Αυτές τις πρωτόγνωρες μέρες που ζούμε όλοι μας, ο δάσκαλος βρέθηκε στο επίκεντρο δυσμενών σχολείων. Πολλοί έγραψαν ότι είναι αναλφάβητος με τους Η.Υ, αρκετοί τοποθετήθηκαν ως Ο αργόσχολος και αδιάφορος της εξ αποστάσεως εκπαιδευτικής διαδικασίας και ακούσαμε και δημοσιογράφους με ένθερμο ζήλο να τον αποδομούν....
Ο άνθρωπος σε οποιαδήποτε ηλικία βρεθεί αναπολεί τον δάσκαλο του με τις καλύτερες αναμνήσεις... Η ταύτιση μαζί του δεν είναι γνώση αλλά βίωμα. Για τον καθένα μας Ο δάσκαλος ήταν, είναι και θα είναι ένα ιερό πρόσωπο που σε κάθε πτυχή της ζωής μας αναφαίνεται ως φως ζωής
Είναι τοις πάσι γνωστό ότι ο δάσκαλος αφιερώνει πολύ χρόνο όχι στο να μεταδώσει τη γνώση (θεωρείται δεδομένο αυτό) αλλά να ανοίξει τη ψυχή του παιδιού... Να το ξεκλειδώσει και να το κάνει πιο χαρούμενο, πιο δυνατό ψυχικά, πιο αισιόδοξο για την ζωή
Αλήθεια πιο επάγγελμα έχει τόσο έμψυχο υλικό που πρέπει να το πλάσεις, να το εκπαιδεύσεις, να το διαπαιδαγωγήσεις με τόση διακριτικότητα; ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΜΟΝΟ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ!!
Κάποτε το χαρακτήρισαν λειτούργημα, στην πορεία του χρόνου το επαγγελματοποίησαν. Σήμερα προσπαθούν να το αποδομήσουν. Τελικά ποιος είναι ο ρόλος του διαχρονικά μέσα στην κοινωνία;
Όλοι μας θα πάρουμε την απάντηση αν δούμε τη δασκάλα του νηπιαγωγείου ΝΑ παίρνει παιδιά με διαφορετικές συμπεριφορές και χαρακτήρες και να τα φέρνει σε ένα επίπεδο ομαδικού πνεύματος, τη δασκάλα της πρώτης τάξης μετά από πολύ αγώνα να διαβάζει δίπλα με τα παιδιά της ή τα παιδιά της να γράφουν και να μαθαίνουν χαρούμενα και να ζουν σαν ομάδα.... Το σημαντικότερο να τα απογειώνει για τις επόμενες τάξεις
Επομένως ο δάσκαλος με την μέθοδο της εξ αποστάσεως διδασκαλίας βρίσκεται ψυχικά και πνευματικά δίπλα στα παιδιά του... Προσπαθεί άοκνα να μεταδώσει τη γνώση χωρίς φειδώ χρόνου, ψυχικής κούρασης, δύσκολων συνθηκών διαβίωσης, με πενιχρά μέσα, να δώσει ανεξίτηλα στις ψυχές του το στίγμα της απεριόριστης αγάπης του... Για κάτι που οι επικριτές του δεν λαμβάνουν ποτέ υπ' όψιν.
ΤΕΛΙΚΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΕΙΡΑ ΓΝΩΣΗ ΑΛΛΑ Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ!...
Ο άνθρωπος σε οποιαδήποτε ηλικία βρεθεί αναπολεί τον δάσκαλο του με τις καλύτερες αναμνήσεις... Η ταύτιση μαζί του δεν είναι γνώση αλλά βίωμα. Για τον καθένα μας Ο δάσκαλος ήταν, είναι και θα είναι ένα ιερό πρόσωπο που σε κάθε πτυχή της ζωής μας αναφαίνεται ως φως ζωής
Είναι τοις πάσι γνωστό ότι ο δάσκαλος αφιερώνει πολύ χρόνο όχι στο να μεταδώσει τη γνώση (θεωρείται δεδομένο αυτό) αλλά να ανοίξει τη ψυχή του παιδιού... Να το ξεκλειδώσει και να το κάνει πιο χαρούμενο, πιο δυνατό ψυχικά, πιο αισιόδοξο για την ζωή
Αλήθεια πιο επάγγελμα έχει τόσο έμψυχο υλικό που πρέπει να το πλάσεις, να το εκπαιδεύσεις, να το διαπαιδαγωγήσεις με τόση διακριτικότητα; ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΜΟΝΟ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ!!
Κάποτε το χαρακτήρισαν λειτούργημα, στην πορεία του χρόνου το επαγγελματοποίησαν. Σήμερα προσπαθούν να το αποδομήσουν. Τελικά ποιος είναι ο ρόλος του διαχρονικά μέσα στην κοινωνία;
Όλοι μας θα πάρουμε την απάντηση αν δούμε τη δασκάλα του νηπιαγωγείου ΝΑ παίρνει παιδιά με διαφορετικές συμπεριφορές και χαρακτήρες και να τα φέρνει σε ένα επίπεδο ομαδικού πνεύματος, τη δασκάλα της πρώτης τάξης μετά από πολύ αγώνα να διαβάζει δίπλα με τα παιδιά της ή τα παιδιά της να γράφουν και να μαθαίνουν χαρούμενα και να ζουν σαν ομάδα.... Το σημαντικότερο να τα απογειώνει για τις επόμενες τάξεις
Επομένως ο δάσκαλος με την μέθοδο της εξ αποστάσεως διδασκαλίας βρίσκεται ψυχικά και πνευματικά δίπλα στα παιδιά του... Προσπαθεί άοκνα να μεταδώσει τη γνώση χωρίς φειδώ χρόνου, ψυχικής κούρασης, δύσκολων συνθηκών διαβίωσης, με πενιχρά μέσα, να δώσει ανεξίτηλα στις ψυχές του το στίγμα της απεριόριστης αγάπης του... Για κάτι που οι επικριτές του δεν λαμβάνουν ποτέ υπ' όψιν.
ΤΕΛΙΚΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΕΙΡΑ ΓΝΩΣΗ ΑΛΛΑ Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου