Η επανεκκίνηση της οικονομίας απαιτεί ρηξικέλευθες πολιτικές

Με προτάσεις παλιές και νέες υπό τον τίτλο "Η επανεκκίνηση της οικονομίας απαιτεί ρηξικέλευθες πολιτικές" που συμπληρώνουν προηγούμενες μας εμφανίσθηκε μεγαλοβδόμαδα ο ΣΕΒ. Προφανώς για να εναρμονισθεί με τα θεία πάθη και να προτείνει γενίκευση τους σε όλο τον εργατικό πληθυσμό!

Ποια είναι η ουσία τους;

 Σκλαβοποίηση του συνόλου των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα (ο άλλος, ο δημόσιος θα έχει αργότερα την τιμητική του) μέσω της ανταλλαγής - δανεισμού των επιχειρήσεων που τους "περισσεύει" εργατικό δυναμικό σε αυτές που το έχουν ανάγκη. Έτσι απλά. Οι εργοδότες θα έχουν όσο, όποιο και για πόσο χρονικό διάστημα εργατικό δυναμικό τους βολεύει, με τους εργασιακούς όρους και τις αμοιβές που αυτοί και η τρομοκρατία της ανεργίας θα επιβάλλουν, χωρίς απολύτως καμιά ελάχιστη προστασία ή αντίσταση από οποιοδήποτε συνδικάτο αφού στην πράξη θα πάψουν να υπάρχουν.

Αναφερόμενη η κ. Αχτσιόγλου στην πρόσφατη πρόταση του ΣΕΒ για τα εργασιακά επισήμανε ότι ουσιαστικά ισοδυναμεί με «γενικευμένη εργολαβοποίηση του συνόλου των ιδιωτικών υπαλλήλων». Υπογράμμισε ότι η πρόταση αυτή «επενδύει στο έδαφος της υποβάθμισης της εργασίας που έχει καλλιεργήσει η κυβέρνηση αυτό το διάστημα, πράγμα που δεν συμβαίνει σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα»(sic). «Όταν η κυβέρνηση οδηγεί το εργατικό δίκαιο στο σημείο μηδέν, είναι αναμενόμενο ο ΣΕΒ να ζητά κάτι ακόμη πιο επιθετικό. Η γενικευμένη εργολαβοποίηση που προτείνει ο ΣΕΒ συνιστά τον ορισμό της επισφαλούς εργασίας, ο εργαζόμενος δεν θα έχει καμία ασφάλεια ούτε για το πού δουλεύει, ποια δουλειά κάνει, ποιος είναι ο μισθός του, τα ωράρια του κ.λπ.», είπε.

Ξεχνάει βέβαια η κ. Αχτσιόγλου ότι επί των ημερών της, συνεπικουρούντος του Αρείου Πάγου, γενικεύθηκε η "αξιοποίηση" των εργαζομένων εντός ομίλων.

Για να επανέλθουμε όμως στον ΣΕΒ. Για να μην μείνει μόνο στη σκλαβοποίηση των εργατών, επειδή χρειάζεται και "γενικότερα ευνοϊκό περιβάλλον επανήλθε μετά από 2 μέρες για να προτείνει:

· Η επανεκκίνηση της οικονομίας να γίνει όσο το δυνατόν νωρίτερα και δυναμικότερα, πάντοτε με τα κατάλληλα υγειονομικά πρωτόκολλα. (Το ίδιο κάνανε και προκόψανε στην Ιταλία)

· Συνέχιση και επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων και των αποκρατικοποιήσεων με στόχο την συνολική μεταρρυθμιστική μεταμόρφωση της χώρας (Total Reform) εντός του 2020. (Πουλήστε ρε παιδιά ότι βρείτε. Μην αφήνεται τίποτα δημόσιο! Το παράδειγμα του ιδιωτικού τομέα υγείας που την "έκανε" με τον ιό δεν τους λέει τίποτα;)

· Ο παραγωγικός ιστός της χώρας και η απασχόληση να προστατευθούν με οριζόντια αντισταθμιστικά μέτρα, που θα ισχύσουν για το 2020. (Να πληρώνει πχ μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές το κρατικό ταμείo)

· Αύξηση επενδύσεων με ιδιαίτερη έμφαση σε δημόσιες επενδύσεις, και έργα υποδομών, με μηχανισμούς ταχείας υλοποίησης. (Προφανώς όπως το οδικό δίκτυο, ο δημόσιος τομέας βάζει τα λεφτά και αυτοί παίρνουν την εκμετάλλευση και τα κέρδη)

· Διαφύλαξη της συνέπειας στην τήρηση των οικονομικών υποχρεώσεων. (Μην αρχίσουν οι "πιστολιές" μεταξύ μας…)

· Στοχευμένες διεκδικήσεις από τα Ευρωπαϊκά ταμεία, με δεδομένο ότι η χώρα μας είναι η περισσότερο ευάλωτη χώρα στην Ευρώπη. (Πάρτε ρε παιδιά, πάρτε όσα περισσότερα μπορείτε, άλλωστε εμείς θα τα πληρώσουμε; Τα γνωστά υποζύγια να είναι καλά.)

· Στήριξη της κοινωνικής συνοχής κατά την διάρκεια της επανεκκίνησης της οικονομίας. (Προσέχετε μη κάνετε καμιά στραβή και τους ξεσηκώσετε, ζήτω που καήκαμε)

Εμείς θα συμφωνήσουμε πλήρως με τον ΣΕΒ μόνο σε ένα πράγμα. Στον τίτλο του άρθρου των διεκδικήσεων του. "Η επανεκκίνηση της οικονομίας απαιτεί ρηξικέλευθες πολιτικές".

Όντως έτσι είναι: Χρειάζονται "ρηξικέλευθες πολιτικές", δηλαδή αυτές που έρχονται σε ρήξη με τα υπάρχοντα και ισχύοντα, που τολμούν το νέο και ριζοσπαστικό. Αυτές του ΣΕΒ είναι μια από τα ισχύοντα, που μυρίζουν μούχλα και εργοδοτική βαρβαρότητα.

Γι αυτό λοιπόν "ας τη δούμε αλλιώς":

Στην τρομοκρατία του ΣΕΒ, του ΔΝΤ και του ΟΟΣΑ, των οικονομικών δεικτών και το διαρκή εκβιασμό των αγορών, να αντιπροτάξουμε την απαίτηση για άμεση στάση πληρωμών και τη διαγραφή του ληστρικού χρέους, για εθνικοποίηση των τραπεζών για μια φιλολαϊκή πολιτική απαλλαγής από χρέη των στεγαστικών δανείων των εργαζομένων και καταναλωτικών των φτωχών, για μια άλλη αναπτυξιακή λογική του παραγωγικού δυναμικού, για απαγόρευση των μαζικών απολύσεων, για σημαντικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, για φορολογία 50% του κεφαλαίου, για αξιοπρεπείς συλλογικές συμβάσεις, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους!

Όχι μόνο πάλη κατά του αντιδραστικού κύματος ιδιωτικοποιήσεων και πλειστηριασμών αλλά να γίνουν δημόσιοι οι στρατηγικοί τομείς της οικονομίας, με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο. Καθολική και μόνο δημόσια υγεία και εκπαίδευση. Φτηνά τιμολόγια και υπηρεσίες σε όλους τους εργαζόμενους.

Η παραγωγή τροφίμων να μπει σε διατίμηση και η βιομηχανία τροφίμων μαζί με τις φαρμακοβιομηχανίες και τον κλάδο της υγείας να μπει κάτω από εργατικό- κοινωνικό έλεγχο.

Άμεση μείωση των στρατιωτικών δαπανών και κατάργηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων υποταγής, απόσυρση από όλες τις ιμπεριαλιστικές εκστρατείες και το ΝΑΤΟ.

Μόνο που αυτός ο δρόμος προϋποθέτει σήμερα έναν πραγματικό πανεργατικό, παλλαϊκό ξεσηκωμό για την ανατροπή των μνημονίων και του προγράμματος, συνολικά των μέτρων, της κυβέρνησης, της ΕΕ. Προϋποθέτει ρήξη με την ΟΝΕ, την ΕΕ και με τις πολιτικές τους που γίνονται θηλιά στα κοινωνικά δικαιώματα.

Αυτές είναι ρηξικέλευθες προτάσεις… Αν δεν το πιστεύετε ρωτήστε τον ΣΕΒ ή κάποιο από τα παπαγαλάκια του. Μόλις τις ακούσουν θα πηδήξουν ίσαμε πάνω. Που πάνω; Στον σταυρό αυτοί αλλά Ανάσταση Εμείς.

Α.Κ.