Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Την αξιοπρέπειά μου δεν την χαρίζω σε κανέναν και για οτιδήποτε


του Λάμπρου Ελαφωνησιώτη
εκπαιδευτικού

Αγαπητοί συνάδελφοι είμαι αρκετά χρόνια εκπαιδευτικός και σπάνια ασχολήθηκα με συνδικαλιστικά θέματα και σπάνια παρακολούθησα συνεδριάσεις εκπαιδευτικών συλλόγων. Όχι από αδιαφορία αλλά επειδή σιχαινόμουν τον προσκυνημένο συνδικαλισμό και συνδικαλιστές που στην συνέχεια γινόντουσαν βουλευτές και υπουργοί.

Αγαπητοί συνάδελφοι το υπουργείο παιδείας, υπουργός και υφυπουργός, θα βραβευθούν του χρόνου με το νόμπελ οικονομίας. Εκτός από τους Σουηδούς φαντάζομαι ότι θα βραβευθούν και από τον Στρος Καν, τον Τρισέ τον Ολι Ρεν και τα άλλα αφεντικά μας. Τι κατάφεραν; Τι πέτυχαν; Κατάφεραν λένε και βρήκαν τρόπο να αναβαθμίσουν την παρεχόμενη παιδεία, τουλάχιστον στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, ιδρύοντας από του χρόνου 800 (οχτακόσια) σχολείο διευρυμένου ωραρίου χωρίς να επιβαρύνουν τον κρατικό προυπολογισμό ούτε κατά ένα ευρώ. Θα προσθέσουν δηλαδή χιλιάδες επιπλέον διδακτικές ώρες χωρίς κόστος για το δημόσιο. Αν μη τι άλλο αξίζουν αυτό το βραβείο και ίσως τους φωνάξουν και από άλλα υπουργεία να δώσουν τα φώτα τους και σε άλλους υπουργούς, τέτοιες φαεινές ιδέες. Τώρα το πως το κατάφεραν, αν το κατάφεραν και πως θα το εφαρμόσουν στην πράξη, είναι κάτι που και η σκέψη του ακόμη με κάνει και να φοβάμαι.

Συνάδελφοι δεν απήργησα ποτέ μα ποτέ στη ζωή μου έχοντας στη σκέψη μου οικονομικά αιτήματα. Ευτυχώς προέρχομαι από φτωχή οικογένεια, ο πατέρας μου ήταν βοσκός και είμαι πολύ υπερήφανος γι΄αυτόν και τον τρόπο που με μεγάλωσε. Είμαι ολιγαρκής, δόξασι ο Θεός.

Αυτό που ζητούσα όμως πάντα από τον εαυτό μου, τους συναδέλφους μου και τους εκπροσώπους μας ήταν, αντί στις απεργίες να κατεβαίνουμε με οικονομικά αιτήματα, το μόνο μας αίτημα να είναι η αναβάθμιση του ρόλου και της αξιοπρέπειας του εκπαιδευτικού που τόσο βάναυσα έχουν πλήξει δεκαετίες τώρα αυτοί που οδηγούν και την χώρα μαθηματικά σε λίγο καιρό σε στάση πληρωμών και συντάξεων και την ζωή μας στη λίθινη εποχή.

Να μην σας θυμίσω ατέλειωτα εξευτελιστικά σχόλια προς τους εκπαιδευτικούς, διαμέσου των ΜΜΕ από πολιτικούς και διαφόρους άλλλους τυχάρπαστους τύπους που κατάφεραν να μειώσουν το κύρος μας απέναντι στους μαθητές μας, στους γονείς τους, στην κοινωνία ολόκληρη. Η αλήθεια είναι ότι προσπάθησαν πολύ, κουράστηκαν αλλά το κατάφεραν τελικά.

Αυτό που ζητούσα λοιπόν συνάδελφοι δεν ήταν χρήματα, μπορώ να ζήσω και με τα μισά από αυτά τα λίγα που παίρνω και ας έχω τετραμέλη οικογένεια και τη γυναίκα μου εργαζόμενη στον ιδιωτικό τομέα με 890 ευρώ και εγώ μόνο με το μισθό ενός εκπαιδευτικού με 20ετή προυπηρεσία. Ζητούσα όμως συνάδελφοι τιμή και αξιοπρέπεια για τον εαυτό μου και για τον καθένα από εμάς. Έρχονται τον τελευταίο καιρό λοιπόν διάφοροι νόμοι, σχέδια, εγκύκλιοι και άλλα κουρελόχαρτα που σκοπό έχουν να μας πάρουν και τα ελάχιστα ψήγματα τιμής και αξιοπρέπειας που μας έχουν απομείνει.

Συνάδελφοι, την αξιοπρέπειά μου δεν την χαρίζω σε κανέναν και για οτιδήποτε. Δουλοπάροικος ασχέτων και ανίκανων επί χρόνια πολιτικών δεν γίνομαι με τίποτα. Ως εκπαιδευτικός ερχόμουν στο σχολείο και ως εκπαιδευτικός έφευγα. Αυτό και θα συνεχίσω να κάνω.

Συνάδελφοι από την 1η Σεπτεμβρίου τα σχολεία, τουλάχιστον στην πρωτοβάθμια, δεν πρέπει να ανοίξουν σε καμμιά περίπτωση. Αυτά που έρχονται μας αφορούν όλους, μην ξεγελαστεί κανείς. Μας βλέπω οσονούπω υπαλλήλους του κάθε αποτυχημένου και διεφθαρμένου δημαρχίσκου. Εκεί θα καταλήξουμε να είστε σίγουροι.

Οι μόνοι δημόσιοι υπάλληλοι μαζί με τους στρατιωτικούς που δεν γλείψαμε κανέναν άχρηστο πολιτευτή, που διαβάσαμε και πήραμε τη θέση μας με το σπαθί μας θα μας καταντήσουν υπαλλήλους άλλων ασχέτων πολιτικών. Το δρόμο προσπαθούν να μην τον καταλάβουμε εγκαίρως, αλλά προς τα εκεί μας βαδίζουν. Ας μην σταθούμε έρμαια και άβουλα όντα και καταντήσουμε υποχοίρια ευτελών και ανυπόληπτων πολιτικών και προσώπων.

Παρεπιπτόντως, από αυτά τα 800 σχολεία διευρυμένου ωραρίου δημιουργούμενα πέρα από πάση παιδαγωγική και εκπαιδευτική βάση, όλως τυχαίως, σε ποσοστό που ανέρχεται στο 60%-70% περιλαμβάνονται σχολεία από την στενή κομματική περιφέρεια της Χριστοφιλοπούλου, ενώ σε άλλες περιοχές το ποσοστό κυμαίνεται από 0%-15%. Δηλαδή ακόμα και την ύστατη στιγμή την αναβάθμιση της παιδείας>> την αντιλαμβάνονται μέσα από πολιτικά τερτίπια περασμένων δεκαετιών. Μαυρογιαλούριος αντίληψη.

Αν ήθελε η Χριστοφιλοπούλου να κάνει πράγματι κάτι καλό για την κομματική της πελατεία, αυτό θα ήταν να έκανε τα τμήματα των τάξεων από 25ρια σε 20ρια και όχι να τα εκτοξεύσει σε 30ρια. Η τουλάχιστον ας έστελνε φέτος καθηγητή Αγγλικών στο σχολείο μας δεδομένου ότι φέτος οι μαθητές μας δεν διδάχθηκαν καθόλου Αγγλικά στο κανονικό ημερήσιο πρόγραμμα.

Κάτι τώρα για την αυτοαξιολόγηση. Ο σύλλογός μας απέρριψε ομόφωνα την αυτοαξιολόγηση αιτιολογώντας τη ως εξης:
1. Ολοι οι εκπαιδευτικοί αξιολογούμαστε καθημερινά από τους πιο αυστηρούς αξιολογητές, τους ιδιους τους μαθητές μας.
2. Η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών είναι αφοσιωμένοι στο ύψιστο λειτουργικό τους έργο και κοπιάζουν καθημερινά γι΄αυτό.
3. Η αυτοαξιολόγηση δεν οδηγεί στην καλυτέρευση της παρεχόμενης παιδείας, αντίθετα οδηγεί σε κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών.

Συνάδελφοι από 1η Σεπτεμβρίου απεργία διαρκείας μέχρι τελικής νίκης της τιμής και της αξιοπρέπειας της παιδείας και των εκπαιδευτικών. Ας είμαστε εμείς οι μπροστάρηδες του αγώνα για ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο και τα παιδιά μας, αλλιώς θα μας πάρει το ποτάμι που ούτως η άλλως έρχεται πάνω σε όλους μας.
Εμπρός να σώσουμε οτιδήποτε, αν σώζεται.

kafeneio

Δεν υπάρχουν σχόλια: