκε προς ενημέρωση στο Σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σάμου), ακολούθησαν -αυτή τη φορά εκ μέρους της πλειοψηφίας του Δ.Σ.- και άλλες ενέργειες που δείχνουν την αδυναμία και απροθυμία τους να προωθήσουν καλές πρακτικές ενότητας και κατανόησης. Συγκεκριμένα, κλήθηκε στην τελευταία συνεδρίαση του Δ.Σ. μόνο ο/η συντάκτης του εγγράφου και να μιλήσει για το ζήτημα, ουδέποτε όμως ο άνθρωπος στον οποίο απευθύνονταν οι κατηγορίες! Η δική μας θέση ήταν εξαρχής ότι κακώς το ζήτημα πήρε αυτές τις διαστάσεις και το λιγότερο που έπρεπε να γίνει ήταν να κληθεί οπωσδήποτε και ο άλλος συνάδελφος. Από πότε στερείται κάποιος το δικαίωμα λόγου μέσα στον ίδιο του το Σύλλογο; Από πότε έχει δικαίωμα μόνο ο ένας στην καταγραφή της θέσης του και όχι και ο άλλος;
Απαράδεκτη η στάση της Ενωτικής σ΄ αυτό το θέμα (και δεν είναι το μόνο) και μεσοβέζικη η στάση της ΑΣΕ που δεν πήρε ξεκάθαρη θέση υπέρ του να κληθεί ο συνάδελφος, μόνο πρότειναν να τον βρουν εκ των υστέρων και να γίνει μια συζήτηση (πράγμα που τελικά έγινε αποδεκτό από όλους)…
Συνάδελφοι, δεν έχει καμιά σημασία ποια είναι η σχολική μονάδα και ποιος ο συνάδελφος. Σημασία έχει ότι τέτοια περιστατικά δεν έχουν θέση σε καμία εκπαιδευτική κοινότητα, σε κανένα σχολείο, σε καμιά κοινωνία. Και παρ΄ όλο που η συχνότητά τους τα τελευταία χρόνια δείχνει ότι η δίψα για εξουσία, η αποδόμηση του κοινωνικού ιστού, η κρίση και το διαρκές κυνήγι προσόντων έχει δημιουργήσει φαινόμενα ανθρωποφαγίας, εμείς κάνουμε μια τελευταία έκκληση στη λογική και την ψυχραιμία όλων μας, ώστε να παραμείνει τουλάχιστον το σχολείο ένας χώρος συνύπαρξης, όπου πρώτα θα είναι ο άνθρωπος. Για το καλό και των παιδιών και όλων μας.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου