Τα παιδιά μας κάποτε θα μας κατηγορήσουν

Δεν χρειάζεται να καταγραφούν άλλα παραδείγματα για να πειστούν οι «άπιστοι Θωμάδες» για το έγκλημα που κάνουμε στα ίδια μας τα «βλαστάρια». Τα θυσιάζουμε στο βωμό της ευρωκέρδειας και της δοξομανίας και κάποτε θα μας κατηγορήσουν. «τα παιδιά μας είναι λουλούδια μα δεν ζουν με φυτοφάρμακα» διαλαλούν οι γονείς στο Βαθύ της Σάμου. Κι έχουν απόλυτα δίκαιο. «Τα παιδιά μας, θα μας κατηγορήσουν» (Nos enfants nous accuseront) είναι ο τίτλος της ταινίας του Jean –Paul Jaud που πραγματεύεται τις επιδράσεις των ΦΠ στα παιδιά. Κι αυτό πρέπει να το αποφύγουμε. Και μπορούμε.

Αρκεί να πρυτανεύσει η λογική και η οικολογική ευαισθησία και να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας. Πολιτεία και πολίτες. Κι ας δώσουμε το καλό παράδειγμα απαλλάσοντας τα Σαμιωτόπουλα στο Βαθύ από την τοξική ομίχλη, που ορισμένες απαράδεκτες ενέργειες πάνε να «φορτώσουν» στο σχολικό τους περιβάλλον. Αυτό το γεγονός μπορεί να αποτελέσει την απαρχή για ένα μεγάλο στόχο. Να μετατραπεί το νησί του Πυθαγόρα, του Αρίσταρχου και του Αισώπου σ ένα απέραντο οικολογικό παράδεισο.

Διαβάστε το καταπληκτικό άρθρο του κου Δρ Βαγγέλη Α. Μπούρμπου, Γεωπόνου, ερευνητή, οικοτοξικολόγου.

Σκέφτομαι καθημερινά αυτή τη μέρα. Τη μέρα που τα παιδιά μας να μπορούν χωρίς οίκτο και τον πρέποντα σεβασμό να μας καθίσουν στο «σκαμνί». Να μετατραπούν σε ανελέητους κατήγορους για τα εγκλήματα που κάνουμε σ αυτά με την κερδοφρένεια και το δοξακυνηγητό που μας διαπότισαν πέρα για πέρα. Κι η πρώτη κατηγορία που θα αναγγελθεί θα είναι η χωρίς σύνεση και εν αγνοία τους εγκληματική και με χιλιάδες δηλητήρια παρέμβαση στην ίδια τη ζωή τους.

Χρησιμοποιούνται χωρίς να ερωτηθούν χιλιάδες τόνοι τοξικών συνθετικών φυτοπροστατευτικών προϊόντων (ΦΠ) για να φτιάξουν το όμορφο αισθητικά συμβατικό μήλο και τομάτα και τον ολοπράσινο τάπητα του παιδότοπου. Φορτώνουν χωρίς τη θέληση των παιδιών στην πλάτη τους από την πρώτη μέρα της γένεσής τους με 1 κιλό περίπου δραστικές ουσίες παρασιτοκτόνων. Γεμίζουν το νερό και τον αέρα τους με επικίνδυνες ουσίες, για τις οποίες η φύση δεν διαθέτει τα μέσα μεταβολισμού τους.

Κι ας γνωρίζουν πως στα σχολιόπαιδα οι ουσίες αυτές είναι 10 φορές πιο τοξικές. Κι ας ξέρουν πως στη μονάδα βάρους τους ρουφούν 2,5 φορές περισσότερο αέρα. Κι ας είναι γνωστό πως τα παιδιά δεν έχουν αναπτυγμένη την αυτοπροστασία και «ετοιμοπόλεμο» το ανοσοποιητικό τους σύστημα. Κι ας έχουν μάθει πως πολλά ΦΠ είναι βαρύτερα από τον αέρα και περιπλανώνται στη ζώνη του ύψους του κεφαλιού των παιδιών.

Χτίζουν σπίτια ένα μέτρο πιο πέρα από τα συμβατικά θερμοκήπια, όπου οι νεφελοψεκασμοί διαχέουν τα δηλητήρια στον αέρα που θέλουν ν αναπνεύσουν. Στήνουν δίπλα στα σχολεία τους, στους προαύλιους χώρους και στους παιδότοπους συμβατικές γεωργικές επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν επιβλαβείς για την υγεία τους ουσίες. Ενδιαφέρονται να τα προστατεύσουν από τη «φαγούρα» της κάμπιας των πεύκων λούζοντας τα με χημικά με μακροχρόνιες δυσμενείς επιδράσεις στον οργανισμό τους. Κι όλα αυτά με τη «βούλα» λέει του Νόμου και για το «καλό» τους. Τι κοινωνική αναλγησία και ματαιότητα κι αυτή!!!

Δεν είναι τυχαίο που τα παιδιά κατατάσσονται στην κατηγορία των υψηλού κινδύνου ατόμων. Κι αυτό γιατί:

• Τα εσωτερικά τους όργανα βρίσκονται ακόμα σε ανάπτυξη.
• Τρώνε περισσότερο και πίνουν πιο πολύ νερό σε σχέση με το βάρος του σώματός τους .
• Δεν είναι σε θέση να μεταβολίσουν και να αποβάλουν τα ΦΠ και ιδιαίτερα όταν εισέρχονται στο σώμα τους ταυτόχρονα περισσότερα από ένα.
• Βρίσκονται στην κρίσιμη περίοδο κατά την οποίαν μπορεί κάτω από την επίδραση των ΦΠ να αλλάξει το βιολογικό τους σύστημα.
• Δεν είναι σε θέση να συνειδητοποιήσουν τον κίνδυνο που τους απειλεί.
• Έχει διαπιστωθεί πως τα βρέφη έχουν μειωμένο σε σχέση με τη μητέρα τους κατά το 1/3 το ένζυμο paraoxonase 1 (PON1), με το οποίο αποτοξινώνονται τα οργανοφωσφοριά. Η μειωμένη αυτή περιεκτικότητα συνοδεύει τα παιδιά μέχρι την ηλικία των 7 ετών.
• Παρουσιάζουν μεγαλύτερη ευαισθησία στα ΦΠ που μιμούνται τις ορμόνες και τα ένζυμά τους.
• Η ταχύτητα πολλαπλασιασμού των κυττάρων κατά την παιδική ηλικία αυξάνει την πιθανότητα απρόσμενων μεταλλάξεων με την παρουσία των ΦΠ.
• Τα παιδιά μέσω της εισπνοής, της κατάποσης και της επαφής με το δέρμα απορροφούν μεγαλύτερες συγκεντρώσεις ΦΠ. Τα προϊόντα αυτά είναι 10 φορές πιο τοξικά για τα παιδιά από ότι στα ηλικιωμένα άτομα.
• Πολλά από τα ΦΠ λόγω του μεγαλύτερου βάρους τους κινούνται στο ύψος της ζώνης αναπνοής των παιδιών. Κι είναι ό,τι πρέπει να «μπουκάρουν» στον οργανισμό τους με το πρώτο άνοιγμα του στόματος.
• Το αμυντικό σύστημα των παιδιών δεν είναι ακόμα τελειοποιημένο για να μπορέσει να αναπτύξει μηχανισμούς αυτοαποτοξίνωσης.
• Η πιθανότητα εμφάνισης μακροχρόνιων δυσμενών επιπτώσεων από τα ΦΠ είναι πολύ μεγάλη εξαιτίας της μακροβιότητας που έχουν μπροστά τους τα παιδιά.

Έχει αποδειχθεί σήμερα πως κάθε χρόνο δηλητηριάζονται 1-5 εκατομμύρια παιδιά από ΦΠ σε όλο τον κόσμο. Από αυτά πολλές χιλιάδες πεθαίνουν. Οι υπό ανάπτυξη χώρες ενώ ξοδεύουν μόνο το 25% των ΦΠ, έχουν το 99% των θανάτων από αυτά. Και δεν είναι τυχαίο. Η κακή διατροφή και το λίγο νερό καθιστούν τα παιδιά περισσότερο ευαίσθητα. Κι είναι λυπηρό γιατί το 2020 θα πεινούν 132 εκατομμύρια παιδιών.

Το 50% της έκθεσης του ανθρώπου στα ΦΠ συγκεντρώνεται στα 5 πρώτα χρόνια. Τα παιδιά ηλικίας 6-11 έχουν τα περισσότερα συσσωρεμένα ΦΠ σε σχέση με άλλες ηλικίες. Στις ΗΠΑ, που ύστερα από πιέσεις και διαμαρτυρίες «πήραν» στα σοβαρά την υπόθεση της προστασίας των παιδιών από τα ΦΠ, βρήκαν πως πάνω από 25.000 παιδιά με ηλικία 1-5 χρόνια εκτίθενται σε καθημερινή βάση σε ένα συνδυασμό 20 δραστικών ουσιών ΦΠ. Περισσότερο από 1 εκατομμύριο παιδιά εισάγουν καθημερινά στον οργανισμό τους 15 ΦΠ. Σε 20 εκατομμύρια εισέρχονται 8 ΦΠ την ημέρα. Μόνο στο εντομοκτόνο methyl parathion τα παιδιά εκτίθενται πάνω από 329 φορές.

Περισσότερα από 300.000 παιδιά με την κατανάλωση ενός μήλου εισάγουν στον οργανισμό τους τη συνιστώμενη δόση χρησιμοποίησης του alar. Κάθε παιδί με την κατανάλωση ενός μήλου μπορεί να εισάγει στον οργανισμό του 9 ΦΠ . Στο Αρκάνσας όλα τα δείγματα ούρων από μια ομάδα 200 περίπου παιδιών περιείχαν ΦΠ. Σε άλλη μελέτη το 98% των δειγμάτων ούρων των παιδιών περιείχε μεταβολίτες του εντομοκτόνου chlorpyrifos.

Οι «θύρες» εισόδου των ΦΠ στον παιδικό οργανισμό είναι πολλές και «πρώτη και καλλίτερη» η έκθεση της μητέρας κατά την κύηση σε περιβάλλον στο οποίο χρησιμοποιούνται ΦΠ. Για παράδειγμα διαπιστώθηκε πως το 98,7% των παιδιών που γεννήθηκαν από γονείς που ζούσαν σε περιβάλλον όπου χρησιμοποιούνταν τα οργανοφωσφορικά έχουν στον οργανισμό τους υπολείμματα από αυτά τα ΦΠ. Κι αν είναι μόνο αυτά. Οι μεγάλοι βιοσυσσωρευτικοί «ταξιδιώτες» των οργανοχλωριωμένων ΦΠ, που έχουν εγκατασταθεί στο λίπος του μητριού γάλακτος και δεν λένε να «ξεκουμπιστούν», περνούν στα νεογνά και εγκαθίστανται μόνιμα στον αναπτυσσόμενο οργανισμό τους.

Ένας από αυτούς τους «ταξιδιώτες»το περίφημο DDT και οι εξίσου τοξικοί μεταβολίτες του, όπως το DDE, δεν ξεχνιούνται με τίποτα. Τα χορτοκτόνα με βάση το 2,4 D περνούν στα παιδιά μέσω του αίματος και του γάλακτος. Κι είναι αυτά που «θέρισαν «τους βιετναμέζους», όταν χρησιμοποιήθηκαν από Αμερικάνους ως αποφυλλωτικά στον πόλεμο του Βιετνάμ. Είναι αυτά που συντελούν, ώστε σήμερα το 12% των παιδιών των Βιετναμέζων , αλλά και των Αμερικανών πιλότων που τα έριξαν, να γεννιούνται με γενετικές παραμορφώσεις. Στην Καλλιφόρνια μητέρες που ζούσαν σε περιβάλλον που δέχτηκε τα οργανοχλωριωμένα endosulfan και dicofol γέννησαν παιδιά που κατά 28% ήταν αυτιστικά.

Βασική πηγή εισόδου των ΦΠ προϊόντων είναι και η κατάποση , καθώς και τα συμβατικά τρόφιμα που χρησιμοποιούνται στη διατροφή τους. Εδώ γίνεται το μεγάλο έγκλημα της σημερινής κοινωνίας σε βάρος των επιγόνων της. Τα αυθαίρετα ανώτατα επιτρεπτά όρια που βγήκαν από επιδημιολογικές έρευνες σε επαγγελματικούς πληθυσμούς ή σε πειραματόζωα μετακυλιούνται και στα παιδιά, όπου η μεγαλύτερη ευαισθησία τους είναι πέρα για πέρα αποδεδειγμένη. Ούτε καν γίνεται λόγος αν τα παιδιά για πολλά χρόνια εισάγουν στον οργανισμό τους με τα τρόφιμα βιοσυσωρευτικά ΦΠ, που μία ωραία πρωία θα ξεπεράσουν τα όρια αυτά. Το 2,4 D μπορεί εισερχόμενο στο οργανισμό των παιδιών να παραμείνει για ένα χρόνο.

Δεν υπολογίζουν καθόλου πως είναι δύσκολο να μελετήσει κανείς τα αποτελέσματα της αλληλεπίδρασης των τοξικών αυτών ουσιών που κατά πλειάδα μπαίνουν στον παιδικό οργανισμό. Στα φρούτα που τρώμε και που προέρχονται από τη συμβατική γεωργία κανείς δεν ξέρει πόσα ΦΠ εμπεριέχονται.

Το 2008 ύστερα από αναλύσεις σε σταφύλια σε 10 δείγματα βρέθηκαν σε όλα υπολείμματα κάτω από τα ανώτατα επιτρεπτά όρια. Και όχι από ένα ΦΠ, αλλά από 7. «Ε και»; θα διερωτηθεί ο γονιός με τον ωχαδερφισμό που τον διέπει. «Σε όλα τα δείγματα τα υπολείμματα ήταν κάτω από τα ανώτερα επιτρεπτά όρια» θα μονολογήσει. Για τα παιδιά που έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία; «Ου αυτά έχουν μπροστά τους ολόκληρη ζωή να αποτοξινωθούν» θα ανταπαντήσει και θα γυρίσει από το άλλο πλευρό να συνεχίσει να βαυκαλίζεται στην κούνια της καθημερινότητας.

Άλλη πηγή έκθεσης των παιδιών είναι και η άμεση επαφή με τα ΦΠ που έχουν «κατακάτσει» στο έδαφος. Το παιδί ασυνείδητα παίζει με τα χώματα. Κυλιέται στο συμβατικό χλοοτάπητα. Το ευαίσθητο δέρμα του έρχεται σε επαφή με πολλά ΦΠ.
Αυτό όμως που δεν θέλει να καταλάβει σήμερα η κοινωνία είναι η τοξική ομίχλη από ΦΠ προϊόντα που με τη βοήθεια του ανέμου μεταφέρεται σε μεγάλες αποστάσεις. Τα βαρύτερα , όπως αναφέρθηκε, κινούνται στο ύψος της ζώνης αναπνοής των παιδιών.

Τα σχολιόπαιδα παίζουν στην αυλή του σχολείου τους, τρέχουν, κοντανασαίνουν. Ένα
«τσουνάμι» από ΦΠ εισέρχονται στο σώμα τους. Όσο πιο κοντά είναι η πηγή διάχυσης των ΦΠ, ή, τόσο η πυκνότητα της τοξικής ομίχλης είναι μεγαλύτερη. Κι όσο η φορά του ανέμου είναι προς τη μεριά του παιδότοπου ή του σχολείου και υπάρχουν φυσικοί κτηριακοί ανεμοφράχτες, τόσο μεγαλώνει η διάρκεια παραμονής της τοξικής ομίχλης παραμένει αμετακίνητη.

Σε σπίτια και σε σχολεία που στο περιβάλλον τους δεν έγινε χρήση ΦΠ ο αέρας βρέθηκε να έχει 5 διαφορετικές δραστικές ουσίες. Ποιος μπορεί να αναλογιστεί τί θα περιέχει ο αέρας στον οποίο το ψεκαστικό νέφος διαχέεται αυτούσιο; Τα σχολιόπαιδα περνούν τον περισσότερο χρόνο στις τάξεις τους και στον αυλόγυρό τους. Αν στο χώρο αυτό και μάλιστα «κολλητά» εγκαθίστανται συμβατικές γεωργικές επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν ΦΠ αυτό είναι ολέθριο και εγκληματικό. Είναι αρκετή η έκθεσή τους στα ΦΠ από τις άλλες πηγές. Ας μη «στουπώνουμε» τον ευαίσθητο οργανισμό τους και με αέρα μολυσμένο.

Σε άλλες χώρες καταγράφονται αναλυτικά οι δηλητηριάσεις από ΦΠ σε μαθητές και δασκάλους προκειμένου να παρθούν τα απαραίτητα μέτρα. Αναφέρονται μάλιστα περιπτώσεις δηλητηριάσεων από ΦΠ που προέρχονταν από πολύ μακρινές αποστάσεις. Γίνεται επίσης προσπάθεια να αλλαχτούν τα πρότυπα και να καθοριστούν άλλα ανώτατα όρια για τα παιδιά.

Κι όλα αυτά γιατί τα ΦΠ δεν δρουν μόνο στο στόχο για τον οποίο χρησιμοποιούνται. Με τη εφαρμογή τους εκδηλώνεται μια σειρά από παρενέργειες και ιδιαίτερα στα παιδιά. Μέρα με τη μέρα ανακαλύπτονται οι δευτερεύουσες επιδράσεις τους και πολλά αποσύρονται. Το έργο τους όμως τόσο της άμεσης τοξικότητας όσο και της μακροχρόνιας επίδρασης το έχουν επιτελέσει. Η αναφορά κατά συνέπεια στο πανόραμα των παρενεργειών των ΦΠ στα παιδιά επιβάλλεται για νουθετήσει την κοινωνία να πάρει τα απαραίτητα μέτρα και τις σχετικές αποφάσεις.

• Διαπιστώθηκε λοιπόν πως το ενδοκρινικό σύστημα των παιδιών είναι το πιο ευάλωτο στα ΦΠ. Πολλά από αυτά «μπλοκάρουν» τον υποδοχέα των ορμονών και άλλα « αποπροσανατολίζουν» τον οργανισμό μιμούμενα τον ορμονικό ρόλο.
• Ευαίσθητο είναι επίσης το αναπαραγωγικό, το νευρικό, το αναπνευστικό και ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών.
• Η υπογονιμότητα, η διαταραχή του περιοδικού κύκλου των γυναικών, οι αποβολές, η θνησιμότητα βρεφών έχουν σχέση και με την έκθεση των γυναικών σε ΦΠ.
• Ανάλογη σχέση έχει και η εκδήλωση στα νεογέννητα της κρυψορχίας, του υποσπαδία, των ανατομικών ανωμαλιών και του λυκοστόματος .
• Εξαιτίας των ΦΠ μπορούν να παρουσιαστούν κόπωση, ίλιγγοι, απώλεια ισορροπίας, εμετοί, ναυτία, αναπνευστικά προβλήματα, και νευροτοξικώσεις.
• Ορισμένες δυσάρεστες επιπτώσεις δεν φαίνονται αμέσως. Τα παιδιά που ζουν σε περιβάλλοντα με αγροχημικά μπορεί να παρουσιάσουν λευχαιμία, καρκίνο στον εγκέφαλο και σάρκωμα μαλακού ιστού.
• Ακόμα με την κατάλυση του αμυντικού συστήματος που επιφέρουν ορισμένα ΦΠ μπορεί να καταστήσουν τα παιδιά ευαίσθητα και σε άλλες μορφές καρκίνου.
• Η έκθεση σε ορισμένα χορτοκτόνα και μυκητοκτόνα και ιδιαίτερα στο χορτοκτόνο mecoprop (MCPP) βρέθηκε να προκαλεί την αρρώστια του NHL (non-Hodgkin’s lymphoma).
• Όσα παιδιά εκτίθενται στο χορτοκτόνο glyphosate είναι 2.7 φορές περισσότερο ευαίσθητα να αναπτύξουν την ασθένεια NHL.
• Οι 75 απο τις 99 μελέτες που έγιναν βρίσκουν ευθεία συσχέτιση της ασθένειας ΝHL με τα ΦΠ.
• Άλλες μελέτες έδειξαν πως το glyphosate είναι μεταλλαξιογόνο ακόμα και στις πιο χαμηλές συγκεντρώσεις.
• Τα παιδιά που γενιούνται από μητέρες που έζησαν σε περιβάλλον με ΦΠ ήταν 2 φορές περισσότερο ευαίσθητα στην εκδήλωση οξείας λευχαιμίας, και NHL
• Στον Καναδά δείχτηκε πως τα αγόρια σε παρόμοιες εκθέσεις είναι περισσότερο ευαίσθητα στην εμφάνιση καρκίνου, άσθματος, διαταραχών στη μάθηση και στη συμπεριφορά, ανωμαλιών στη γένεση και του ορχικού συνδρόμου TDS ( tesτιcular dysgenesis syndrome).
• Τα παιδιά που εκτίθενται από τη γένεσή τους σε ορισμένα χορτοκτόνα και εντομοκτόνα είναι 4,5 και 2,5 φορές πιο ευαίσθητα αντίστοιχα στην εκδήλωση άσθματος .
• 1 στα 6 παιδιά που μεγαλώνουν σε περιοχές που χρησιμοποιούνται ΦΠ παρουσιάζει διαταραχή στη μάθηση και στη συμπεριφορά, ασυνήθιστη συναισθηματική συμπεριφορά, επιθετικότητα, περιορισμό της μνήμης και της επιδεξιότητας και ζημιά στο ανοσοποιητικό σύστημα.
• Η νευροτοξική επίδραση που έχουν ορισμένα ΦΠ έχει ως συνέπεια την εκδήλωση στα παιδιά διανοητικής υστέρησης.
• Βρέθηκε πως παιδιά γονέων που χρησιμοποίησαν glyphosate παρουσιάζουν συχνότερα φαινόμενα απόσπασης προσοχής και υπερευαισθησία.
• Οι υψηλές συγκεντρώσεις σε 2,4 D, carbaryl και permethrin θεωρήθηκαν ως βασική αιτία για την εκδήλωση του καρκίνου στο παχύ έντερο, στον προστάτη ,στα πνευμόνια και στο στήθος.
• Τα ΦΠ προϊόντα φαίνεται πως έχουν σχέση με την εκδήλωση νευροβλαστώματος, του καρκίνου Wilms, του σαρκώματος Ewing και του NHL.
• Σε άλλη μελέτη η μακροχρόνια έκθεση των παιδιών σε φυτοφάρμακα μπορεί να προκαλέσει διαταραχές μνήμης και συγκέντρωσης, προσανατολισμού, κατάθλιψη, ευερεθιστότητα, σύγχυση, κεφαλαλγία, διαταραχές λόγου, εφιάλτες και υπνοβασία.

Δεν χρειάζεται να καταγραφούν άλλα παραδείγματα για να πειστούν οι «άπιστοι Θωμάδες» για το έγκλημα που κάνουμε στα ίδια μας τα «βλαστάρια». Τα θυσιάζουμε στο βωμό της ευρωκέρδειας και της δοξομανίας και κάποτε θα μα κατηγορήσουν. «τα παιδιά μας είναι λουλούδια μα δεν ζουν με φυτοφάρμακα» διαλαλούν οι γονείς στο Βαθύ της Σάμου. Κι έχουν απόλυτα δίκαιο. «Τα παιδιά μας, θα μας κατηγορήσουν» (Nos enfants nous accuseront) είναι ο τίτλος της ταινίας του Jean –Paul Jaud που πραγματεύεται τις επιδράσεις των ΦΠ στα παιδιά. Κι αυτό πρέπει να το αποφύγουμε. Και μπορούμε.

Αρκεί να πρυτανεύσει η λογική και η οικολογική ευαισθησία και να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας. Πολιτεία και πολίτες. Κι ας δώσουμε το καλό παράδειγμα απαλλάσοντας τα Σαμιοτόπουλα στο Βαθύ από την τοξική ομίχλη, που ορισμένες απαράδεκτες ενέργειες πάνε να «φορτώσουν» στο σχολικό τους περιβάλλον. Αυτό το γεγονός μπορεί να αποτελέσει την απαρχή για ένα μεγάλο στόχο. Να μετατραπεί το νησί του Πυθαγόρα, του Αρίσταρχου και του Αισώπου σ ένα απέραντο οικολογικό παράδεισο.

Ευτυχώς που υπάρχουν και ορισμένα οικολογικά ευαισθητοποιημένα άτομα του Homo sapiens. Κι ίσως είναι αυτά που αγωνίζονται για να μη φτάσει ποτέ η μέρα της κρίσης που σκέφτομαι. Κι ίσως είναι αυτά που «νιώθουν» τύψη για το έγκλημα που πάει να κάνει η γενιά μας στους επίγονους. Καλή ώρα μια «χούφτα» ανθρώπων στην πρωτεύουσα της πατρίδας του Πυθαγόρα, στο Βαθύ Σάμου, που ξεσηκώθηκαν και παλεύουν να σταματήσει η εγκατάσταση συμβατικής γεωργικής επιχείρησης λίγα μέτρα πιο πέρα από το σχολείο και τον αυλόγυρό του.