Έτσι που το πάει η Διαμαντοπούλου, ως το μαιευτήριο θα φτάσει η διδασκαλία της Αγγλικής. Οι μαίες θα φωνάζουν την ώρα του τοκετού στην ταλαίπωρη κυοφορούσα push! push! και η πρώτη λέξη που θα μαθαίνουν τα παιδιά στο σχολείο θα είναι «taxes» (φόροι) για να εμπεδώνουν από νωρίς τη φορολογική συνείδηση σε όλες τις προσφερόμενες γλώσσες και για να συννενοούνται και με τα τροϊκανάκια, αφού με τα χρόνια οι άνθρωποι – επιτηρητές θα έχουν βαρεθεί τα πέρα δώθε, θα εγκατασταθούν για τα καλά εδώ και θα αρχίσουν και αυτοί να γεννοβολάνε για να διασωθεί το τεχνοκρατικό είδος τους. Βέβαια τα τροϊκανάκια θα πηγαίνουν σε ιδιωτικό σχολείο, αλλά μπορεί να θυσιαστεί και κανένα για επικοινωνιακούς λόγους και να ξεπέσει σε δημόσιο.
Κάνει πάντως ό,τι μπορεί η γυναίκα για να αναγορευθεί η αγγλική σε δεύτερη επίσημη γλώσσα του κράτους, σύμφωνα με την γνωστή πρότασή της.
Ακόμα και περί αυτού να μην πρόκειται πάντως, δεν δικαιολόγησε επαρκώς την απόφαση του υπουργείου να εντάξει από φέτος στα 800 ολοήμερα δημοτικά την διδασκαλία της αγγλικής από την πρώτη δημοτικού, ενώ τα τελευταία χρόνια η διδασκαλία της ξεκινούσε από την τρίτη.
Στην πραγματικότητα μάλλον την δικαιολόγησε ψευδώς:
«Η διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας» είπε «ξεκινά από την Α’ Δημοτικού και αφορά όλες τις τάξεις. Οργανώνουμε τελείως διαφορετικά το πρόγραμμα διδασκαλίας της ξένης γλώσσας. Στόχος είναι να τελειώνουμε με τα φροντιστήρια και την οικονομική αιμορραγία των γονιών».
Ναι οργανώνεται τελείως διαφορετικά το πρόγραμμα της ξένης γλώσσας, αλλά όχι για να χτυπηθεί η παραπαιδεία των φροντιστηρίων (και ύστερα σου λένε ότι δεν είναι λαϊκιστεές). Ίσα ίσα αυτή θα μπορούσε να ενισχυθεί αν τα νοικοκυριά εξακολουθούσαν σήμερα να έχουν λεφτά.
Ωστόσο, κατά μία άποψη που εκφράζουν εκπαιδευτικοί, φιλόλογοι ξένων γλωσσών, η συγκεκριμένη απόφαση δεν έχει λάβει καθόλου υπόψη της τα παιδαγωγικά κριτήρια, αλλά μόνο τις κοινοτικές επιταγές του Κοινού Ευρωπαϊκού Πλαισίου Αναφοράς για τις Ξένες Γλώσσες, που ζητά τη στοιχειώδη γνώση των ξένων γλωσσών ως μερική δεξιότητα.
Οι μαθητές θα πρέπει να προλαβαίνουν το τρένο των πιστοποιήσεων στο τέλος κάθε βαθμίδας της εκπαίδευσης ώστε στο τέλος να έχουν ένα χαρτί, όσοι τα καταφέρουν, που να δηλώνει ότι γνωρίζουν στοιχειωδώς την ξένη γλώσσα.
Τώρα, αν έχουν όλα τα πρωτάκια τη δυνατότητα να αφομοιώσουν τα στοιχεία της ξένης γλώσσας παράλληλα με την μητρική που θα την διδάσκονται επίσης για πρώτη φορά και χωρίς συγχύσεις, αδιάφορο είναι μάλλον για τη Διαμαντοπούλου.
Σημειωτέον, είναι διαφορετικό ένας γονιός να έχει την επιλογή με δική του απόφαση να διδάξει το παιδί του από πολύ μικρή ηλικία μια ξένη γλώσσα, γνωρίζοντας τις δυνατότητές του και προσφέροντάς του την κατάλληλη στήριξη, και είναι άλλο πράγμα η επίσημη πολιτεία να επιβάλλει τη διδασκαλία μιας ξένης γλώσσας από πολύ μικρή ηλικία ως γενικευμένη πολιτική.
Τα τελευταία χρόνια οι εκπαιδευτικοί μεταξύ άλλων συζητούν το πρόβλημα της αύξησης του βαθμού δυσκολίας της διδακτικής ύλης στις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Τα φροντιστήρια συνεχώς κατεβαίνουν τάξη. Βέβαια, τα φροντιστήρια αγγλικών προϋπήρχαν εδώ και δεκαετίες, αλλά κατά κανόνα η ένταξη ενός μαθήματος στο πρόγραμμα του σχολείου με τις γνωστές συνθήκες διδασκαλίας και τα πολυπληθή τμήματα (στο εξής 30άρια) περισσότερο ενισχύει την παραπαιδεία παρά την αποδυναμώνει. Οπότε πώς ακριβώς θα τελειώνει η Διαμαντοπούλου με τα φροντιστήρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου