ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟ ΒΙΕΤΝΑΜ
ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΕΙΡΗΝΗΣ
ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 1973
ΝΟΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ 2013;;;
Το σκηνικό είναι γνωστό εδώ και χρόνια. Επετειακοί λόγοι και επαναστατικά τραγούδια, δακρύβρεχτοι επικήδειοι, ποιήματα στα σχολεία, επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας και μετά σιωπή. Για ακόμα μια φορά θα μάθουμε, θα θυμηθούμε και θα ξεχάσουμε γρήγορα… Τόσο γρήγορα, όσο η νευρική ηρεμία του λαού μετουσιώθηκε σε εξέγερση.
14 Νοέμβρη 1973. Προσυγκέντρωση στη Νομική Σχολή και εκλογές
μελών συντονιστικής επιτροπής.
15 Νοέμβρη 1973. Μαζικές συνελεύσεις φοιτητών και εργαζομένων στο
Πολυτεχνείο, με βασικά συνθήματα την γενική απεργία και την εξέγερση.
16 Νοέμβρη 1973. Ξεκινούν διαδηλώσεις στην ευρύτερη περιοχή του
Πολυτεχνείου. Καταλήγουν σε αιματηρές συγκρούσεις. Και ενώ πέφτουν
οι πρώτοι νεκροί από ελεύθερους σκοπευτές και αστυνομικούς, ο κόσμος
πληθαίνει τόσο στη διαδήλωση όσο και στο χώρο της κατάληψης.
Ξημερώματα 17ης Νοέμβρη 1973. Δίνονται εντολές από την ηγεσία της
χούντας για άμεση καταστολή της εξέγερσης και την εκκένωση του
Πολυτεχνείου. Ένα τανκ αφού οπισθοχωρήσει ελάχιστα, προχωρά και
συντρίβει την πύλη του ΕΜΠ. Πανικός επικρατεί τις επόμενες ώρες, με
δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες συλληφθέντες.
Το νόημα και η ουσία της εξέγερσης συμπυκνώνεται στη συνάντηση και
τελικά στη συσπείρωση του εργατικού, του φοιτητικού και του μαθητικού
κινήματος, στέγη της οποίας υπήρξε το άσυλο του πολυτεχνείου, που
αποτέλεσε πόλο έλξης για όλο τον εξεγερμένο λαό.
Η αυτοοργάνωσή του και η ανάδειξη μέσω αυτής μορφών πάλης, όπως η κατάληψη, η γενική απεργία, η σύγκρουση στο δρόμο με τις κατασταλτικές δυνάμεις, με όπλο και την αλληλεγγύη ώθησε τον κόσμο να υπερβεί τον φόβο και
να αψηφήσει το δικτατορικό καθεστώς και τις φασιστικές πρακτικές του.
Αν θέλουμε να συνδέσουμε τα γεγονότα του χθες και του σήμερα, κοινό σημείο είναι ο φόβος και η τρομοκρατία, που πηγάζουν από την βίαιη καταστολή κάθε προσωπικής και κοινωνικής ελευθερίας. Δεν είναι τρομοκρατία, η προπαγάνδα των ΜΜΕ, τα φασιστικά πογκρόμ της Χρυσής Αυγής και της αστυνομίας, η βιομηχανία εισαγγελικών διώξεων, η διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών, τα βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ, ο εργοδοτικός - κυβερνητικός αυταρχισμός;
Ποιο το νόημα και η αξία της εξέγερσης των ανθρώπων εκείνης της εποχής, αν δεν σταθούμε και εμείς σήμερα κοινωνοί των ιδεών και υπέρμαχοι των πράξεων τους; Σε μια κοινωνία, λοιπόν, που έχει διαστρεβλώσει τα πάντα, που παρουσιάζει
τους γνήσιους αγωνιστές εγκληματίες και τους πραγματικούς εγκληματίες ως πρότυπα, η παρουσία μας στους δρόμους είναι πιο απαραίτητη από ποτέ.
…Ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία,
είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη.
Μίλαν Κούντερα
KΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΑΜΟΥ
ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΟ – ΧΑΡΙΣΤΙΚΟ ΠΑΖΑΡΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου