Οι εκλογές για το 15ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ, γίνονται σε μια συγκυρία στην οποία γενικεύονται και συνολικοποιούνται οι αντιδραστικές ανατροπές στη Εκπαίδευση:
Συγχωνεύσεις – κλεισίματα: Μέσω των συγχωνεύσεων σχολείων (που θα συνεχιστούν μαζικά και τα επόμενα χρόνια), κυβέρνηση, ΔΝΤ και ΕΕ επιδιώκουν:
- Τη μείωση του κόστους λειτουργίας της εκπαίδευσης.
- Την επιδείνωση των όρων πρόσβασης των μαθητών στην εκπαιδευτική διαδικασία.
- Την παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, την επιβολή του μοντέλου «εκπαιδευτικός – λάστιχο» και, τελικά, το άνοιγμα του δρόμου για απολύσεις εκπαιδευτικών, στόχος ομολογημένος από διάφορους απολογητές του κεφαλαίου και του μνημονίου.
«Νέο Λύκειο»-Αλλαγές στην εισαγωγή στην Τριτοβάθμια : Το σύστημα προωθεί ένα σύστημα άγριας ταξικής επιλογής και πολλαπλών φραγμών για να αποκόψει βίαια τη δυνατότητα των παιδιών των λαϊκών οικογενειών να συνεχίσουν σε επόμενες εκπαιδευτικές βαθμίδες. Στο γενικό πλαίσιο της έντασης της φτώχειας και της ανεργίας, που λειτουργούν –έτσι κι αλλιώς- ως «εξωεκπαιδευτικοί» ταξικοί φραγμοί, προστίθενται νέα εκπαιδευτικά μέτρα ταξικής επιλογής. Η θεσμοθέτηση εσωτερικών εξετάσεων στο Α’ έτος της τριτοβάθμιας, η απροσδιοριστία της εξεταστέας ύλης των πανελλαδικών, η καθιέρωση projects που θα οδηγήσει στη διαμόρφωση «αγοράς εργασιών», είναι εξαγγελίες που στοχεύουν σε αυτή την κατεύθυνση. Επίσης, την ενίσχυση των ταξικών κριτηρίων με τα οποία το σύστημα στήνει τη «νέα Εκπαίδευση» υπηρετούν και οι εσπευσμένες κυβερνητικές αποφάσεις για κατάργηση των μετεγγραφών των φοιτητών και της κατηγορίας του 10% των υποψηφίων.
Οικονομική ασφυξία των σχολείων – μετακύλιση του κόστους σε γονείς και εκπαιδευτικούς - χορηγοί: Τα λειτουργικά προβλήματα των σχολείων αυξάνονται διαρκώς καθώς η χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών έχει μειωθεί δραματικά . Οι ιδιώτες «χορηγοί» θα κληθούν να κάνουν τους σωτήρες και τμήματα του κεφαλαίου θα διαφημίζονται (ελέω Καλλικράτη) σε σχολικούς χώρους αλλά τις περισσότερες φορές θα είναι «χορηγοί» οι ίδιοι οι… γονείς και όταν και αυτοί δε θα μπορούν να ανταπεξέλθουν –στο πλαίσιο της συνολικής φτώχειας- σχολεία θα οδηγούνται σε μαρασμό.
Βίαιο σπρώξιμο μαθητών στην τεχνική εκπαίδευση: Στην «πρόταση για το Νέο Λύκειο» το υπουργείο επαναφέρει τη γνωστή δυσαρέσκεια των αρχόντων για το «μεγάλο ποσοστό μαθητών που επιλέγει το γενικό λύκειο έναντι του ΤΕ δρόμου». Με δεδομένη την παραγωγική αποσυγκρότηση – διάλυση της χώρας και τη συνακόλουθη ανυπαρξία ελκυστικού περιβάλλοντος για τους μαθητές ώστε να επιλέξουν την τεχνική εκπαίδευση, είναι αρκετά πιθανό, η κυβέρνηση να προχωρήσει σε βίαιο σπρώξιμο μαθητών εκεί όπως είχε επιχειρήσει με την αντιμεταρρύθμιση Αρσένη το 1998.
Αξιολόγηση – χειραγώγηση εκπαιδευτικών– κατηγοριοποίηση σχολείων: Σε ένα εκπληκτικού θράσους απόσπασμα στην «πρόταση για το Νέο Λύκειο», το υπουργείο αναφέρει: «Τα αποτελέσματα του Λυκείου μπορούν να αξιολογηθούν αναφορικά με δυο διαστάσεις: α) τις ακαδημαϊκές επιδόσεις των μαθητών και β) την απορρόφηση των αποφοίτων από την αγορά εργασίας».
Δηλαδή: Όποιος συνάδελφος δουλεύει σε φτωχές λαϊκές περιοχές και διδάσκει σε παιδιά ανέργων και ημιαπασχολούμενων, είναι ΑΥΤΟΣ υπεύθυνος γιατί οι μαθητές του δεν προχωράνε στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά και γιατί δεν μπορούν να βρουν δουλειά!! Ο Γκέμπελς ωχριά… Επιπλέον, σύμφωνα με επίσημο Δελτίο Τύπου του υπουργείου, η αξιολόγηση θα αφορά σχολεία και εκπαιδευτικούς και θα είναι και εξωτερική. Στόχος της είναι η συντριβή των ελευθεριών, η πειθάρχηση – τρομοκράτηση και το χτύπημα της μόνιμης εργασιακής σχέσης των εκπαιδευτικών αλλά και η ταξική κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων.
Υπερεξουσίες Διευθυντών – αλλαγές στη διοικητική δομή: Σε ένα τέτοιο κλίμα ολομέτωπης επίθεσης, ο Σύλλογος Διδασκόντων χάνει τον αποφασιστικό του ρόλο, ο οποίος περνά στον διευθυντή. Το ρόλο της καθημερινής καταστολής θα τον αναλάβει ο διευθυντής με τις υπερεξουσίες που θα έχει. Οι εκπαιδευτικοί (επιφορτισμένοι με τις πρόσθετες γραφειοκρατικές δουλειές που θα προκύψουν από τη διάλυση των γραφείων) θα περιορίζονται στο ρόλο του υποταγμένου και φοβισμένου κρατικού υπαλλήλου.
Και θα χρησιμοποιηθούν με τη σειρά τους σε ρόλο καταστολέα της διογκούμενης μαθητικής οργής. Αυτό άλλωστε μαρτυρά η πρόσφατη επιστολή Διαμαντοπούλου που επαναφέρει την αναπλήρωση ωρών αλλά στις αιτίες προσθέτει –πέρα από τις μαθητικές καταλήψεις- και τις απεργίες και στάσεις εργασίας των εκπαιδευτικών! Το κίνημα και των δύο στο κυβερνητικό στόχαστρο!
Εργασιακές σχέσεις - μισθοί: Με όλα τα παραπάνω, με τη μνημονιακή αναλογία συντάξεων προς προσλήψεις 5:1 (που θα γίνει 7:1) αλλά και με τους νόμους που θα έρθουν για αλλαγή του ωραρίου των δημοσίων υπαλλήλων και το μισθολόγιο (που θα περιλαμβάνει την αξιολόγηση), με το πετσόκομμα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, το τσεκούρωμα των συντάξεων, την μη καταβολή έως κατάργηση του εφαπάξ, ανατρέπεται κάθε κατάκτηση των Εκπαιδευτικών. Στο πλαίσιο αυτό της ελαστικοποίησης-εξαναγκασμού είναι και η επιβολή της τρίχρονης υποχρεωτικής παραμονής των νεοδιόριστων-χωρίς δικαίωμα ούτε απόσπασης!- όπως και η αναμόρφωση του συστήματος μεταθέσεων-αποσπάσεων με όσα εξωφρενικά προβλέπει. Τέλος, η εγκύκλιος που στο μέσο της χρονιάς απαιτούσε μετακινήσεις Εκπαιδευτικών από περιφέρεια σε περιφέρεια, σε συνδυασμό με τη φετινή διαχείριση των μεταθέσεων με τρόπο που εκτός των άλλων προσπερνά και καταργεί την οργανικότητα, δείχνουν πως η κατεύθυνση των αντιδραστικών ανατροπών είναι η ουσιαστική κατάργηση της μονιμότητας, ακόμα και για όσους μείνουν τυπικά μόνιμοι!
Πολιτική καταστροφής και εκβιασμών
● Όλα αυτά αποτελούν μέρος του γενικού φόντου: Επιμηκύνεται διαρκώς η επίθεση ενάντια σε όλους τους εργαζόμενους, αυξάνει η καταστροφική αγριότητα του συστήματος, από τη Φουκουσίμα ως τη Λιβύη. Λαοί και χώρες, κλάδοι εργαζομένων και καθημερινοί άνθρωποι, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την εξέλιξη της βαρβαρότητας του συστήματος που για να αναπαραχθεί πρέπει να καταστρέψει τεράστιες δυνάμεις και σε πλανητική κλίμακα.
Αυτή η πολιτική στη χώρα μας, κλιμακώνεται καθημερινά και μαζί με αυτήν κλιμακώνονται και οι αντιδραστικοί εκβιασμοί της κυβέρνησης προς το λαό. Τώρα έφτασαν να μας εκβιάζουν να «διαλέξουμε» ανάμεσα στα αλλεπάλληλα Μνημόνια ή την καταβύθιση μέσω της αναδιάρθρωσης!
Το «σοκ και δέος» που προκαλεί αυτή η κατάσταση είναι η μία πλευρά, της ερμηνείας για το σάστισμα, το φόβο, τις λειψές αντιδράσεις της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας -και του κλάδου μας- απέναντι σε όλα αυτά.
Η δεύτερη πλευρά σχετίζεται με την ήττα και χρεοκοπία ενός «συνδικαλιστικού κινήματος» που όλα τα προηγούμενα χρόνια διαχειρίστηκε την ύπαρξη του στη βάση της συνδιαλλαγής, της συνδιαχείρησης και της υποταγής στο σύστημα. Η δικιά του χρεοκοπία όμως δεν είναι η χρεοκοπία της μαζικής πάλης, δεν είναι η χρεοκοπία των δικαιωμάτων της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί και δεν πρέπει η ολοφάνερη χρεοκοπία της γραμμής της υποταγής να γίνει «επιχείρημα» μιας νέας υποταγής και άρα πολιτική νίκη των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, των δυνάμεων που κυριαρχούν δεκαετίες στο συνδικαλιστικό κίνημα και αποτελούν τους εντολοδόχους των δυνάμεων του συστήματος.
Να συγκροτήσουμε τους όρους της αντίστασης που απαιτείται
Έχουμε ανάγκη να διεκδικήσουμε τα βασικά δικαιώματα στη ζωή μας: Μόνιμη και σταθερή δουλειά, ανθρώπινους μισθούς, ασφάλιση, δημόσια δωρεάν παιδεία και υγεία, ελευθερίες, για όλους.
Για αυτές τις διεκδικήσεις χρειάζεται να παλέψουμε «από την αρχή»:
· Να ξεκόψουμε με ανεδαφικές και χρεωκοπημένες λογικές συμβιβασμών με αυτούς που έχουν αποφασίσει να μας αφανίσουν.
· Να απορρίψουμε τη λογική της ανάθεσης που είναι η επιλογή της παραίτησης
· Να χτίσουμε τη δική μας αλληλεγγύη και ενότητα με όλους όσους χτυπιούνται.
· Να ξαναχτίσουμε το συνδικαλιστικό κίνημα, τη μαζική πολιτική πάλη, όπως την απαιτούν οι συνθήκες.
Σε αυτή τη βάση και με ένα τέτοιο περιεχόμενο, καλούμε σε ενεργητική και μαζική συμμετοχή στη Γενική Συνέλευση και τις εκλογές της Τρίτης 10 Μαΐου, όλους τους συναδέλφους.
ü Για να ηττηθούν πολιτικά και εκλογικά οι ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ, που δεν έπαψαν στιγμή να επιδιώκουν με ψιθύρους, μικροεκβιασμούς και ρουσφέτια, να κερδίσουν από το χτύπημα των δικαιωμάτων μας, από την επέλαση της αντιδραστικής πολιτικής των κομμάτων τους.
ü Για να μην επικρατήσει η πολιτική της διάσπασης και της άρνησης ουσιαστικών αγώνων που εκφράζει η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, που συστηματικά στοιχήθηκε και έκρυψε την απουσία πλαισίου αγώνα πίσω από την ηγεσία της ΟΛΜΕ.
Η ανησυχία, η αγανάχτηση και η οργή δεν πρέπει να γίνουν απογοήτευση και παραίτηση. Πρέπει και μπορούν να γίνουν, ελπίδα και απόφαση για αγώνα, να εμπνευστούν από τον άνεμο των αραβικών εξεγέρσεων ! Δεν χαρίζουμε το σωματείο μας σε κανέναν γιατί ανήκει σε κάθε συνάδελφο, μόνιμο, αναπληρωτή, ωρομίσθιο. Το έχουμε ανάγκη, γιατί το σωματείο είναι η βάση για να χτίσουμε το συνδικαλιστικό κίνημα των αγώνων και της σύγκρουσης που χρειαζόμαστε.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΚΥΦΤΟΣ
ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ - ΟΛΟΙ ΟΡΘΙΟΙ - ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΜΕ ΤΗΝ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΣΑΜΟΥ
1.ΑΡΧΟΝΤΟΥΛΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
2.ΒΑΓΙΑΝΟΥ ΑΡΓΥΡΩ
3.ΒΟΥΡΛΙΩΤΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
4.ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ ΤΑΚΗΣ
5.ΚΕΛΕΣΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
6.ΚΩΝΣΤΑΝΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
7.ΛΑΣΚΑΡΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
8.ΜΙΧΑΛΟΥΔΗ ΕΛΠΙΝΙΚΗ
9.ΜΠΑΚΑΛΜΠΑΣΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
10.ΞΥΔΗ ΜΑΡΙΑ
11.ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΝΙΚΟΣ
12.ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΑΦΝΗ
13.ΤΑΜΠΑΧΑΝΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
14.ΤΖΗΜΠΟΥΚΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου