Για τους αναπληρωτές τώρα, είναι μάταιο να αναζητά ο καθένας την προσωπική του ευημερία, όταν πλήττεται ολόκληρος ο κλάδος. Ίσως έτσι κερδίσουμε λίγο χρόνο ζωής ακόμα. Έναν χρόνο δουλειάς ακόμα. Και μετά; Πάλι στην ίδια εργασιακή αβεβαιότητα θα βρεθούμε. Η ανεργία που μαστίζει τον κλάδο δεν οφείλεται στον βαθμό πτυχίου, ούτε στα δυσπρόσιτα, ούτε στα μόρια προϋπηρεσίας.
Οφείλεται στο πάγωμα των διορισμών. Και αυτό θα πρέπει να είναι το κύριο αίτημά μας. Καθόμαστε και μιζεριάζουμε μετρώντας μόρια όταν τα κενά στα σχολεία είναι χιλιάδες κι εμείς έπρεπε να ήμασταν εκεί και να τα καλύπτουμε. Αναπληρώνουμε χρόνια τους εαυτούς μας και έχουμε πάψει να διεκδικούμε μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους. Και ο τελευταίος αναπληρωτής στους πίνακες αυτό θα πρέπει να ζητά. Το συμφέρον του καθενός περνά μέσα από το κοινό συμφέρον. Αν αρχίσουμε να ψάχνουμε το τι βολεύει τον καθένα ως αναπληρωτή, δε θα βρούμε κοινή πορεία ποτέ και κάποιοι θα τρίβουν τα χέρια τους από αυτό μας το φάγωμα.
Είμαστε μόνοι μας. Στήριξη από αλλού προσωπικά δεν περιμένω. Γι’ αυτό θα πρέπει να είμαστε ενωμένοι. Ή παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας ή είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Πρώτο βήμα είναι η διαμαρτυρία στο Υπουργείο την Παρασκευή. Όσοι μπορούν, πρέπει να είναι εκεί. Λύσεις υπάρχουν, όσο κοινότοπο κι αν ακούγεται! Απεργίες διαρκείας. Το μπορούμε; Ίσως ήρθε η ώρα να απαλλαγούμε από τον ωχαδερφισμό που μας δέρνει τα τελευταία χρόνια! Θα δείξει!
Την Παρασκευή όλοι στην Αθήνα!
Μόνιμοι διορισμοί ΤΩΡΑ!
* Η Έλενα Λαζαρίδου είναι αναπληρώτρια δασκάλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου