Να ανακαλέσει το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους την εγκύκλιό του (αρ. πρωτ. 2/55768/ 0022 / 20-2-2009), ούτως ώστε να καταβάλλονται οδοιπορικά έξοδα και αποζημίωση σε όσους εκπαιδευτικούς διατίθενται για συμπλήρωση του υποχρεωτικού τους ωραρίου σε σχολεία χωριών, ζητά η ΟΛΜΕ με επιστολή προς την υπ. Παιδείας κα Αννα Διαμαντοπούλου και την Υφυπουργό Παιδείας κα Εύη Χριστοφιλοπούλου, για να αρθεί η αδικία για τους εκπαιδευτικούς που μετακινούνται σε σχολεία χωριών. Η επιστολή έχει ως εξής:
Κυρία Υπουργέ,
Κυρία Υφυπουργέ,
Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους με την με αριθ. πρωτ. 2/55768/0022/20-2-2009 εγκύκλιό του με θέμα «Συμπλήρωση ωραρίου εκπαιδευτικών και οδοιπορικά έξοδα», ερμηνεύοντας αυθαίρετα τις διατάξεις του άρθρου 14 παρ. 15 και του άρθρου 18 παρ. 2 του νόμου 1566/85, έκρινε ότι δεν καταβάλλονται οδοιπορικά έξοδα και αποζημίωση σε όσους εκπαιδευτικούς διατίθενται για συμπλήρωση του υποχρεωτικού τους ωραρίου διδασκαλίας σε σχολεία χωριών, ενώ καταβάλλονται οδοιπορικά έξοδα και αποζημίωση όταν διατίθενται σε σχολεία άλλης πόλης ή κωμόπολης. Συνέπεια αυτού του εγγράφου είναι να σταματήσουν οι αρμόδιες οικονομικές υπηρεσίες (εντελλόμενα)της περιφέρειας να καταβάλλουν στους καθηγητές τα οδοιπορικά έξοδα που δικαιούνται. Σημειώνουμε δε ότι οι υπηρεσίες αυτές νόμιμα όλα τα προηγούμενα χρόνια κατέβαλαν τη δαπάνη για τα οδοιπορικά έξοδα και την αποζημίωση όταν συμπληρώνουν το υποχρεωτικό τους ωράριο.
Το γεγονός αυτό της περικοπής των οδοιπορικών εξόδων στους εκπαιδευτικούς που τα δικαιούνται για λόγους περιστολής των δαπανών είναι απαράδεκτο, παράλογο, αντιδεοντολογικό και δημιουργεί πικρία και διακρίσεις στους εκπαιδευτικούς που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε δυσμενέστερες συνθήκες αφού τα σχολεία των χωριών βρίσκονται σε πιο μακρινές και συχνά δύσκολα προσβάσιμες περιοχές. Οι εκπαιδευτικοί που καλούνται να προσφέρουν διδακτικό έργο σε μαθητές χωριών καλούνται να επιβαρυνθούν οι ίδιοι τα έξοδα μετακίνησής τους μειώνοντας έτσι τις αποδοχές τους.
Όπως προκύπτει από τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας (Ν. 2685/99), κριτήριο για την καταβολή των οδοιπορικών εξόδων δεν είναι το είδος της διοικητικής διαίρεσης, αν δηλαδή ο υπάλληλος μετακινείται σε πόλη, κωμόπολη ή χωριό, αλλά κυρίαρχα στοιχεία είναι η μετακίνηση του υπαλλήλου από την έδρα του για την εκτέλεση των υπηρεσιακών του καθηκόντων, οι δυσκολίες μετάβασης, το μέσο που χρησιμοποιεί και ο αναγκαίος χρόνος που αναλώνεται για αυτό. Εξάλλου ο νομοθέτης στη διάταξη του άρθρου 14 παρ. 15 και του άρθρου 18 παρ. 2 του νόμου 1566/85 δε θέλησε να κάνει διάκριση μεταξύ κωμόπολης και χωριού. Αντίστοιχα δεν υπάρχει παρόμοια διάκριση στην με αριθμ. 456/99 Γνωμοδότηση της Ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και στην αριθμ. 234/93 πράξη του Ελεγκτικού Συνεδρίου στις οποίες αναφέρεται η απόφαση του Γενικού Λογιστηρίου. Από κανένα από τα ανωτέρω έγγραφα δεν προκύπτει ότι υπάρχει διάκριση για τους εκπαιδευτικούς που μετακινούνται για συμπλήρωση του υποχρεωτικού τους ωραρίου σε σχολεία χωριών.
Σύμφωνα με τα ανωτέρω η μη καταβολή οδοιπορικών εξόδων και αποζημίωσης σε όσους εκπαιδευτικούς διατίθενται για συμπλήρωση του υποχρεωτικού τους ωραρίου σε σχολεία χωριών δεν είναι νόμιμη. Αντίθετα είναι αυθαίρετη, καταχρηστική, δε συνάδει με την συνταγματική αρχή της ισότητας (καταβάλλονται οδοιπορικά έξοδα σε όσους εκπαιδευτικούς αποσπώνται σε σχολεία άλλης πόλης ή κωμόπολης αλλά όχι σε σχολεία χωριών) και των ίσων εργασιακών δικαιωμάτων.
Απαιτούμε το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους να ανακαλέσει με την με αριθ. πρωτ. 2/55768/0022/20-2-2009 εγκύκλιό του ούτως ώστε να καταβάλλονται οδοιπορικά έξοδα και αποζημίωση σε όσους εκπαιδευτικούς διατίθενται για συμπλήρωση του υποχρεωτικού τους ωραρίου σε σχολεία χωριών.
Καλούμε το Υπουργείο Παιδείας να πράξει ότι απαιτείται για να ανακληθεί η ανωτέρω απόφαση του Γεν. Λογιστηρίου και να αρθεί η αδικία για τους εκπαιδευτικούς που μετακινούνται σε σχολεία χωριών.
olme
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου