Στην εποχή μας, ο ρατσισμός παίρνει νέες διαστάσεις. Έχει ως “εχθρό” 7χρονα και 8χρονα προσφυγόπουλα, που τους έδιωξαν από τις χώρες τους η EE, το NATO, οι ΗΠΑ και άλλες δυνάμεις, με τους πολέμους στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στη Συρία και αλλού.
Στον κόσμο που ζούμε, εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σαν πρόσφυγες, διωγμένοι από την πατρίδα τους. Στη πατρίδα μας φιλοξενούμε εκατοντάδες χιλιάδες από αυτούς, όπου και πάλι μπροστά στο κέρδος, αντιμετωπίζονται σαν άνθρωποι 2ης κατηγορίας, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, στριμωγμένοι σε γκέτο ή αφημένοι στα χέρια διάφορων ΜΚΟ και χωρίς δικαίωμα να κατευθυνθούν στον τόπο που θέλουν και που πιθανόν να έχουν συγγενείς. Σε αυτό το τοπίο, βρίσκουν έδαφος και αναπτύσσονται ρατσιστικές και ξενοφοβικές αντιλήψεις, υποκινούμενες από το μακρύ χέρι του συστήματος, την ναζιστική – εγκληματική οργάνωση της Χ.Α.
Κανένας γονιός, κανένας άνθρωπος δε μπορεί να διαχωρίζει παιδιά ανάλογα με την εθνικότητα, τη θρησκεία, τη γλώσσα. Δε μπορεί να καταδικάζει παιδιά στην απομόνωση και τη γκετοποίηση. Δεν είναι δική τους ευθύνη, δεν είναι θέληση δική τους και των οικογενειών τους να ζουν χωρίς σπίτι , περίθαλψη, μέσα στις λάσπες και τις ακαθαρσίες.
Καταδικάζουμε το αποτρόπαιο ρατσιστικό έγκλημα στη Ν. Ζηλανδία, τα τελευταία κρούσματα επιθέσεων εναντίον προσφύγων σε Κόνιτσα και Βίλια και τη λογική των αποφάσεων της αποχής μαθητών από γονείς σε σχολεία της Σάμου. Το καλύτερο μάθημα το παίρνουν τα παιδιά μας στη μάχη για τα δικαιώματα και στην υποδοχή των προσφύγων, στην πάλη ενάντια σε πολέμους που γεννούν τη προσφυγιά.
Ως Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ) καλούμε όλους τους γονείς, όλους τους Συλλόγους Γονέων να «υποδεχτούν» αυτά τα παιδιά και να υπερασπιστούν το δικαίωμα τους στη μόρφωση. Να υπερασπιστούν το δικαίωμα στη χαρά, το παιχνίδι, τα γράμματα και τη ξενοιασιά που προσφέρει το σχολείο, πολύ περισσότερο σ’ αυτά τα παιδιά που είναι θύματα του πολέμου, της φτώχιας και της εξαθλίωσης που επικρατεί στις χώρες τους.
Ο πόλεμος σημαδεύει τα παιδιά. Από την τρυφερή αυτή ηλικία έχει καταγραφή στη μνήμη τους ο ξεριζωμός, η καταστροφή, οι διώξεις ο θάνατος των δικών τους ανθρώπων, οι κακουχίες να φτάσουν εδώ, αλλά και οι άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες που βιώνουν καθημερινά στα διάφορα hotspot με ευθύνη της κυβέρνησης και της Ε.Ε. Συνθήκες και γεγονότα που δεν θα θέλαμε σε καμία περίπτωση να ζήσει κανένα παιδί, κανένας δικός μας άνθρωπος.
Η Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Ρατσισμού πρέπει να γίνει η αφορμή για να δυναμώσει μέσα στα σχολεία η πάλη ενάντια στις αιτίες που δημιουργούν κι ενισχύουν το φασισμό, τον εθνικισμό, την ξενοφοβία και το ρατσισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου